Μια αναδρομή στο τεράστιο πρόβλημα που λέγεται «Παλαιστινιακό» κάνει ο διεθνολόγος, ομότιμος καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Αλέξανδρος Κούτσης, στο news.gr, εντοπίζοντας την έναρξη του προβλήματος στο 2006 όταν “η Χαμάς κέρδισε
τις εκλογές στην Παλαιστίνη, αλλά ήταν ανεπιθύμητη για τον τότε Αμερικανό πρόεδρο, Μπους και το Ισραήλ”.
Σύμφωνα με τον Αλέξανδρο Κούτση η ροή της ιστορίας έχει ως εξής.
Η Ισραηλινή πλευρά εφαρμόζει άμεσα εμπάργκο για να αναγκάσει τους Παλαιστινίους να αλλάξουν γνώμη και να ανατρέψουν τη Χαμάς.
Ένας Αμερικανός διπλωμάτης επισκέπτεται τη Γάζα για διαπραγματεύσεις, προσπαθώντας να αλλάξει την κατάσταση και να πείσει τους Παλαιστινίους να διώξουν τη Χαμάς. Φεύγοντας ξεχνάει κάποια απόρρητα έγγραφα τα οποία αποδεικνύουν τις προθέσεις των Αμερικάνων, του Ισραήλ και του προέδρου της μέχρι τότε κυβερνητικής παράταξης (ΦΑΤΑΧ), Μαχμούντ Αμπάς οι οποίοι οργανώνουν πραξικόπημα για την ανατροπή της εκλεγείσας Χαμάς.
Ακολουθεί πραξικόπημα της Χαμάς στη Γάζα, η οποία διώχνει τους αξιωματούχους της Φατάχ και προκαλεί την ισχυροποίηση του εμπάργκο από ισραηλινής πλευράς. Ακολούθησαν επιθέσεις των μελώς της –παραστρατιωτικής κυβερνητικής παράταξης – Χαμάς εναντίον του Ισραήλ, ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή το Ισραήλ δεν είχε δώσει ακόμα τη δική του απάντηση.
Το δόγμα DAHIA δίνει το ελεύθερο για επιθέσεις εναντίον αμάχων
Την ίδια χρονιά (2006) δημοσιεύεται ένα κείμενο από το ισραηλινό κέντρο στρατιωτικών μελετών, το οποίο γίνεται γνωστό ως δόγμα DAHIA.
To συγκεκριμένο δόγμα λέει ότι οι αντάρτες, επειδή δραστηριοποιούνται σε κατοικημένες περιοχές, αυτές στο εξής θεωρούνται ζώνες πολέμου και όχι πια ζώνες άμαχου πληθυσμού, όπως ίσχυε μέχρι τότε.
Αυτό δίνει αμέσως το δικαίωμα χερσαίας επέμβασης στους αντιπάλους του Ισραήλ και μάλιστα σε περιοχές που κάποτε θεωρούνταν απαγορευμένες.
Φτάνει το 2009 και οι Ισραηλινοί εξαπολύουν επίθεση στη Γάζα, ισχυριζόμενοι ότι οι Παλαιστίνιοι παραβιάζουν την εκεχειρία. Ένας πόλεμος αμείλικτος, με εφαρμογή του συγκεκριμένου δόγματος.
Ο ρόλος των ΗΠΑ στην έξαρση της κρίσης
Φτάνοντας στο σήμερα, η κρίση στη Δυτική Όχθη, η οποία σιγόβραζε όλο αυτό το διάστημα λαμβάνει πιο ακραίες διαστάσεις.
Οι αμερικανικές εκλογές φέρνουν για δεύτερη φορά τον Μπάρακ Ομπάμα στην προεδρία. Ο ισραηλινός πρόεδρος έχοντας υποστηρίξει προεκλογικά τον αντίπαλό του, Μιτ Ρόμνεϋ υποχρεώνεται να επιτεθεί για μία ακόμα φορά εναντίον των Παλαιστινίων.
Στόχος του είναι να δείξει στον Ομπάμα ότι μπορεί να βγήκε πρόεδρος, αλλά συνεχίζει να έχει επιρροή στο Κογκρέσο κάτι που
θα δείξει με τη στάση του στη Γάζα. Με αυτόν τον τρόπο, ο Ισραηλινός πρόεδρος προσπαθεί να κερδίσει έδαφος, γιατί αν έδειχνε δυσαρέσκεια ο Ομπάμα προς το πρόσωπό του, θα ήταν η αιτία για να τον καταψηφίσουν οι Παλαιστίνιοι στις εκλογές.
Με αυτόν τον τρόπο ο Νεντανιάχου, κρατάει πίσω τους Παλαιστίνιους, οι οποίοι επιδιώκουν να μπουν στον ΟΗΕ μέχρι το τέλος του μήνα, αναβαθμίζοντας το ρόλο τους στις διεθνείς εξελίξεις κάτι που απεύχεται και ο Ομπάμα.
Για να μη γίνει πιο δημοφιλής η Χαμάς το Ισραήλ αυτή τη στιγμή τη χτυπάει. Λάβετε επίσης υπόψη σας ότι αν μπει σαν κράτος παρατηρητής στον ΟΗΕ, θα μπορεί να σύρει τους Ισραηλινούς στο δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου.
Το μεγάλο ρίσκο του Νετανιάχου είναι ότι αν πραγματοποιήσει χερσαία εισβολή και χάσει στρατιώτες στον πόλεμο, θα χάσει και
τις εκλογές. Από τη άλλη αν δεν δείξει ότι είναι ο νικητής πρέπει να βομβαρδίσει τη Γάζα εξ αποστάσεως σύμφωνα με το δόγμα DAHIA.
Ο ρόλος της Συρίας στην πολιτική του Ισραήλ
Σε ότι αφορά τη Συρία τα πράγματα εμφανίζονται και εκεί αρκετά μπλεγμένα καθώς μετά την κατάρρευση του προέδρου Άσαντ θα ακολουθήσει ισλαμική κυβέρνηση. Υπάρχει και το μέτωπο της Αιγύπτου με επίσης ισλαμική κυβέρνηση, ενώ η Συρία με
μετριοπαθή ισλαμική κυβέρνηση θα συνεργαστεί με την Τουρκία, την Ιορδανία, την Αίγυπτο και το Λϊβανο – με όλες δηλαδή τις ισλαμικές κυβερνήσεις.
Ο Νεντανιάχου προσπαθεί να φέρει τους Αιγύπτιους σε ρήξη με την Αμερική για να σταματήσει η χρηματοδότηση για πολεμικό εξοπλισμό. Στην ουσία αυτό που φοβάται είναι η σύμπραξη των ισλαμιστών.
Πυραυλική επίθεση στο Ιράν;
Ένα ακόμα σενάριο που παρουσιάζεται ως πιθανό είναι οι πυραυλικές ασκήσεις ΗΠΑ και Ισραήλ πριν από τρεις εβδομάδες.
Γιατί να μην είναι και η Γάζα ένα καλό πεδίο ασκήσεων; Το επόμενο βήμα είναι ο πόλεμος του Ιράν με το Ισραήλ με το Ισραήλ να πραγματοποιηθεί την επίθεση, αφήνοντας την Αμερική να το καλύπτει διακριτικά.
Αν υπολογίσουμε ότι οι Ισραηλινοί πρόεδροι, Αριέλ Σαρόν και Μπέντζαμιν Νετανιάχου ονειρεύτηκαν το μεγάλο Ισραήλ, αυτό που έταξε ο Θεός στον Μωυσή υπάρχει μία ακόμα εξήγηση για τις ισραηλινές επιθέσεις, με το όνομα επεκτατισμός.
Η κρίση στη Δυτική Όχθη, θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να εκτονωθεί. Αρκεί το Ισραήλ να προχωρήσει στην ίδρυση δύο κρατών – ισραηλινού και παλαιστινιακού – με βάση τα σύνορα που όριζε η απόφαση του ΟΗΕ, το 1967.