Οι κινεζικές εταιρείες, που αμφισβητήθηκαν από την αποφασιστικότητα των πολιτικών ιθυνόντων να περιορίσουν τη μόχλευση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας, έχουν βρει κάποιους δημιουργικούς τρόπους για να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση.
Ένας από τους λιγότερο διαφανείς μηχανισμούς που θα προκύψουν μέχρι στιγμής είναι μια τακτική κατά την οποία οι εταιρείες- εκδότριες ομολόγων αγοράζουν έμμεσα τις δικές τους προσφορές ομολόγων, σύμφωνα με τους επενδυτές και τους τραπεζικούς αναλυτές. Η ιδέα είναι να διογκωθούν τα μεγέθη των εκδόσεων, δημιουργώντας την εικόνα της μεγαλύτερης πρόσβασης των εταιρειών σε κεφάλαιο από ό, τι διαφορετικά θα ήταν αλήθεια – και οδηγώντας σε χαμηλότερες εκδόσεις.
Οι παράγοντες της αγοράς άρχισαν να χρησιμοποιούν αυτή την πρακτική, γνωστή ως διαρθρωμένη έκδοση, όταν η κίνηση απομόχλευσης εντατικοποιήθηκε περίπου πριν από δυο χρόνια. Παρόλο που είναι άδικο να ειπωθούν ονόματα, κάποιοι προειδοποιούν ότι αυτή η πρακτική αυξήθηκε στα τέλη του 2018, καθώς οι περιορίστηκαν οι φόβοι. Για τους επενδυτές, είναι μια ακόμη έκφραση της ιδιοσυγκρασίας που υπάρχει στην τρίτη μεγαλύτερη αγορά ομολόγων παγκοσμίως που πρέπει να εξετάσει όποιος κινείται πέρα από το δημόσιο χρέος.