Ανοιξαν οι κάλπες των φοιτητικών εκλογών, χωρίς όμως τις «τυμπανοκρουσίες» του παρελθόντος ή τις παραδοσιακές -ενίοτε- θερμόαιμες κόντρες μεταξύ των εκπροσώπων των φοιτητικών παρατάξεων.
Προ μνημονίων τα πολιτικά κόμματα και ιδιαίτερα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ απέδιδαν μεγάλη βαρύτητα στα αποτελέσματα των φοιτητικών εκλογών, χρηματοδοτώντας αφειδώς τις παρατάξεις στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Σήμερα, με την κρίση και στα οικονομικά των κομμάτων να είναι εμφανής αλλά και την αλλαγή στην ψυχολογία των φοιτητών, η παλιά αίγλη των εκλογών δείχνει να έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Όπως τα τελευταία 31 χρόνια έτσι και φέτος οι παρατάξεις δεν αναμένεται να «ομονοήσουν» στην έκδοση κοινών αποτελεσμάτων. Η μείωση του ενδιαφέροντος από τους φοιτητές για τις εκλογές αποτυπώνεται, εξάλλου, στα διαρκώς μειούμενα ποσοστά συμμετοχής. Το 2016 διαπιστώθηκε μια μεγάλη μείωση στη συμμετοχή, καθώς στις κάλπες προσήλθαν μόλις 75.000 φοιτητές από τους περίπου 100.000 του 2015.
Σε ό,τι αφορά την «ισορροπία δυνάμεων», παραδοσιακά η φοιτητική παράταξη της ΝΔ, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ είναι αυτή που κάθε χρόνο έρχεται πρώτη και σε αυτή τη διαπίστωση συνηγορούν όλες οι παρατάξεις παρόλο που εκδίδουν ξεχωριστά αποτελέσματα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρουσα, ίσως και καθοριστική, για την εσωτερική κατανομή ισχύος στην «γαλάζια» φοιτητική παράταξη ενδεχομένως να αποβεί η φετινή εκλογική μάχη, καθώς η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ βιώνει μια ακόμη εσωτερική «διάσπαση».
Η καταβαράθρωση των εκλογικών ποσοστών του ΠΑΣΟΚ είχε αρνητική επίπτωση και στα εκλογικά ποσοστά της ΠΑΣΠ, που τα τελευταία χρόνια έχει πέσει στην τρίτη θέση, ενώ ιδιαίτερα ενισχυμένη παρουσιάζεται η ΠΚΣ, η φοιτητική παράταξη του ΚΚΕ, που δεν είναι διόλου απίθανο να εδραιωθεί στην δεύτερη θέση. Αντίθετα με τον ΣΥΡΙΖΑ, που από κόμμα διαμαρτυρίας έγινε κυβέρνηση, η φοιτητική του παράταξη εξακολουθεί να καταγράφει μονοψήφιο ποσο