*Του Γιώργου Λουκαΐδη
Το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών, ενώ προφανώς δεν θα λύσει ως διά μαγείας όλα τα προβλήματα της χώρας μας, χωρίς αμφιβολία θα επηρεάσει την πορεία που θα ακολουθήσει η Κύπρος στα επόμενα πέντε χρόνια.
Στο Κυπριακό,παρά τις αυξημένες δυσκολίες, το διακύβευμα είναι κατά πόσο θα επιχειρηθεί έστω να αξιοποιηθεί το παράθυρο ευκαιρίας εντός του 2018, με στόχο την απελευθέρωση και την επανένωση της πατρίδας μας. Εδώ υπάρχουν τρεις διακριτές επιλογές.
Κατά την άποψη μας, ο καταλληλότερος για να αξιοποιήσει τις δυνατότητες και την ευκαιρία για σωστή και βιώσιμη λύση του Κυπριακού που θα μας απαλλάσσει από εγγυήσεις, επεμβατικά δικαιώματα και κατοχικά στρατεύματα, είναι ο Σταύρος Μαλάς. Ο Στ. Μαλάςείναι ο μόνος υποψήφιος που δηλώνει την ετοιμότητα και έχει τη βούληση να εκπληρώσει τις σαφείς και ξεκάθαρες προϋποθέσεις που έθεσε ο Γ.Γ του ΟΗΕ για συνέχιση της διαπραγματευτικής διαδικασίας από εκεί που έμεινε.
Ο Νίκος Αναστασιάδης, από την πλευρά του, θέτει δικούς του όρους και προϋποθέσεις για συνέχιση της διαδικασίας, προβάλλοντας την ανάγκη μιας απροσδιόριστης και νεφελώδους «καλής προετοιμασίας», όπως την αποκαλεί. Συνεχίζει, δηλαδή, στον δρόμο της προεκλογικής μετάλλαξης του σε Νικόλα Παπαδόπουλο, όπως την ξεκίνησε από το ΜοντΠελεράν 1 και την κορύφωσε στο Κραν Μοντάνα.Όταν κλώτσησε, αντί να αξιοποιήσει την -κατά τον κ. Γκουτιέρες- ιστορική ευκαιρία να φτάσουμε σε λύση, η οποία εκ των πραγμάτων θα ήταν ταυτισμένη με τις επιδιώξεις μας στο θέμα της ασφάλειας και των εγγυήσεων. Αντ’ αυτού,οι χειρισμοί του κ. Αναστασιάδη αποενοχοποίησαν και οδήγησαν σε εγκωμιασμό της Τουρκίας για τη στάση της στο θέμα αυτό, στην έκθεση του κ. Γκουτιέρες.
Τα πράγματα θα εξελιχθούν επικίνδυναμε τον Νικόλα Παπαδόπουλο, αφού στο όνομα τηςδήθεν «νέας στρατηγικής», συνεχίζει να προτάσσει τις παλιές αποτυχημένες συνταγές της στείρας άρνησης, του εκφοβισμού και της στρατιωτικοποίησης του Κυπριακού. Αρνείται και απορρίπτει όλες τις προϋποθέσεις που ξεκάθαρα έθεσε ο Γ.Γ του ΟΗΕ. Απορρίπτει το πλαίσιο Γκουτιέρες, τη διαδικασία που καθόρισαν τα Ηνωμένα Έθνη και το μηχανισμό εφαρμογής της λύσης. Δεν υιοθετεί καν τις παραμέτρους του ΟΗΕ για λυση ΔΔΟ, την οποία όλοι οι συνεργάτες του επίσης απορρίπτουν ως χειρότερη και από την κατοχή. Το αποτέλεσμα και σε αυτή την περίπτωση θα είναι να μην επαναρχίσει ποτέ η μόνη διαδικασία που μπορεί να οδηγήσει σε λύση και ακόμη χειρότερα να έρθουμε σε ευθεία σύγκρουση με τη διεθνή κοινότητα και να οδηγηθούμε σε περιπέτειες.
Στην οικονομία και την κοινωνία,το βασικότερο διακύβευμα είναι κατά πόσο θα συνεχιστεί ή θα ανασχεθεί η αντιλαϊκή «θεραπεία» της πολιτικής λιτότητας και της εξυπηρέτησης των ελάχιστων προνομιούχων, σε βάρος όλων των υπολοίπων. Θα κριθεί κατά πόσο οι πλούσιοι θα συνεχίσουν να γίνονται πλουσιότεροι και όλοι οι υπόλοιποι φτωχότεροι ή αν αντίθετα οι εργαζόμενοι, η μεσαία τάξη, οι συνταξιούχοι, οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αυτοεργοδοτούμενοι θα δουν τα εισοδήματα τους σταδιακά να ανακάμπτουν.
Θα κριθεί αν θα συνεχιστεί ή θα ανασχεθεί η κοινωνικοποίηση των τραπεζικών ζημιών και ηιδιωτικοποίηση των κερδών των ημικρατικών οργανισμών και του εθνικού μας πλούτου. Αν θα εξυπηρετείται το δημόσιο συμφέρον ή τα πολύ μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα, είτε πρόκειται για το ΓΕΣΥ και το ωράριο των καταστημάτων στο λιανικό εμπόριο, είτε πρόκειται για την είσπραξη και την κατανομή των κρατικών πόρων.
Θα κριθεί αν θα επιβραβευθεί η πολιτική διαχείριση, οι αποδεσμεύσεις και τα κουρέματα που επιβλήθηκαν από τον κ. Αναστασιάδη, που είχαν ως αποτέλεσμα να παραδίδει μια οικονομία όπου οι περισσότεροι οικονομικοί και κοινωνικοί δείχτες και κυρίως η κατάσταση των ανθρώπων, να είναι χειρότερη ή πολύ χειρότερη από την ομολογουμένως δύσκολη κατάσταση που παρέλαβε,εξαιτίας της τραπεζικής ληστείας που προηγήθηκε.
Θα κριθεί αν θα συνεχιστείη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και το ξήλωμα του κοινωνικού κράτουςή αν θα προχωρήσουμε στην προοδευτική μεταρρύθμιση τους. Αν θα συνεχιστεί η αμφισβήτηση και η υπόσκαψη των ανεξάρτητων θεσμών του κράτους αντί της στήριξης και του εκσυγχρονισμού τους.
Θα κριθεί αν θα παραμείνουμε στο ίδιο συγκυριακό μοντέλο ανάπτυξης των τελευταίων δεκαετιών ή αν θα το μεταρρυθμίσουμε, επενδύοντας σε μια οικονομία της γνώσης, της έρευνας και της καινοτομίας, ώστε να το καταστήσουμε βιώσιμο και κοινωνικά δικαιότερο.
Εδώ οι βασικότεροι υποψήφιοι είναι τρεις, αλλά προφανώς οι επιλογές είναι μονάχα δυο. Από την μια είναι οι Νίκος Αναστασιάδης και ο βασικός του σύμμαχος στην προώθηση της πολιτικής του στην οικονομία, Νικόλας Παπαδόπουλος. Από την άλλη είναι ο Σταύρος Μαλάς. Ένας άνθρωπος με ήθος, έντιμος, ειλικρινής και αξιόπιστος, που μπορεί να οδηγήσει την Κύπρο σε ένα ελπιδοφόρο μέλλον, σ’ ένα αύριο που μας ενώνει.
*Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ΑΚΕΛ