Η τραγωδία της Κυπριακής πολιτείας με δύο διαφορετικούς Πρόεδρους και διαφορά εφτά ετών. Στη Δημοκρατία, που βάλλεται πανταχόθεν, που περικυκλώνεται από τους Τούρκους στη θάλασσα, που χάνει σπιθαμή προς σπιθαμή και άλλο έδαφος στη νεκρή ζώνη, γίνεται του…αεροπλάνου!
Τρικυμία σε ποτήρι νερό…
Η είδηση για έκτακτη επιστροφή στη Νέα Υόρκη, του ιδιωτικού αεροσκάφους που μετέφερε τον Πρόεδρο Αναστασιάδη και την Κυπριακή αντιπροσωπεία από τις ΗΠΑ στη Βρετανία, δεν ειδώθηκε μέσα από τον ανθρωπιστικό φακό. Το ΑΚΕΛ μυρίστηκε, τάχα μου, ψόφιο και μαζί με τις «υποκριτικές» ευχές για ασφαλή επιστροφή στην Κύπρο, έθεσε από το παράθυρο ζήτημα εξηγήσεων. Ποιου είναι το Learjet, αν ναυλώθηκε η πτήση ή έγινε δώρο στον Πρόεδρο από κάποιον φίλο επιχειρηματία κλπ. κλπ. κλπ.
Αμάν τι υποκρισία, αμάν τι κομματικοί φακοί βλάπτουν την όραση των παροικούντων την Εζεκία Παπαϊωάννου.
Αν υπάρχει ένα ζήτημα, το διέγνωσε ορθώς το ΔΗΚΟ και ο υπεύθυνος των μέσων κοινωνικής δικτύωσης του κόμματος ο οποίος στα πολλά ανυπόστατα ερωτήματα που έθεσε, άγγιξε και ένα που όντως αξίζει να διασαφηνιστεί. Αν με το ιδιωτικό αεροσκάφος, το οποίο πληρώνεται από λεφτά εισφορών Κύπριου δισεκατομμυριούχου (βλέπε πιο κάτω) για τις ανάγκες της Προεδρίας, ταξίδεψε και η θυγατέρα Αναστασιάδη, που ουδεμία σχέση έχει με την επίσημη Κυπριακή αποστολή.
Γνωστή η αλήθεια
Η αλήθεια για το πώς ταξιδεύει ενίοτε ο Προέδρος της Δημοκρατίας, κυρίως όταν δεν υπάρχει απευθείας σύνδεση της Κύπρου με τον εκάστοτε προορισμό, είναι γνωστή εδώ και πέντε χρόνια, από το 2014.
Συγκεκριμένα μετά την φασαρία που έγινε ένα χρόνο νωρίτερα λόγω της μετάβασης Αναστασιάδη, με ιδιωτικό τζετ Ρώσου επιχειρηματία, στη Γαλλία, για συνάντηση με τον τότε ομόλογο του, ο Κύπριος δισεκατομμυριούχος Κρις Λαζαρή (τώρα έχει αποβιώσει) είχε παρέμβει και με δημόσια δήλωση του είχε πει ότι δημιουργεί ταμείο για την Κυπριακή Προεδρία ώστε να αναλαμβάνει τα έξοδα για αγορά ωρών από ιδιωτικά αεροσκάφη και κάλυψη των αναγκών όταν δεν υπάρχει απευθείας σύνδεση.
Είτε κάποιοι έπαθαν Αλσχάιμερ, είτε απλά κάνουν πως δεν θυμούνται μπροστά στην αποκόμιση κομματικού οφέλους.
Για να τελειώνουμε…
Και επειδή αυτή η ιστορία με τον τρόπο ταξιδιού του εκάστοτε Προέδρου έχει κουράσει και τείνει να υπερκεράσει άλλα σοβαρότατα προβλήματα, εμείς καταγράφουμε την άποψη μας.
Ναι η ασφάλεια του εκάστοτε Προέδρου της Δημοκρατίας αφορά σε όλο το λαό.
Ναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας πρέπει να έχει την ευχέρεια να ταξιδεύει όσο το δυνατό πιο ανώδυνα.
Πληρώνουμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να ασκεί τις εξουσίες του και όχι να σπαταλά εργατοώρες σε αεροδρόμια και πτήσεις σύνδεσης.
Δεν θέλουμε η Δημοκρατία να πληρώνει τον κούκο αηδόνι σε διάφορες αεροπορικές εταιρείες γιατί ο Πρόεδρος αναγκάζεται να κάνει έκτακτα ταξίδια τελευταίας στιγμής π.χ. στις Βρυξέλλες.
Ως εκ τούτου ας δουν σοβαρά το ενδεχόμενο να θεσμοθετήσουν το δικαίωμα αγοράς ωρών πτήσης για τον εκάστοτε Πρόεδρο. Αφού λένε είναι ανέφικτο να αγοραστεί Προεδρικό αεροσκάφος, το λεγόμενο «αεροπλανάκι» που έλεγε ο μ. Δημήτρης Χριστόφιας.
ΥΓ.1. Ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε περάσει τον προκάτοχο του μ Δημήτρη Χριστόφια «γενεές δεκατέσσερις» όταν ακούστηκε η σκέψη για το «αεροπλανάκι». Τώρα Πρόεδρε «εν της παπαθκιάς τα ξύλα»;
Υ.2. Ως δημοσιογράφοι εισηγούμαστε να δουν και το ζήτημα των διαπιστευμένων εκπροσώπων του τύπου που πρέπει να συνταξιδεύουν με τις επίσημες αποστολές. Όπως συμβαίνει με όλα τα κράτη που σέβονται τον εαυτό τους. Εκτός και αν παραδεχόμαστε και μέσω αυτού πως είμαστε «τριτοκοσμικοί».