Το Δικαστήριο καταδίκασε πολίτη για εξώδικο από κάμερα

Ισχυρισμοί που αμφισβητούν τον νόμο χρήσης συσκευών φωτοεπισήμανσης απορρίφθηκαν από το Δικαστήριο

Ζητήματα που άπτονται του νόμου που διέπει τη χρήση συσκευών φωτοεπισήμανσης (ο περί Τροχαίων Αδικημάτων Νόμος του 2001) εξετάστηκαν από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας όταν ενώπιον του τέθηκε υπόθεση εγγεγραμμένου ιδιοκτήτη οχήματος, ο οποίος αρνήθηκε ενοχή στο αδίκημα της υπέρβασης ορίου ταχύτητας που καταγράφηκε από φορητή συσκευή φωτοεπισήμανσης. Η απόφαση του Δικαστηρίου, που εκδόθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2025, ήταν καταδικαστική.

Μεταξύ των θεμάτων που ηγέρθηκαν κατά την ακροαματική διαδικασία ήταν η αμφισβήτηση, εκ μέρους του ιδιοκτήτη του οχήματος, του χειρισμού και της λειτουργίας των κινητών συσκευών φωτοεπισήμανσης, ο τρόπος λειτουργίας του όλου συστήματος φωτοεπισήμανσης, η καταγραφή των αδικημάτων, η διαδικασία έκδοσης και επίδοσης ειδοποίησης για πληρωμή εξώδικου προστίμου, η συμφωνία επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων, καθώς και το γεγονός ότι η παράβαση καταγράφηκε με φωτογραφία στην οποία απεικονίζεται αποκλειστικά το πίσω μέρος του οχήματος κι όχι το πρόσωπο του οδηγού.

Εύρημα του Δικαστηρίου, εξετάζοντας στοιχεία και μαρτυρίες που προσκομίστηκαν από την εκπρόσωπο του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, ως η Κατηγορούσα Αρχή, ήταν ότι η καταγραφή της επίδικης παράβασης περιελάβανε όλα τα απαιτούμενα στοιχεία από τον νόμο και έγινε σύμφωνα με τον τρόπο που υποδεικνύει ο νόμος, καθώς και ότι «η μη ύπαρξη φωτογραφίας που να παρουσιάζει το πρόσωπο του οδηγού του οχήματος δεν αναιρεί τα πιο πάνω, αφού παρέχεται ρητά από τον νόμο εναλλακτικά, η δυνατότητα προσκόμισης φωτογραφίας του οχήματος κατά την ώρα ενεργοποίησής της συσκευής» κινητής κάμερας φωτοεπισήμανσης.

Ομοίως, η επίδοση ειδοποίησης για πληρωμή εξωδίκου που αποστάλθηκε στον κατηγορούμενο ταχυδρομικώς με προσωπική, συστημένη επιστολή και παραλήφθηκε από τον ίδιο, κρίθηκε από το Δικαστήριο ότι είναι σύμφωνη με τις πρόνοιες του περί Εξωδίκου Ρυθμίσεως Αδικημάτων Νόμου.

Το Δικαστήριο επίσης σχολιάζει στα ευρήματά του την ενέργεια του κατηγορούμενου να μην αποστείλει εντός της προβλεπόμενης από τον νόμο προθεσμίας ή και σε μεταγενέστερο στάδιο, συμπληρωμένο το μέρος του εξωδίκου όπου ενημερώνει για το άτομο που οδηγούσε το όχημα κατά την παράβαση και να παραχωρήσει στις Αρχές τα στοιχεία του οδηγού, ως είχε υποχρέωση να πράξει. Σύμφωνα με τον νόμο, η παρουσίαση της φωτογραφίας από συσκευή που λειτουργεί κανονικά αποτελεί απόδειξη ότι ο ιδιοκτήτης ή ο κάτοχος του οχήματος είναι το πρόσωπο το οποίο φαίνεται στη φωτογραφία ως ο οδηγός εκτός αν αυτός αποδείξει ότι δεν είναι το ίδιο πρόσωπο. «Στην προκειμένη περίπτωση η Κατηγορούσα Αρχή δεν είναι δυνατόν να γνωρίζει οτιδήποτε περαιτέρω σε σχέση με το πρόσωπο που τυχόν φαίνεται επί της φωτογραφίας της παράβασης. Περαιτέρω στοιχεία ως προς το πρόσωπο του οδηγού του οχήματος μπορεί να γνωρίζει μόνο ο κατηγορούμενος, ο οποίος ήταν και ο ιδιοκτήτης. Στην προκειμένη περίπτωση όμως ο κατηγορούμενος, πέραν από τη γενική αμφισβήτηση ως προς το ότι ήταν ο οδηγός του εν λόγω οχήματος επειδή στις φωτογραφίες παράβασης δεν φαίνεται το πρόσωπο του οδηγού του οχήματος, δεν προσκόμισε οποιαδήποτε άλλη μαρτυρία αλλά ούτε και έθεσε τέτοιες θέσεις προς τους μάρτυρες της Κατηγορούσας Αρχής από τις οποίες να μπορεί να δημιουργηθούν στο Δικαστήριο λογικές αμφιβολίες ως προς το ότι δεν επρόκειτο για τον οδηγό του οχήματος κατά την επίδικη ημέρα και ώρα», αναφέρεται στην απόφαση.  

Απότοκο των πιο πάνω, ο κατηγορούμενος ήταν να κριθεί ένοχος ως ο ιδιοκτήτης και ο οδηγός του οχήματος της φωτογραφίας που παραβίασε το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας με αποτέλεσμα να ενεργοποιηθεί η συσκευή και να καταγραφεί η παράβαση.

Εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, την υπόθεση χειρίστηκε η κα Γεωργία Σοφοκλή, Δημόσια Κατήγορος.