Την ώρα που η έρευνα για τα αίτια θανάτου του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα συνεχίζεται και εξετάζεται πάντα η πιθανότητα ιατρικής αμέλειας, είδαν το «φως» της δημοσιότητας αποκαλυπτικοί διάλογοι του προσωπικού του γιατρού, Λεοπόλδο Λούκε, με την ψυχίατρο Αγκουστίνα Κοσάτσοφ, καθώς ο πρώτος πηγαίνει στο σπίτι του «Ντιεγκίτο», λίγες στιγμές πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, στις 25 Νοεμβρίου!
Τα λόγια του νευροχειρούγου, που ήταν και στενός φίλος του Μαραντόνα, σοκάρουν, καθώς είναι ανατριχιαστική η ψυχρότητα με την οποία μιλάει για τον Αργεντινό θρύλο, ενώ θα μπορούσε να είναι ήδη νεκρός, καθώς συζητάει με την Κοσάτσοφ.
Infobae develó los audios entre Leopoldo Luque y la psiquiatra Agustina Cosachov el día del fallecimiento de Maradona. pic.twitter.com/uSwCIyx9jH
— Minuto Argentina (@ArgentinaMinuto) January 31, 2021
«Ναι ρε μαλ…, φαίνεται πως ήταν καρδιακή ανακοπή και έχει πεθάνει. Θα χεστεί πεθαίνοντας ο χοντρός, δεν έχω ιδέα τι συνέβη. Πάω προς τα εκεί», ακούγεται να λέει αρχικά σε έναν από τους συνεργάτες του.
«Εμείς το κάναμε χειρωνακτικά, τώρα είναι με την ομάδα, προσπαθούν να τον συνεφέρουν και τον διασωληνώνουν. Αλλά πρώτα ήμασταν εμείς 10-15 λεπτά, γιατί δεν ερχόταν το ασθενοφόρο», προσθέτει η Κοσάτσοφ για την απέλπιδα προσπάθεια ανάνηψης του Μαραντόνα, εν αναμονή του ασθενοφόρου.
Και ο διάλογος που ακολουθεί έχει ως εξής:
Λούκε: «Καταλαβαίνω, αυτή είναι η προσπάθεια ανάνηψης, αλλά αυτό που ρωτάω είναι: Συνεχίζουν την ανάνηψη ή τον διασωληνώνουν; Ανέκτησε τον σφυγμό ή δεν ανέκτησε τον σφυγμό; Αυτό που θέλω να ξέρω είναι αν η καρδιά είναι ενεργή, γιατί αν έχει περάσει μισή ώρα, ουσιαστικά έχει πεθάνει. Αυτό θέλω να ξέρω».
Κοσάτσοφ: «Όχι, μπήκαμε στο δωμάτιο και ήταν παγωμένος. Αρχίσαμε να κάνουμε την προσπάθεια ανάνηψης και ανέκτησε λίγο το χρώμα και τη θερμοκρασία σώματος. Όλο αυτό κράτησε περί τα δέκα λεπτά, όταν κάναμε το RCP χειρωνακτικά, η νοσοκόμα, ο «μαύρος» (σ.σ. ένας φίλος του Μαραντόνα) και εγώ. Και μετά ήρθε το ασθενοφόρο. Τώρα το έχουν αναλάβει εκείνοι. Δεν μας λένε πως είναι η κατάσταση. Εγώ βγήκα από το δωμάτιο, δεν μου λένε τίποτα».
Λούκε: «Εντάξει, το τελευταίο που θέλω. Εγώ είμαι καθ’ οδόν, θα είμαι εκεί σε σαράντα λεπτά. Τον σφυγμό του τον ένιωσες κάποια στιγμή ή δεν είχε σφυγμό; Εννοώ αν ανέκτησε τον σφυγμό, φαντάζομαι γι’ αυτό προσπάθησαν να κάνουν την ανάνηψη, αλλά αν ανέκτησε τον σφυγμό; Εσείς είδατε κάποια στιγμή να έχει και πάλι σφυγμό ή όχι; Ψυχραιμία, έτσι έχουν τα πράγματα. Είναι ένας δύσκολος ασθενής και, εντάξει, θα συμβεί ό,τι είναι να συμβεί. Εμείς θα είμαστε εκεί και θα αντέξουμε ό,τι είναι να γίνει».