Περιοδεία στη Λέσβο, επικεντρωμένη στο προσφυγικό, πραγματοποιεί σήμερα ο Πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης. Το πρωί, συναντήθηκε με την Περιφερειάρχη Βορείου Αιγαίου Χριστιάνα Καλογήρου και με το Δήμαρχο Λέσβου Σπύρο Γαληνό και στη συνέχεια, επισκέφθηκε, στο λιμάνι της Μυτιλήνης, το παράκτιο περιπολικό πλοίο του Πολεμικού Ναυτικού «Τοξότης», το οποίο συμμετέχει και σε διασώσεις προσφύγων – μεταναστών.
Αμέσως μετά ο Μητσοτάκης, μετέβη στο κέντρο προσφύγων και μεταναστών στη Μόρια και στη συνέχεια πήγε στο χωριό και μιλώντας στους κατοίκους τόνισε πως, όλους αυτούς τους τελευταίους μήνες, έχουμε γίνει μάρτυρες μιας πολύ μεγάλης ανεπάρκειας από την Κυβέρνηση στα ζητήματα διαχείρισης προσφυγικού προβλήματος. Συνεχίζοντας το κατηγορώ του στην κυβέρνηση πρόσθεσε πως δεν τήρησε τη στρατηγική που είχε συμφωνηθεί με τους πολιτικούς αρχηγούς και πρόσθεσε: «Το ζήτημα της αποσυμφόρησης είναι μείζον ζήτημα. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι υπάρχει ένας αριθμός ο οποίος, όταν ξεπεραστεί, ξεπερνάμε τις δυνατότητες και των χώρων που υπάρχουν, αλλά και των τοπικών κοινωνιών να διαχειριστούν αυτούς τους αριθμούς. Το πρόβλημα της αύξησης των αριθμών στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου έχει να κάνει με το γεγονός ότι, δυστυχώς, και στην επεξεργασία των αιτήσεων ασύλου υπήρχε μια πολύ μεγάλη καθυστέρηση από πλευράς Κυβέρνησης. Θέλουμε ένα τοπικό σχέδιο στήριξης των οικονομικών, το οποίο θα έχει και τοπικά και περιφερειακά χαρακτηριστικά. Θεωρούμε απολύτως επιβεβλημένη την επιτάχυνση της διαδικασίας επεξεργασίας των αιτήσεων ασύλου.
Θέλουμε, σε κάθε περίπτωση, όποιος, αυτή τη στιγμή, οικονομικός μετανάστης έρχεται, να είναι σε κλειστό προαναχωρησιακό χώρο. Αυτό είναι κάτι το οποίο, κατά την άποψή μας, είναι απολύτως επιβεβλημένο.»
Στη συνέχεια, ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας μετέβη στην 98 ΑΔΤΕ, όπου συνομίλησε με στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων και βρήκε την ευκαιρία να κάνει αναφορά στις τουρκικές προκλήσεις τονίζοντας ότι η Ελλάδα επιθυμεί καλές σχέσεις γειτονίας και φιλίας με την Τουρκία, πάντα όμως στο πλαίσιο σεβασμού των Διεθνών Συνθηκών, του Διεθνούς Δικαίου και βέβαια των άγραφων κανόνων της καλής γειτονίας, προσθέτοντας ότι: «Κινήσεις οι οποίες μπορεί να εκλαμβάνονται ως προκλητικές, δεν διευκολύνουν στην οικοδόμηση πνεύματος συνεργασίας, το οποίο είναι απαραίτητο και – πιστεύω – συνολικά ωφέλιμο σε μια εποχή, που ζούμε μεγάλες γεωπολιτικές αναταράξεις.».