Με βολές κατά του Προέδρου Αναστασιάδη και του ΕΛΑΜ, απηύθυνε χαιρετισμό ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, Άντρος Κυπριανού, στην παγκύπρια εκδρομή της ΕΔΟΝ στο Τρόοδος.
Η ΕΔΟΝ πραγματοποίησε επίσης και αντιιμπεριαλιστική πορεία από την πλατεία του Τροόδους προς τις Βρετανικές Βάσεις.
Σε χαιρετισμό του ο ΓΓ του ΑΚΕΛ ανέφερε μεταξύ άλλων, ότι «Εδώ και χρόνια προειδοποιούσαμε για τις συνέπειες της δηλητηριώδους δράσης του. Όμως ο κ. Αναστασιάδης ο Συναγερμός και άλλοι, μόνο και μόνο για να καλλιεργήσουν το μίσος ενάντια στον Χριστόφια και το ΑΚΕΛ, του έστρωσαν το δρόμο.
Τώρα το τέρας μεγαλώνει. Αντί να το απομονώσουν, αντί να του κλείσουν το δρόμο, το χαϊδεύουν. Είναι ιστορικά διαπιστωμένο ότι ο φασισμός είναι η εφεδρεία των αντιδραστικών δυνάμεων. Ας μην ξεχνούμε ότι το ΕΛΑΜ έγειρε την πλάστιγγα για την επανεκλογή του κ. Αναστασιάδη.
Για τον Πρόεδρο Αναστασιάδη είπε ότι, «Ας μην προσπαθεί ο κ. Αναστασιάδης να αποσείσει τις ευθύνες του, να θολώσει τα νερά, ψέγοντας το ΑΚΕΛ ότι δήθεν τον καλεί να κάνει υποχωρήσεις».
Αυτούσια η ομιλία – χαιρετισμός του Άντρου Κυπριανού:
“Από μέρους της ΚΕ ΑΚΕΛ χαιρετίζω θερμά τη σημερινή εκδήλωση.
Βλέποντας κάποιος με πόσο ενθουσιασμό δίνει το παρόν της η νεολαία της ΕΔΟΝ στη σημερινή Παγκύπρια Εκδρομή, με πόση ανιδιοτέλεια εργάζεται γι’ αυτήν και σε ποιο βαθμό έχει ανεβάσει το πολιτικό της περιεχόμενο, δεν μπορεί παρά να νιώθει αισιόδοξος. Νιώθουμε αισιόδοξοι ότι η νέα γενιά ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων, μπορεί και πρέπει να σηκώσει το βάρος της Κύπρου του μέλλοντος. Μπορεί να κτίσει την Κύπρο του αύριο. Μπορεί να κλείσει μια για πάντα το συρματόπλεγμα μέσα στα μουσεία. Να νικήσει το φασισμό και τον ιμπεριαλισμό, τους διαχρονικούς εχθρούς της πατρίδας μας. Η νέα γενιά της Κύπρου μπορεί και πρέπει να δικαιώσει το αιμάτινο ποτάμι που χύθηκε από ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους, προκειμένου να ζήσουμε ειρηνικά σε αυτή τη μικρή γωνιά της γης.
Το φετινό σύνθημα της Παγκύπριας Εκδρομής είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Σήμερα που οι εξελίξεις είναι πιο κρίσιμες από ποτέ επιβεβαιώνεται ότι η μόνη εφικτή λύση είναι η ομοσπονδία. Η μόνη οδός για την απελευθέρωση και την επανένωση της κοινής μας πατρίδας είναι η ομοσπονδία. Η μόνη οδός για να ζήσουμε ειρηνικά στη γη που μας γέννησε είναι λύση που θα τερματίζει την κατοχή και τον εποικισμό. Που θα αποκαθιστά την κυριαρχία, την ανεξαρτησία, την εδαφική ακεραιότητα και την ενότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Λύση βασισμένη στα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, τις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, στο Διεθνές και Ευρωπαϊκό Δίκαιο. Λύση που να αποστρατιωτικοποιεί την Κύπρο και να αποκλείει τα όποια εγγυητικά ή δικαιώματα επέμβασης στα εσωτερικά ζητήματα της χώρας από ξένες δυνάμεις. Με την ευκαιρία, επαναλαμβάνουμε ότι η επανενωμένη Κύπρος δεν έχει ανάγκη από εγγυήσεις είτε ξένων κρατών, είτε του ΝΑΤΟ. Η ιστορική εμπειρία διδάσκει ότι οι επεμβάσεις στο εσωτερικό των κρατών μόνο δεινά και εξαρτήσεις προκαλούν. Συνεπώς, κανένας από όλους όσοι ενδιαφέρονται από τη διεθνή κοινότητα για λύση του Κυπριακού, δεν μπορεί να αναμένει πως θα υποστηρίξουμε κάτι τέτοιο.
Η μόνη οδός για την επανένωση του τόπου είναι μια λύση που θα επανενώνει το έδαφος, το λαό, τους θεσμούς και την οικονομία στο πλαίσιο δικοινοτικής, διζωνικής ομοσπονδίας με πολιτική ισότητα όπως αυτή περιγράφεται στα κείμενα των Ηνωμένων Εθνών. Μια τέτοια λύση θα πρέπει να τεθεί σε Δημοψήφισμα, αφού πρώτα συμφωνηθεί στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι χωρίς λύση βαδίζουμε σε κινούμενη άμμο. Η τουρκοκυπριακή κοινότητα εξαφανίζεται σιγά, σιγά κάτω από το βάρος του εποικισμού και του ασφυκτικού κλοιού που έχει στήσει γύρω της η Άγκυρα. Οι γενιές αλλάζουν, ο χρόνος διαβρώνει τις μνήμες, δημιουργεί τετελεσμένα. Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι όσο περνούν τα χρόνια άλλοι συνειδητά, άλλοι ασυνείδητα, συμφιλιώνονται με την κατοχή, συμβιβάζονται με την παρούσα κατάσταση. Πρέπει όμως να είναι σε όλους ξεκάθαρο ότι τίποτε δε μένει στάσιμο. Αν παρ’ ελπίδα τα πράγματα μείνουν όπως έχουν, το επόμενο βήμα θα είναι η διχοτόμηση του τόπου μας. Διχοτόμηση θα σημαίνει σύνορα με την Τουρκία στην ίδια μας την πατρίδα. Σημαίνει συμβίωση με τουρκικά στρατεύματα, σημαίνει ασταμάτητος εποικισμός της Κύπρου. Σημαίνει με άλλα λόγια ότι ο λαό μας θα έχει ημερομηνία λήξης όπως τον ξέρουμε.
Ως ΑΚΕΛ δεν θα πάψουμε να υποστηρίζουμε τις προσπάθειες για λύση, επανένωση και ειρήνη. Δεν πρόκειται να πάψουμε να χτίζουμε λίγο- λίγο την προοπτική και την ελπίδα του λαού μας για το κοινό του μέλλον. Οι προοδευτικοί Τουρκοκύπριοι ήταν και θα παραμείνουν οι φυσιολογικοί μας σύμμαχοι στον αγώνα για επανένωση του τόπου μας. Μακάρι να καταφέρουμε σύντομα να ξημερώσει για την Κύπρο η μέρα της ειρήνης. Μακάρι να καταφέρουμε να κλείσουμε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας μια για πάντα το νεοφασισμό και την ακροδεξιά πριν τραυματίσουν ανεπανόρθωτα, αυτή τη φορά, ολόκληρη την Κύπρο.
Είμαστε και παραμένουμε, όλο το λαϊκό Κίνημα, ανειρήνευτοι πολέμιοι του νεοφασισμού. Εδώ και χρόνια προειδοποιούσαμε για τις συνέπειες της δηλητηριώδους δράσης του. Όμως ο κ. Αναστασιάδης ο Συναγερμός και άλλοι, μόνο και μόνο για να καλλιεργήσουν το μίσος ενάντια στον Χριστόφια και το ΑΚΕΛ, του έστρωσαν το δρόμο.
Τώρα το τέρας μεγαλώνει. Αντί να το απομονώσουν, αντί να του κλείσουν το δρόμο, το χαϊδεύουν. Είναι ιστορικά διαπιστωμένο ότι ο φασισμός είναι η εφεδρεία των αντιδραστικών δυνάμεων. Ας μην ξεχνούμε ότι το ΕΛΑΜ έγειρε την πλάστιγγα για την επανεκλογή του κ. Αναστασιάδη. Το ΕΛΑΜ ψήφισε υπερ της διάλυσης του Συνεργατισμού, φορτώνοντας τις επόμενες γενιές με χρέος δισεκατομμυρίων. Την ίδια στιγμή πατώντας πάνω στην αδράνεια του κ. Αναστασιάδη στο Κυπριακό, φλομώνουν τη νεολαία με εθνικιστικές ρητορείες.
Μεγάλα λόγια, πατριωτικές φανφάρες και πατριδοκάπηλα συνθήματα. Ο κ. Αναστασιάδης και οι συν αυτώ πλειοδοτούν στο ποιος θα πει καλύτερα τις εθνικές μεγαλοστομίες. Στην πραγματικότητα όμως, στην πράξη, το συρματόπλεγμα απειλεί ευθέως το μέλλον της Κύπρου, το μέλλον της νέας γενιάς. Ποιες είναι οι επιλογές μας; Να πάρουμε τα όπλα και να ξεκινήσουμε πόλεμο; Και το ’74 η εθνικοφροσύνη παραφούσκωνε τα μυαλά των νέων για τις «νίκες που το έθνος θα φέρει». Το αποτέλεσμα ήταν να οδηγήσει τη μισή Κύπρο στο γκρεμό και να γεμίσει την άλλη μισή με πρόσφυγες.
Όσα λόγια και να πούμε, όσες ομιλίες και να γραφτούν, όσα επιχειρήματα και αν προβάλουμε, όλα καταλήγουν στο δίλημμα που έβαλε μπροστά μας το 1974 ο Οζγκιέρ Οζγκιούρ∙ στο δίλημμα που βάζει μπροστά μας η ίδια η ζωή. Όλα καταλήγουν στο δίλημμα «θα μείνουμε απαθείς να παρακολουθούμε την πατρίδα μας να αλλάζει χέρια ή θα πούμε «αυτή η χώρα είναι δική μας» και θα την υπερασπιστούμε»;
Ως ΑΚΕΛ θα την υπερασπιστούμε. Δεν πρόκειται ποτέ να συναινέσουμε σε λύση συνομοσπονδίας ή δύο κρατών. Ούτε με λύση που κάποιοι θα επιχειρήσουν να παρουσιάσουν ως ομοσπονδία αλλά θα έχει άλλο περιεχόμενο. Δεν πρόκειται ποτέ να κάνουμε το όραμα του Ραούφ Ντενκτάς πραγματικότητα. Κάτι τέτοιο θα είναι προδοσία. Η μόνη λύση για την απελευθέρωση και την επανένωση του τόπου μας είναι η ομοσπονδία. Ας μην προσπαθεί ο κ. Αναστασιάδης να αποσείσει τις ευθύνες του, να θολώσει τα νερά, ψέγοντας το ΑΚΕΛ ότι δήθεν τον καλεί να κάνει υποχωρήσεις. Όλα αυτά ο κ. Αναστασιάδης τα επικαλείται από αμηχανία. Νιώθει αμηχανία κάθε φορά που υποδεικνύουμε ότι συνειδητά ή ασυνείδητα οδηγεί την Κύπρο στην καταστροφή. Ότι εκούσια ή ακούσια θα επιτρέψει να γραφτεί στην Ιστορία ως ο Πρόεδρος της διχοτόμησης.
Δεν θα βρει πουθενά γραμμένη ή ειπωμένη έστω μισή λέξη από το ΑΚΕΛ που να καλεί σε υποχωρήσεις. Δεν θα βρει πουθενά γραμμένη ή ειπωμένη έστω μισή λέξη που να υπονοεί ότι πρέπει να κάνουμε πίσω από τις αρχές μας.
Εξάλλου, αν μπει στον κόπο να μελετήσει λίγο την Ιστορία θα καταλάβει το διαχρονικό ρόλο του καθενός και του ΑΚΕΛ. Δεν ήταν το ΑΚΕΛ που δημιούργησε το κυπριακό πρόβλημα. Ήταν η εθνικοφροσύνη που αναθεμάτιζε τις απόψεις του ΑΚΕΛ τη δεκαετία του ’50 και τελικά μας οδήγησε στη Ζυρίχη. Ήταν η εθνικοφροσύνη που αναθεμάτιζε τις απόψεις του ΑΚΕΛ το ’60 και βύθισε τον τόπο στο αίμα των δικοινοτικών ταραχών. Ήταν η εθνικοφροσύνη που αναθεμάτιζε τις απόψεις του ΑΚΕΛ το ’70, έπιασε τα όπλα για να επιβάλει τις δικές της και έριξε τη μισή Κύπρο στον γκρεμό γεμίζοντας την άλλη μισή πρόσφυγες. Αν λοιπόν έχουμε διδαχτεί κάτι από τη σύγχρονη Ιστορία του τόπου, οφείλουμε να εργαστούμε με ειλικρίνεια και συνέπεια για τη σωτηρία της Κύπρου.
Δεν αξίζει στη νέα γενιά να της παραδώσουμε Κύπρο μοιρασμένη. Δεν αξίζει στη νέα γενιά να της παραδώσουμε κοινωνία που υποφέρει από τη βαθιά ανισότητα, την ανεργία, τη φτωχοποίηση και τα αδιέξοδα. Εμείς θέλουμε να παραδώσουμε στη νέα γενιά την Κύπρο που της αξίζει. Κύπρο επανενωμένη και ευημερούσα. Κύπρο που θα είναι φάρος και παράδειγμα για όλο τον κόσμο.
Θα είναι σύγχρονο πρότυπο αρμονικής συμβίωσης δύο κοινοτήτων διαφορετικής εθνικότητας, γλώσσας και θρησκείας που θα συνδιαχειρίζονται το κοινό τους κράτος. Θα είναι χώρα που θα έχει καταφέρει να διώξει τους στρατούς και θα διοχετεύει όλες της τις δυνάμεις και τους πόρους στις κοινωνικές επενδύσεις και στην οικονομική ανάπτυξη. Αυτό το όραμα φιλοδοξούμε να κάνουμε πράξη. Αυτό το όραμα καλούμε τη νέα γενιά να στηρίξει και στις επερχόμενες εκλογές.
Η Κύπρος δεν θα γίνει καλύτερη από μόνη της. Η Ευρώπη δεν θα γίνει καλύτερη από μόνη της. Πρέπει να παλέψουμε γι’ αυτό! Είμαι βέβαιος ότι η νέα γενιά θα παλέψει γι’ αυτό και θα κερδίσει μαζί με το ΑΚΕΛ το δικό της αύριο.
Καλούς αγώνες!”