10 χρόνια από το θάνατο του Τάσσου Παπαδόπουλου

Συμπληρώνονται σήμερα 10 χρόνια από το θάνατο του τέως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσσου Παπαδόπουλου.

Η πολιτική διαδρομή του Τάσσου Παπαδόπουλου συνδέθηκε με τη σύγχρονη ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας και ταυτίστηκε με ορισμένες από τις πλέον κρίσιμες πτυχές του Κυπριακού.

Στις 28 Φεβρουαρίου 2003 εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επικρατώντας του Γλαύκου Κληρίδη και στις 16 Απριλίου του ίδιου χρόνου υπέγραψε στην Αθήνα τη Συνθήκη Προσχώρησης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μαζί με τους ηγέτες των άλλων εννέα υπό ένταξη κρατών.

Στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου 2004, σε ποσοστό 76% οι Ελληνοκύπριοι καταψήφισαν το Σχέδιο Ανάν για τη λύση του Κυπριακού, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τις αντιρρήσεις που εξέφρασε στο περίφημο διάγγελμά του ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος. Στο συναισθηματικά φορτισμένο μήνυμα της 7ης Απριλίου, ο Τάσσος Παπαδόπουλος είχε υπογραμμίσει εμφαντικά: «παρέλαβα κράτος, δεν θα παραδώσω κοινότητα».

Με αφορμή το θάνατο του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου, το ΔΗΚΟ εξέδωσε την ακόλουθη ανακοίνωση:

“Έντονη η απουσία της καθαρότητας του πολιτικού λόγου και της πολιτικής πρακτικής, της διορατικότητας και της αξιοπρέπειας του Τάσσου Παπαδόπουλου

Δέκα χρόνια μετά το θάνατο του πρώην Προέδρου του Δημοκρατικού Κόμματος, πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Τάσσου Παπαδόπουλου, ο Κυπριακός Ελληνισμός αισθάνεται πιο έντονα την απουσία της καθαρότητας του πολιτικού του λόγου και της πολιτικής του πρακτικής, της διορατικότητας του, της σταθερής και αξιοπρεπούς αντιμετώπισης των επιβουλών κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας, της επιμονής του στο σωστό, στο δίκαιο, στο νομοταγές.

Η ζωή του Τάσσου Παπαδόπουλου ήταν ένας ακατάπαυστος αγώνας για τα ιδανικά της ελευθερίας και της δημοκρατίας και μια συνεχής προσφορά στον κυπριακό λαό.

Από τα νεανικά του χρόνια, ήταν στην πρώτη γραμμή των αγώνων του Κυπριακού Ελληνισμού.

Ήταν μπροστάρης στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ 1955-1959 και στα δύσκολα πρώτα βήματα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Αγωνίστηκε για την προάσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας κατά την περίοδο της τουρκοανταρσίας.

Μετά το προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή ο Εθνάρχης Μακάριος του ανάθεσε σημαντικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις για το κυπριακό, είτε ως επικεφαλής διαπραγματευτή, είτε ως μέλος της διαπραγματευτικής ομάδας.

Κόσμησε με την παρουσία του το κυπριακό κοινοβούλιο, αποτελώντας υπόδειγμα βουλευτή και παράδειγμα για τους συναδέλφους του.

Η θητεία του στην Προεδρία της Δημοκρατίας, από το 2003 έως το 2008, θα μείνει στη μνήμη του κυπριακού λαού, ως η πενταετία της συνετούς διαχείρισης, της οικονομικής ασφάλειας και της ευημερίας.

Η αποφασιστική και καλά σχεδιασμένη διακυβέρνηση του Τάσσου Παπαδόπουλου, ενέταξε την Κυπριακή Δημοκρατία στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ευρωζώνη.

Έλαχε στον Τάσσο Παπαδόπουλο, να βρεθεί, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ηγέτης της Ελληνοκυπριακής κοινότητας, αντιμέτωπος με την κρισιμότερη στιγμή στην ιστορία του Κυπριακού Ελληνισμού, το δημοψήφισμα για το σχέδιο λύσης του κυπριακού, το σχέδιο Ανάν.

Έβαλε στη ζυγαριά το σχέδιο Ανάν, αψήφησε τις πιέσεις και τους εκβιασμούς, εντός και εκτός Κύπρου και όπως πάντα, έθεσε, την Κυπριακή Δημοκρατία και τον Κυπριακό λαό πάνω απ’ όλα, μπήκε μπροστά και κάλεσε το λαό να απορρίψει το σχέδιο Ανάν, με ένα διάγγελμα, που έμεινε σημείο αναφοράς στην ιστορία, ως μνημείο αξιοπρέπειας και πατριωτισμού.

Οι αγώνες του Τάσσου Παπαδόπουλου, τον κατέταξαν, μαζί με άλλους, στην κορυφή της πυραμίδας των Ηγετών του Ελληνισμού.

Σήμερα, οι παρακαταθήκες του Τάσσου Παπαδόπουλου, είναι πιο επίκαιρες από ποτέ.

Σήμερα, που προέκυψαν πάλι, κενές, παραπλανητικές, δήθεν προσδοκίες, τις οποίες κάποιοι μας καλούν να δεχτούμε, με βαρύ τίμημα την κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, το Δημοκρατικό Κόμμα, τιμώντας τη μνήμη του ηγέτη του, δηλώνει πως παραμένει πιστό στην κορυφαία στιγμή του διαγγέλματος του Τάσσου Παπαδόπουλου:

«Παρέλαβα κράτος διεθνώς αναγνωρισμένο. Δεν θα παραδώσω ‘‘κοινότητα’’, χωρίς δικαίωμα λόγου διεθνώς και σε αναζήτηση κηδεμόνα. Και όλα αυτά έναντι κενών, παραπλανητικών, δήθεν, προσδοκιών. Έναντι της ανεδαφικής ψευδαίσθησης ότι η Τουρκία θα τηρήσει τις δεσμεύσεις της».”