Αποχαιρετάμε και τυπικά το φετινό καλοκαίρι με το τελευταίο ολόγιωμο Αυγουστιάτικο φεγγάρι.
Ένα καλοκαίρι που ταρακούνησε συθέμελα την ελληνική κοινωνία.
Έρχεται λοιπόν αυτό το μαγικό φεγγάρι, με μια σπρωξιά να μας βυθίσει στα άδυτα της ψυχής. Εκεί που τρέμουμε να πάμε, γιατί το φως είναι λίγο και το οξυγόνο ανύπαρκτο. Σ’ αυτό το σημείο υπάρχει κρυμμένο ένα σεντούκι με όλες τις απαντήσεις και όλη τη σοφία του κόσμου, που αν τολμήσουμε να το φτάσουμε και να το ανοίξουμε, θα μας δοθούν οι απαντήσεις.
Ανεξέλεγκτη ροή συναισθημάτων προκαλεί αυτή η Πανσέληνος με τον πανίσχυρο Ποσειδώνα να την αγκαλιάζει σφιχτά και να της δίνει αυτό που θέλει. Να της δίνει την αίσθηση της μήτρας που μας φιλοξένησε και μας έθρεψε όταν ξεκίνησε αυτό το ταξίδι. Αφεθείτε και κολυμπήστε, θυμηθείτε την αγαλλίαση, την ασφάλεια και τη θαλπωρή της εμβρυακής κατάστασης και νιώστε την ανιδιοτελή αγάπη της μάνας. Αντιληφθείτε την προσφορά αυτό του κορμιού, που με το αίμα του και χωρίς να περιμένει κάτι, σας έκανε ανθρώπους. Αντιληφθείτε τη θυσία της φύσης να δίνει τα πάντα στη δημιουργία και τη διατήρηση της ζωής ακόμη και αν πρέπει να σκοτώσει ένα κομμάτι της.
Κάντε κτήμα σας όλα αυτά τα αισθήματα και τα συναισθήματα και όταν αναδυθείτε, μοιραστείτε τα. Κάντε τα καθημερινότητα σας, προσφορά, υπηρεσία. Κοιτάξτε το διπλανό σας και αναρωτηθείτε για ένα δευτερόλεπτο αν μπορείτε να κάνετε κάτι γι’ αυτόν.
Μοιραστείτε τα χαμόγελα, τη χαρά, την ανθρώπινη ζεστασιά και να είστε σίγουροι πως όταν θα τα χρειαστείτε εσείς, θα είναι εκεί να σας δυναμώσουν και να σας βοηθήσουν να δώσετε τις μάχες σας. Δώστε χώρο στην αγάπη να ανθίσει μέσα από απλά καθημερινά πράγματα. Η αγάπη βρίσκεται στα μικρά και όχι στα μεγάλα και στα σπουδαία. Εκτιμήστε και χαρείτε την κάθε σας στιγμή, αυτή είναι η ζωή. Προστατέψτε και διατηρείστε ζωντανή την πίστη και την ελπίδα, γιατί τελικά αυτά μας κρατούν ζωντανούς.
Αυτή λοιπόν είναι μία Πανσέληνος που βάζει το νου στην υπηρεσία του συναισθήματος. Είναι αναγκαίο να αφήσουμε τη δόνησή της να μας οδηγήσει σε αποφάσεις, που θα μας ανοίξουν νέους δρόμους αντιμετώπισης και διαχείρισης των προβλημάτων και των ελλείψεων. Μήπως τελικά αυτό που ζούμε είναι η αλλαγή πορείας της ανθρωπότητας;
Ευχές για ένα όμορφο, Αυγουστιάτικο φεγγάρι!