Το Εθνικό Ζήτημα σε σχέση με την ονομασία του κρατιδίου των Σκοπίων και η στάση μας

Άρθρο Γνώμης του Βασιλάκη Γεώργιου – Οικονομολόγου ΕΚΠΑ

Η ιστορία του ελληνισμού της Μακεδονίας αποτελεί πηγή γνώσης και παράδειγμα πως η διαχείριση των πραγμάτων μπορεί να οδηγήσει σε επιτυχία η αποτυχία ανάλογα με τον τρόπο που γίνεται και την αντοχή που επιδεικνύεται. Οι μεγάλες δυνάμεις, η διπλωματία, οι διεκδικήσεις και οι πολεμικές συγκρούσεις για τη Μακεδονία από τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι τις ελληνικές νίκες των Βαλκανικών Πολέμων είναι το ιστορικό βάθρο που πάνω του συνεχίζει να γράφεται ιστορία.

.Εάν το ελληνικό κράτος αποτύχαινε ν’ αποκομίσει ουσιώδη εδαφικά πλεονεκτήματα στη Μακεδονία, τότε η Ελλάδα θα παρέμενε μια μικρή και αδύναμη βαλκανική δύναμη, στο έλεος των βορείων γειτόνων της, παρά την προσάρτηση των Ιονίων νήσων, της Θεσσαλίας και της Κρήτης.

Πρόκειται για μια ιστορική περίοδο κατά την οποία συνδυάστηκε με επιτυχία η πρωτοβουλία του Πατριαρχείου, της Εκκλησίας και του ελληνισμού, της επίσημης ελληνικής πολιτικής που, αν και αντιμάχονταν σε ιδεολογικό επίπεδο, κατάφεραν παρ’ όλα αυτά να συνεργαστούν και να ενδυναμωθούν.

Με τη συζήτηση για το όνομα αλλά και τους άλλους όρους που θέτει η ελληνική πλευρά προκειμένου να γίνει αποδεκτή ενδεχόμενη ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ να βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε πλήρη εξέλιξη πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η Ελλάδα δεν συνδιαλέγεται με το βόρειο γείτονα και την ισχύ του αλλά με τις επιθυμίες Αμερικανών και Ευρωπαίων για γεωστρατηγικό έλεγχο της περιοχής και τη λογική της διέλευσης των αγωγών ενέργειας.

Το να δοθεί η συγκατάθεση της χώρας για όνομα που ιστορικά μας ανήκει να το λάβει η όμορη χώρα με τους κατοίκους που αποτελούν πανσπερμία κάθε προέλευσης (Σλάβοι Αλβανοί Βούλγαροι Τουρκικής Καταγωγής αλλά και μια μεγάλη Ελληνική Μειονότητα) είναι απαράδεκτο. Η γεωγραφική γειτνίαση η η χάραξη των συνόρων με την Ελληνική Μακεδονία δεν σημαίνει ότι δίνει το δικαίωμα της υφαρπαγής του ονόματος από όποιο κράτος το επιθυμεί. Πολύ περισσότερο δεν μπορούν να μας το επιβάλουν οι <<σύμμαχοι>> μας.

Διατρανώνουμε στο συλλαλητήριο της Αθήνας στις 04/01/2018 τη θέση μας προς αυτούς και προς την ηγεσία της χώρας και δείχνουμε πια είναι η βούληση μας κάθε παραχάραξη προσκρούει στην εθνικά μη αποδεκτή αποδοχή τετελεσμένου. Και κάτι άλλο Θυμηθείτε Ο Φρανσουά Μιτεράν Αποκλείει Το Όνομα “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ” Για Τα Σκόπια-François Mitterrand Pour Macedoine “Θα πρέπει να αναγνωριστεί με μια ονομασία, που θα αποφασίσουν οι ίδιοι, στην οποία όμως δεν θα αναφέρεται η λέξη “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”. Αυτή είναι η οριστική απόφαση την οποία εγώ προσωπικά βρίσκω καλή. Λογική. Δεν θα αφήνει περιθώρια να θιγεί η Εθνική υπερηφάνεια των Ελλήνων, που είναι φίλοι μας, μέλη της Κοινότητας. Επίσης δεν αφήνει περιθώρια που να αποκλείουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης σε μια χώρα που επιθυμεί να την αποκτήσει.”

“Είναι πολύπλοκο. Αυτό που θέλω να σας πως είναι ότι η Κοινότητα δεν θα αναγνωρίσει μια Δημοκρατία με την ονομασία “ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ”

Για αυτή την υπερηφάνεια Ζούμε και να Λέμε τα μεγάλα ΟΧΙ στα θέματα που βλάπτουν τη χώρα μας.
Από την ιστορία μαθαίνουμε πως τίποτα δεν γίνεται τυχαία, αλλά όλα έχουν τις αιτίες τους. Πολύβιος λέμε όχι στα ψεύδη και σε ότι δεν αποτελεί ιστορική συνέχεια αλλά λαθρεπιβίβαση και χρήση ξένου ονόματος και συμβόλων.