Σουλτάνε μου, παραδίδομαι

*Του Γιώργου Περδίκη

«Η λεωφόρος ήταν κατάμεστη από κόσμο. Ξένοι και ντόπιοι απολάμβαναν τον απογευματινό τους περίπατο. Ξαφνικά αμήχανα αρχίζουν να γελούν και να χειροκροτούν. Ένα γαϊδούρι με ξύλινα όπλα και με ένα πανό που γράφει “My Marshall, I surrender!” παρελαύνει στο δρόμο και παραδίδεται στην αγγλική στρατονομία»” (Από το βιβλίο «Στρατάρχα μου παραδίδομα… και άλλες 19 ιστορίες» του αγωνιστή της ΕΟΚΑ Ρένου Λυσιώτη.)

Δεν φάνηκε να συγκινεί ιδιαίτερα τις αρχές της Κυπριακής Δημοκρατίας και τα πολιτικά κόμματα (να μην πω την Ευρωπαϊκή Ένωση) το γεγονός ότι η Τουρκική πολιτική ηγεσία (Τσαβούσογλου, Ακάρ κλπ) αλλά και οι ηγέτες της τουρκοκυπριακής δεξιάς, επιτέθηκαν κατά ομάδας Κυπρίων πολιτών οι οποίοι δεν έκαναν τίποτα περισσότερο από το να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους στον αγωνιζόμενο Κουρδικό λαό. Με την ευκαιρία οι Τούρκοι επανήλθαν στα γνωστά παραμύθια για στρατόπεδα εκπαίδευσης Κούρδων πολεμιστών στην Ελλάδα, κατηγόρησαν την Ελλάδα για την παροχή πολιτικού ασύλου σε κατατρεγμένους από το καθεστώς Ερντογάν, και τους Ελληνοκύπριους (εν γένει) ως φονιάδες παιδιών.

Απείλησαν την Κυπριακή Δημοκρατία ότι θα αναλάβουν στρατιωτική δράση αν τολμήσει να επιτρέψει τη λειτουργία γραφείου του ΥPG (Μονάδες Προστασίας του Λαού) των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων, στην Κύπρο. Βέβαια όλοι ξέρουν ότι το YPG θεωρείται βασικός συντελεστής της νίκης των συμμαχικών δυνάμεων κατά του ISIS στη Συρία, είναι σύμμαχος των ΗΠΑ στο πεδίο των μαχών και αναγνωρίζεται από την Συριακή Κυβέρνηση ως συνομιλητής για το μέλλον της γειτονικής χώρας. Αυτές τις μέρες είναι οι μαχητές του YPG που πολεμούν τον ISIS στις φυλακές της Al- Hasakah κι όχι οι Τζιχαντιστές σύμμαχοι της Τουρκίας.

Σημειώνεται ότι η Τουρκία φιλοξενεί, προστατεύει ή/και στηρίζει ή απλά διατηρεί επίσημες σχέσεις, με δεκάδες οργανώσεις που περιλαμβάνονται στη λίστα τρομοκρατίας της ΕΕ, των ΗΠΑ ή μεγάλων ομάδων κρατών (πχ Παλαιστινιακή Χαμάς, Λυβιικές Ισλαμικές Οργανώσεις, Μουσουλμανική Αδελφότητα κλπ.) ενώ το YPG – παρά τις προσπάθειες της Τουρκίας – θεωρείται τρομοκρατική οργάνωση μόνο από την ίδια (και το Κατάρ). Στη Τουρκία λειτουργούν γραφεία αυτών των τρομοκρατικών οργανώσεων, ιδρύματα και σχολές, εφημερίδες και ραδιόφωνα ακόμα και τηλεοπτικοί σταθμοί, γεγονός που επισημαίνεται πολύ συχνά από σχολιαστές στην Ευρώπη, ΗΠΑ και Αραβικό κόσμο.

Οι απειλές της Τουρκίας για βία κατά των Κυπρίων πολιτών δεν πρέπει όμως να μας αφήνουν αδιάφορους. Η Τουρκία απέδειξε ότι διαθέτει τα μέσα και το θράσος να προβεί σε βίαιες ενέργειες όπου την παίρνει. Ας θυμηθούμε την απαγωγή του Αμπτουλάχ Οτσαλάν στην Κένυα και τη δολοφονία του Θεόφιλου Γεωργιάδη στην Λευκωσία.

Ιδιαίτερη αναφορά πρέπει να γίνει στον Θεόφιλο Γεωργιάδη, που δολοφονήθηκε από πράκτορες των Τούρκων τον Μάρτιο του 1994 και υπήρξε δραστήριο μέλος και συντονιστής της Κυπριακής Επιτροπής Αλληλεγγύης στον Κουρδικό αγώνα. Η επανίδρυση και επαναδραστηριοποίηση της επιτροπής στέλνει ένα μήνυμα στη Τουρκία: ότι με τη βία και τις δολοφονικές σφαίρες δεν μπορεί να σταματήσει τη ροή της ιστορίας. Δεν θα παραδοθούμε στις απειλές του Σουλτάνου.

Η αναφορά στον Θεόφιλο Γεωργιάδη είναι διαχρονική και χρήσιμη αφού μας υποχρεώνει να επαναδιατυπώσουμε την πολιτική του παρακαταθήκη: «Η λύση του Κυπριακού περνά από τα βουνά του Κουρδιστάν».

Επιβεβαιώνεται διαχρονικά ότι όντως μόνο η νίκη του λαού του Κουρδιστάν απέναντι στην μιλιταριστική Τουρκία θα μετατρέψει την γειτονική μας χώρα από ένα κράτος-τρομοκράτη σε παράγοντα ειρήνης και συνεργασίας στη περιοχή μας.

Μόνο η αλληλεγγύη των λαών μπορεί να σταθεί εμπόδιο στα μετά-ιμπεριαλιστικά σχέδια της Τουρκίας για αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Η δημιουργία της αυτόνομης ζώνης στη Ροζάβα στο Συριακό Κουρδιστάν απέδειξε ότι οι λαοί της περιοχής μπορούν να ζήσουν αδελφωμένα και ειρηνικά, όταν απελευθερωθούν από τις έξωθεν παρεμβάσεις.

Αντίθετα η σύγχρονη Τουρκία του Ερντογάν απέδειξε στη πράξη ότι δεν μπορεί να ενσωματώσει τις ιδέες για αυτοδιάθεση και συνεργασία των λαών. Δυστυχώς δεν απομένει άλλος δρόμος για το Κουρδικό έθνος από τον ένοπλο αγώνα κατά της Τουρκικής κατοχής.

Στον αγώνα του Κουρδικού Έθνους για αυτοδιάθεση είμαστε αλληλέγγυοι και καταθέτουμε τη βούληση μας να ενώσουμε τις δυνάμεις μας – πολίτες από διαφορετικά κόμματα και ιδεολογίες – για να τον στηρίξουμε μέχρι τη νίκη.

Μας ενδιαφέρει ταυτόχρονα η ευημερία των Κούρδων στις περιοχές τους αλλά και στην προσφυγιά όπου έχουν καταφύγει για να γλιτώσουν από την καταπίεση. Υποστηρίζουμε την αναγνώριση του Κουρδικού Έθνους ως ανεξάρτητης πολιτισμικής οντότητας και την αναγνώριση των Κούρδων προσφύγων ως ατόμων που δικαιούνται πολιτική προστασία από την χώρα μας αλλά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα εργαστούμε για να δημιουργήσουμε συνθήκες φιλοξενίας και φιλίας στους Κούρδους που βρήκαν καταφύγιο στην πατρίδα μας μέχρι την επιστροφή τους σε ένα ελεύθερο και δημοκρατικό Κουρδιστάν.

Γιώργος Περδίκης,

Μέλος του Κυπροκουρδικού Συνδέσμου Αλληλεγγύης