«Πολλές φορές το τελευταίο διάστημα στο άκουσμα πολλών προκλητικών δηλώσεων από το εξωτερικό, μου έρχεται στο μυαλό το περίφημο απόσπασμα από την επί του Όρους ομιλία του Ιησού: Βλέπουν την ακίδα στο μάτι του αδελφού τους, αλλά όχι το δοκάρι στο δικό τους»
Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, μιλώντας στη Βουλή σχετικά με την επανασυγκρότηση και αναβάθμιση της Διακομματικής Επιτροπής της «για τη διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων, την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου και την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών», έστειλε σαφές μήνυμα προς τη Γερμανία.
«Η κυβέρνηση θα εργαστεί άοκνα ώστε με ισότιμους όρους να συνδράμει να βρεθει λύση ώστε η Ελλάδα να τηρήσει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις της αλλά και να τηρηθούν όλες οι υποχρεώσεις προς την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό στο ακέραιο» υπογράμμισε ο κ. Τσίπρας.
«Να τιμήσουμε τους αγωνιστές της αντίστασης οπου έδωσαν τη ζωή τους για να απαλλαγεί η χώρα μας από τη ναζιστική θηριωδία. Για να έχουμε μια πατρίδα κυρίαρχη και ελεύθερη» ανέφερε ο πρωθυπουργός.
«Ποια χώρα μπορεί να έχει μέλλον αν δεν τιμά την ιστορία και τους αγώνες του; αναρωτήθηκε. Είναι ακόμα νωπά τα εγκλήματα και οι καταστροφές που προκάλεσαν τα στρατεύματα του Γ’ Ράιχ σε όλη τη χώρα. Έχουμε χρέος ιστορικό, πολιτικό και ηθικό να διατηρήσουμε τις μνήμες» τόνισε.
«Οι λαοί της Ευρώπης και οι ηγεσίες τους, οφείλουν να θυμούνται και να αντλούν συμπεράσματα από τη σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία» υπογράμμισε καλώντας την Ευρώπη να μην κάνει τα ίδια λάθη.
Ο κ. Τσίπρας ανέφερε ότι «η Γερμανία παρά τα εγκλήματα του Γ’ Ράιχ και των χιτλερικών ορδών που κατέκαψαν τον κόσμο, παρά το ολοκληρωτικό κακό του Ολοκαυτώματος, ωφελήθηκε -και ορθώς ωφελήθηκε- από σειρά παρεμβάσεων. Με κυριότερες την διαγραφή του χρέους της από τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με την Σύμβαση του Λονδίνου το 1953 και φυσικά με τα τεράστια ποσά που εκταμιεύτηκαν από τους Συμμάχους για την ανοικοδόμηση της. Η Σύμβαση όμως του Λονδίνου αναγνωρίζει ταυτόχρονα ότι απομένουν οι τελικές γερμανικές αποζημιώσεις για τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι οποίες θα έπρεπε να διευθετηθούν με την τελική συνθήκη ειρήνης που δεν υπογράφτηκε μέχρι το 1990, εξαιτίας της διχοτόμησης της Γερμανίας. Η επανένωση των δύο Γερμανιών δημιούργησε τις αναγκαίες νομικές και πολιτικές προϋποθέσεις για την επίλυση του ζητήματος, αλλά οι γερμανικές κυβερνήσεις από τότε και στο εξής επέλεξαν τη σιωπή, τα νομικά τεχνάσματα, την αναβολή και την παρέλκυση. Είναι άραγε ηθική αυτή η στάση;».
Και πρόσθεσε:
Όταν η Γερμανία αποδέχεται έστω να τοποθετηθεί για το ζήτημα των οφειλών της προς την Ελλάδα από το Δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, επικαλείται την Διμερή μας Συμφωνία του 1960. Τότε που με δική της πρωτοβουλία κατέβαλε 115 εκατομμύρια μάρκα, ως αποζημιώσεις, και το τότε Βασίλειο της Ελλάδας αναγνώρισε ότι δεν έχει περαιτέρω σχετικές αξιώσεις.
Η συμφωνία όμως αυτή δεν αφορούσε αποζημιώσεις για τις καταστροφές που υπέστη η χώρα αλλά αποζημιώσεις για τα θύματα του ναζισμού στην Ελλάδα.
Και φυσικά, σε καμία περίπτωση, δεν αφορούσε ούτε το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο αλλά ούτε και αξιώσεις για αποζημίωση εξαιτίας εγκλημάτων πολέμου, εξαιτίας της σχεδόν ολικής καταστροφής των υποδομών της χώρας αλλά και της διάλυσης της οικονομίας της κατά τη διάρκεια του πολέμου και της κατοχής.
«Θέλω να διαβεβαιώσω τον ελληνικό και τον γερμανικό λαό είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει ως στόχο να επαναπροσεγγίσει το θέμα με ευαισθησία και διάθεση διαλόγου, το ίδιο περιμένουμε και από τη γερμανική κυβέρνηση» σημείωσε.
«Απέναντι σε έναν ηθικολογικό τόνο που έχει επικρατήσει τα τελευταία χρόνια στη δημόσια συζήτηση στην Ευρώπη, εμείς δεν επιλέγουμε ούτε τη θέση του μαθητή που σκύβει το κεφάλι και χαμηλώνει τα μάτια απέναντι στην αφ’ υψηλού ηθική διδασκαλία,
αλλά ούτε διεκδικούμε τη θέση του ηθικοδιδάσκαλου που κουνά επιτιμητικά το δάχτυλο, απέναντι στον υποτιθέμενο αμαρτωλό, ζητώντας του να πληρώσει για τις αμαρτίες του. Αντίθετα επιλέγουμε το δρόμο της διαπραγμάτευσης και του διαλόγου, της αλληλοκατανόησης και της δικαιοσύνης. Δεν κάνουμε εδώ θεοδικία, αλλά την ίδια στιγμή δεν παραιτούμαστε και από τις απαράγραπτες αξιώσεις μας. Δεν κάνουμε μαθήματα ηθικής αλλά δεν δεχόμαστε και μαθήματα ηθικής» σημείωσε.
«Διότι, ξέρετε, πολλές φορές το τελευταίο διάστημα στο άκουσμα πολλών προκλητικών δηλώσεων από το εξωτερικό, μου έρχεται στο μυαλό το περίφημο απόσπασμα από την επί του Όρους ομιλία του Ιησού: Βλέπουν την ακίδα στο μάτι του αδελφού τους, αλλά όχι το δοκάρι στο δικό τους» πρόσθεσε.
«Θα προσεγγίσουμε το θέμα με την αναγκαία ακριβώς ευαισθησία, με αίσθημα ευθύνης και ειλικρίνειας, με διάθεση συνεννόησης και διαλόγου. Το ίδιο, όμως, περιμένουμε και από τη Γερμανική Κυβέρνηση. Για λόγους πολιτικούς, ιστορικούς, συμβολικούς αλλά και ηθικούς. Η επίκληση της ηθικής δεν μπορεί να είναι α λα καρτ, κατά περίσταση» είπε με νόημα.