Τα σενάρια για ρύθμιση οφειλών σε μισθωτούς – συνταξιούχους και το μπλόκο των  θεσμών

Άρθρο Γνώμης του Γεωργίου Βασιλάκη*

Στη παρούσα φάση  που παίζεται ένα παιγνίδι των εντυπώσεων  σε σχέση με τους οφειλέτες του Δημοσίου έχουμε μια διαπραγμάτευση που έπρεπε να είναι προτεραιότητα για το οικονομικό επιτελείο της χώρας.Το γελοίο του πράγματος είναι ότιαυτά εμφανίζονται σαν επιτυχίες τη στιγμή που θα έπρεπε να ήταν το αυτονόητο ότι αφού υπάρχει υπερφορολόγηση τουλάχιστον τα θύματα της να έχουν το περιθώριο της αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Διακινούνται λοιπόν σενάρια για τη θέσπιση ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών μισθωτών και συνταξιούχων προς τη φορολογική διοίκηση και τα ασφαλιστικά ταμεία επεξεργάζονται τα υπουργεία Οικονομικών και Κοινωνικής Ασφάλισης. Η πρόθεση θέσπισης της ρύθμισης που έχει και προεκλογικό ενδιαφέρον στοχεύει στο να αυξήσει τα φορολογικά έσοδα από τη δεξαμενή των ληξιπρόθεσμων οφειλών αλλά και να δώσει ανάσα σε εκατομμύρια οφειλέτες.

Στο πλαίσιο της συνεργασίας μεταξύ των υπουργείων Οικονομικών και Κοινωνικής Ασφάλισης για την κυοφορούμενη ρύθμιση έχουν πέσει στο τραπέζι, σύμφωνα με πληροφορίες, οι εξής παράμετροι:

– η νέα ρύθμιση θα αφορά κατά κύριο λόγο μισθωτούς, συνταξιούχους και ελεύθερους επαγγελματίες οι οποίοι δεν έχουν δικαίωμα να ενταχθούν στη ρύθμιση του εξωδικαστικού συμβιβασμού

– το ύψος της ληξιπρόθεσμης δεν θα μπορεί να ξεπερνά τις 3.000 ευρώ

– απαραίτητη προϋπόθεση για την ένταξη στη ρύθμιση θα είναι να έχουν εξοφληθεί ή ρυθμιστεί με την πάγια ρύθμιση των 12 δόσεων όλες οι φορολογικές οφειλές που βεβαιώθηκαν εντός του 2018

– ο αριθμός των μηνιαίων δόσεων δεν θα μπορεί να ξεπερνά τις 36

Για να θεσπιστεί, όμως, η ρύθμιση η κυβέρνηση θα πρέπει να ξεπεράσει τον σκόπελο των θεσμών. Οι θεσμοί θεωρούν ότι οποιαδήποτε νέα διευκόλυνση των οφειλετών υπονομεύει την προσπάθεια δημιουργίας κουλτούρας πληρωμών στους φορολογούμενους.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι σε όλα τα κείμενα της επικαιροποίησης του μνημονίου η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί ότι δεν θα προχωρήσει στο μέλλον σε νέα ρύθμιση οφειλών, πέραν αυτής του εξωδικαστικού συμβιβασμού που ήδη βρίσκεται σε ισχύ.

Τα στοιχεία για τους φορολογούμενους που βρίσκονται “στο κόκκινο” είναι, πάντως, αποκαλυπτικά της οικονομικής ασφυξίας που έχει προκαλέσει η υπερφορολόγηση. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων:

– 3.874.933 φορολογούμενοι χρωστούν συνολικά 101,5 δισ. ευρώ.

– 3.593.007 φορολογούμενοι χρωστούν συνολικά 3,7 δισ. ευρώ δηλαδή ο καθένας κατά μέσο όρο χρωστά 1.031 ευρώ.

– 240.694 φορολογούμενοι χρωστούν από 10.000 έως 100.000 ευρώ δηλαδή συνολικά 6,6 δισ. ευρώ και

– μόλις 41.232 φορολογούμενοι χρωστούν πάνω από 100.000 ευρώ ο καθένας και συνολικά 91,2 δισ. ευρώ.

Άρα με βάση αυτά τα στοιχεία μόνο μια ρύθμιση 100 δόσεων χωρίς να χάνεται αν ο οφειλέτης καταβάλλει χρήματα έστω και έναντι και να μην αναβιώνουν οι προσαυξήσεις και για μικρότερα ποσά η ρύθμιση από 24-48 δόσεις είναι η λύση χωρίς προυποθέσεις και προαπαιτούμενα .

Τα στοιχεία αυτά λοιπόν δείχνουν κάτι που αυτό που λέμε γραφειοκρατεία δεν μπορεί να αντιμετωπίσει.Οι πλατφόρμες είναι παρακαμπτήριος δρόμος και δεν είναι ευθεία πρόταση σε αυτόν που περιέπεσε σε οικονομική αδυναμία.Ο νόμος της συμμόρφωσης σε μια ρύθμιση περνάει μόνο από έναν κανόνα της καταβολής της δόσης και αυτό επιτυγχάνεται με διεύρυνση των ωφελημάτων από τη συμμόρφωση.Άλωστε η κρατική τοκογλυφία με επαύξηση 10% 20% 30%ανάλογα με τον αν καθυστέρησες 2 μήνες και άνω 1 έτος και 2 έτη αντίστοιχα είναι εξοντωτική και αν υπήρχε άρση και διαγραφή αυτών των ποσών θα αυξανόντουσαν αυτοί που θα πλήρωναν.Αλλά γιατί να μην δούμε το λογικό όλοι αυτοί οι θεσμοί με τους Ευρωπαικούς σε πρώτη προτεραιότητα αποδέχόντουσαν τη πλαστή εικόνα της οικονομίας μας άρα γιατί να μην δώσουν το περιθώριο της αξιοπρεπούς λύσης στα θύματα τους.

Γιατί αν είχαν αποκαλύψει το πάρτυ των δανείων θα είχαν εκλείψει πολύ νωρίτερα τα φαινόμενα των δανείων σε μη φερέγγυους και δεν θα τα πλήρωνε όλη η κοινωνία με φόρους σαν να είχαμε εμείς δανειστεί αυτά τα ποσά η να είχαμε ζήσει τη ζωή των κροίσων και νεόπλουτων με δανεικά.

Συμπέρασμα τολμήστε να νομοθετήσετε με βάση τη λογική και το συμφέρον των φορολογουμένων  και αφήστε τα μισόλογα.Τα οικονομικά αποτελέσματα και η κοινωνία θα σας δικαιώσουν.

*Οικονομολόγου-Φοροτεχνικού