Eίναι το τέλος επιτηδεύματος φόρος τελικά ή τέλος χωρίς Τέλος;

Άρθρο Γνώμης του Γεωργίου Βασιλάκη*

Πολιτική έναντι πολιτών και επιχειρήσεων με πρόστιμα προσαυξήσεις επιβαρύνσεις και με ποινές που προκαλούν με τη λογική του εκφοβισμού.

Eίναι το τέλος επιτηδεύματος φόρος τελικά η τέλος χωρίς Τέλος;

Αφορμή να ασχοληθώ με τα θέματα αυτά μου έδωσε η τελευταία απόφαση μετακύλισης στους πολίτες κατά τη πληρωμή φόρων της προμήθειας για τη συγκέντρωση τους από τις τράπεζες και τώρα όποιος για οποιοδήποτε λόγο δεν ζει σε περιοχή με λίγους κατοίκους η δεν είναι άνω των 70 ετών επιβαρύνεται με προμήθεια από 0,5 έως και 2 ευρώ μην έχετε δε καμία αμφιβολία ότι και η συναλλαγή μέσω ηλεκτρονικής πληρωμής κάποια στιγμή θα χρεώνεται.

Και αυτό γιατί ισχύει η αρχή νομοθετούμε και επιβάλλουμε σε ότι δεν μπορείς να αποφύγεις.Δεν είναι μόνο η επιβολή των pos που δείχνει ότι οι δύο μεγάλες πληγές της χώρας τραπεζικό σύστημα και κρατική μηχανή επουλώνουν τις πληγές τους μέσω των πολιτών που δεν σέβονται. Τα πανωτόκια δεν έσωσαν τις τράπεζες από τη κατάρρευση και οι ανακεφαλαιοποιήσεις ήταν η ανάληψη μιας υποχρέωσης που επιβάρυνε τους πολίτες που δεν είχαν καμία ευθύνη για τη κατάσταση τους .Όσοι δε επωφελήθηκαν και ήταν αφερέγγυοι και δεν έχουν περιουσιακά στοιχεία αποκόμισαν κέρδη τα στελέχη των τραπεζών απεδόθησαν στη κοινωνία χωρίς ευθύνη με ειδικό νόμο και με ακέραια τα μπόνους τους για τις υπηρεσίες τους.

Κάτι ανάλογο γινόταν και με τα πρόστιμα του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων πρόστιμα παράλογα έως και 5 φορές πάνω από την παράβαση ανείσπρακτα λοιπόν κατά το μεγαλύτερο μέρος τους και τροχοπέδη σε όποιον είχε την ατυχία να είναι λήπτης τιμολογίου .Κάποια στιγμή λοιπόν συνειδητοποίησαν ότι αυτό έπρεπε να λήξει. Τι έγινε λοιπόν πρώτο θύμα ήταν οι προκαταβολές των επιχειρήσεων και ατόμων που πέραν της τριετίας αν δεν ζητηθεί και με την απειλή ελέγχου και δεύτερο το τέλος επιτηδεύματος που επιβλήθηκε επί όλων των επιχειρήσεων ανεξάρτητα από οικονομικό αποτέλεσμα η αδράνεια 650 ευρώ τα φυσικά πρόσωπα 1000 ευρώ τα νομικά πρόσωπα αλλά αυτό δεν είναι φόρος είναι τέλος.

Υπήρξαν τέρατα της μυθολογίας που για να τραφούν προκαλούσαν τρόμο σε όποιον τα έβλεπε πως όμως μπορείς να χαρακτηρίσεις το 15% προσαύξηση στη δόση που καθυστέρησες σε έναν δωδεκάμηνο διακανονισμό οφειλής.

Ερχόμαστε όμως στο σκληρό πυρήνα αυτόν που επειδή οι συσσωρευμένες οφειλές στη εφορία ξεπερνούν τα 95 δις με προσαύξηση 10% μετά τους δύο πρώτους μήνες επιβαρύνεται η συνολική οφειλή και στο έτος με ένα άλλο 10% και αν περάσουν δύο έτη συν 10% δηλ 30% επιπλέον οφειλή πέραν των προσαυξήσεων κάθε μήνα 0,73% .Η οικονομική αδυναμία λοιπόν επιβαρύνεται με ληστρικά πλαφόν 10% ανά συγκεκριμένη χρονική περίοδο δηλ το απομένον ποσό στα δύο χρόνια έχει συν 55% προσαύξηση. Εδώ βλέπεις το δημόσιο να καθυστερεί συντάξεις δύο και τρία έτη αλλά με καμία επίπτωση στην οικονομική του κατάσταση ενώ έχει τα χρήματα των ταμείων διαχειριστεί και εν τέλει επικαλείται προσωρινή αδυναμία.

Υπήρξαν εισηγητές σύμβουλοι που αυτοσχεδίασαν η είδαν και άλλες πηγές εισοδήματος και δεν είναι άλλες από γεγονός όταν έχει καταβληθεί ένας φόρος και είτε δεν έχει υποβληθεί η δήλωση είτε δεν έχει εκκαθαριστεί εντός της τριετίας ζητείται δεύτερη φορά ο φόρος και μάλιστα με προσαυξήσεις αφήστε που υπάρχει μείωση των εκπτώσεων η και πλήρης μη υπολογισμός των δαπανών λόγω του ότι η δήλωση δεν είναι εμπρόθεσμη. Ο φόρος που έχει παρακρατηθεί θεωρείται σαν αχρεωστήτως καταβληθείς και ας έχει ενθυλακωθεί στα κρατικά ταμεία βάσει νόμου.

Υπάρχει και ένα μεγάλο ζήτημα με διάφορες τεχνικές εταιρείες που ενώ πήραν έργα έδωσαν βεβαιώσεις τη στιγμή της δήλωσης παρακρατηθέντος φόρου από την αμοιβή και δεν είχαν αποδώσει το παρακρατηθέντα φόρο οι ελεύθεροι επαγγελματίες πλήρωσαν το φόρο αλλά μετά ενώ επιβλήθηκε ο φόρος και αποδόθηκε γιατί ελέγχθηκαν δεν μπαίνει στο κόπο να επιστρέψει τα αχρεωστήτως εισπραχθέντα.

Ερχόμαστε όμως στα ποιο παράλογα πρόστιμα που δεν είναι άλλα από αυτά των τροποποιητικών δηλώσεων τόσο του εισοδήματος όσο και στο φπα .Εδώ λοιπόν εφαρμόζεται η αρχή τροποποιείς πληρώνεις και δεν μιλάμε για κάποια δήλωση εισοδήματος που από πιστωτική η μηδενική γίνεται χρεωστική αλλά και το ανάποδο έχεις απλογραφικά βιβλία δηλ εσόδων εξόδων 250 ευρώ έχεις διπλογραφικά βιβλία 500 ευρώ όσο για το ΦΠΑ κάθε δήλωση τροποποιητική έχει πρόστιμο ανεξάρτητα αν αυτό συνέβη σε προηγούμενη περίοδο κάθε περίοδος μετά έχει αυτοτελές πρόστιμο θεωρείται ανακριβής δήλωση . Δηλαδή ενώ μπορεί να μην υπάρχει δημοσιονομικό κόστος υπάρχει ποινή και αυτό πρέπει να εξηγηθεί με όρους Λογικής και Ιατρικής.Για δε τα φυσικά πρόσωπα 100 ευρώ στην τροποποιητική δήλωση εισοδήματος μετά τη λήξη της εμπρόθεσμης υποβολής πριν ήταν ως το τέλος του έτους .

Θα έλεγε κανείς και θα περιέγραφε και άλλες περιπτώσεις αλλά αυτό δεν είναι η μόνη ανάγνωση που μπορεί να κάνει κάποιος σε αυτό το θέμα. Λυπάμαι για ένα λόγο που υπάρχουν Επιτροπές Επίλυσης Διαφορών Διοικητικά Δικαστήρια Συμβούλιο της Επικρατείας δεν ασκούν το κατασταλτικό τους ρόλο και είτε να αμφισβητήσουν όπου κρίνουν το νόμο είτε να προληφθεί κατά την κατάρτιση του νομοσχεδίου στη διαβούλευση το πρόβλημα.Καταφανώς παράλογα νομοθετήματα που η εφαρμογή τους προκαλεί αδικαιολόγητο πλουτισμό στη πλευρά του κράτους και υπέρογκα πρόστιμα στη πλευρά του πολίτη η του επιχειρηματία βλάπτουν την επιχειρηματικότητα δημιουργούν στέρηση δικαιωμάτων στο πολίτη και τελικά νομιμοποιούν τη φοροαποφυγή στα μάτια μεγάλης μερίδας πολιτών .Οι φόροι και οι ποινές πρέπει να είναι δίκαιοι και αναλογικοί και με βάση την αρχή της φοροδοτικής ικανότητας για να εισπράτονται

Υπάρχουν λοιπόν επιχειρήσεις όπως είναι αυτές με τα φωτοβολταικά (ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) που από τη στιγμή που κάνουν έναρξη ως την ολοκλήρωση της επένδυσης πρέπει να έχουν συγκεκριμένη νομική μορφή σαν εταιρείες και μεσολαβεί μεγάλο διάστημα για ένταξη τους στη παραγωγή και όταν αυτό γίνει είναι βέβαια η χρονολογία μόνο που όσα έτη χρειάζεται να συμβεί αυτό τόσα τέλη επιτηδεύματος των 1000 ευρώ έχουν πληρώσει και ας έχουν ζημιογόνες χρήσεις. Τη λογική της επιβάρυνσης ανεξάρτητα από αποτέλεσμα επιτρέψτε μου να μην την καταλαβαίνω .

Δεν περιγράφω κάτι που δεν γνωρίζουν κάποιοι μόνο που η Δικαιοσύνη δεν ασχολείται με τα φορολογικά νομοσχέδια και την απάλειψη παρεκλήσεων σε βάρος της κοινωνίας φόροι ναι άδικοι φόροι και ποινές όχι και κυρίως να αντιληφθεί η εκτελεστική εξουσία ότι νομοθετεί για ανθρώπους και οντότητες και θάπρεπε να υφίσταται τον έλεγχο έγκαιρα Η μαγική εικόνα των πλεονασμάτων θέλει θυσίες αλλά και η αντίδραση με νόμιμο τρόπο στις υπερβολές της εξουσίας πρέπει νάναι έγκαιρη και αποτρεπτική μελοντικών παρεκλήσεων.

*Οικονομολόγος – Φοροτεχνικός