Σε ομιλία του στην επιμνημόσυνη δέηση για τους πεσόντες στη φονική έκρηξη στη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης» στο Μαρί, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανέφερε ότι η 11η Ιουλίου του 2011 έχει καταγραφεί ως μία από τις τραγικότερες ημέρες στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου, προσθέτοντας ότι επιβάλλεται να υιοθετήσουμε τις αρετές που άφησε παρακαταθήκη η θυσία των 13 ηρώων, με στόχο την ευημερία και την πρόοδο του κυπριακού λαού σε μια ευνομούμενη πολιτεία.
Αυτούσια η ομιλία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Νίκου Αναστασιάδη στην επιμνημόσυνη δέηση για τους πεσόντες στο Μαρί
Πιστοί στην ηθική υποχρέωση να αποδίδουμε τις πρέπουσες τιμές, σε ανθρώπους που θυσίασαν τη ζωή τους εν ώρα καθήκοντος, αποτίνουμε και φέτος φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους 13 αδικοχαμένους ήρωες της ανείπωτης τραγωδίας της 11ης Ιουλίου του 2011.
Αντιλαμβανόμενοι το επάγγελμα τους ως λειτούργημα, οι 13 ήρωες, αντιμετώπισαν την αποστολή τους, ξεπερνώντας τα όρια της συνηθισμένης υπαλληλικής δράσης.
Κινούμενοι από αίσθημα ευθύνης το οποίο δεν πηγάζει από την όποια κρατική επιταγή ή από τα όποια νομικά καθήκοντα και υποχρεώσεις, που απορρέουν από το επάγγελμα, αλλά αίσθημα ευθύνης που υπαγορεύεται από τη συνείδηση, ως άγραφο καθήκον, υπεραμύνθηκαν του όρκου τους απέναντι στην υπηρεσία της κοινωνίας, υπερασπίζοντας τη ζωή και την περιουσία των πολιτών και του κράτους.
Οι 13 ήρωες της τραγωδίας στο Μαρί, προτάσσοντας της ζωής τους το δημόσιο συμφέρον και την αγάπη για την πατρίδα, υπερασπίστηκαν ταυτόχρονα την κοινωνική συνοχή τούτου του κράτους, σηκώνοντας στους ώμους τους πολιτικές και διοικητικές ευθύνες, οι οποίες δεν τους αναλογούσαν.
Και εδώ ακριβώς, είναι που η αίσθηση της απώλειας καθίσταται εντονότερη, όταν οι άνθρωποι που χάθηκαν με αυταπάρνηση εν ώρα καθήκοντος, είναι θύματα της κρατικής αμέλειας, εν καιρώ ειρήνης.
Η σημερινή ημέρα αποτελεί ημέρα μνήμης, αλλά και βαθιάς περισυλλογής, η οποία μας υποχρεώνει όλους να αναλογιστούμε με σεβασμό την αξία της θυσίας αυτών των ηρώων, καθώς και την ευθύνη που έχουμε ως κράτος.
Αναγνωρίζοντας το μέγεθος αλλά και την αξία της προσφοράς τους, μεριμνήσαμε για το ελάχιστο, οφείλω να ομολογήσω, και το αυτονόητο απέναντι στις οικογένειες τους και τη μνήμη τους.
Η Εκκλησία αυτή, που ανεγέρθηκε βάση μελέτης της Αρχιεπισκοπής Κύπρου και έξοδα του Υπουργείου Άμυνας, στον τόπο της τραγωδίας, θα παραμείνει αιώνια σύμβολο τιμής για τους 13 ήρωες, υποδεικνύοντας τον ιερό χώρο της θυσίας τους και συνάμα την υποχρέωση της Πολιτείας απέναντι στους πολίτες της.
Παράλληλα, με την απόφαση μας ως Κυβέρνηση να ανακηρύξουμε ήρωες, τους 13 πεσόντες, αποδώσαμε την ύψιστη και συνάμα ελάχιστη τιμή στα θύματα της τραγωδίας.
Πρόσθετα, αντιλαμβανόμενοι ότι τα προβλήματα των συγγενών των θυμάτων δεν εξαντλούνται μόνο με την όποια οικονομική μας στήριξη, και λαμβάνοντας υπόψη τα αιτήματα τους προχωρήσαμε στη σύσταση Επιτροπής Παρακολούθησης Ανθρωπιστικών Ζητημάτων, η οποία εξετάζει και αξιολογεί τα συγκεκριμένα αιτήματα, έχοντας γενικότερα την ευθύνη, για τη συστηματική παρακολούθηση των οιωνδήποτε ζητημάτων, προβλημάτων σχετίζονται με τους εν λόγω ήρωες και τις οικογένειες τους.
Θα ήθελα να τονίσω για άλλη μια φορά, ότι ως Κυβέρνηση θα συνεχίσουμε ευρισκόμενοι στο πλευρό των οικογενειών των θυμάτων, τη συνεχή και έμπρακτη στήριξη μας, ως την ελάχιστη υποχρέωση και αναγνώριση της θυσίας των δικών τους ανθρώπων για την πατρίδα.
Είναι δύσκολο να μπορέσει να απαλύνει κανείς τον πόνο σας, εσάς σεβαστοί συγγενείς, με λόγια. Να θυμάστε ότι άνθρωποι σας, φύλαξαν ως κόρη οφθαλμού τα Σώματα ασφαλείας, την Εθνική Φρουρά και το δημόσιο συμφέρον που τους εμπιστεύθηκε η Πολιτεία.
Κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, υπηρέτησαν την πατρίδα και τον όρκο που έδωσε ο καθένας στη δική του Υπηρεσία, επιδεικνύοντας θάρρος, τόλμη και αυτοθυσία.
Και όταν ακόμα οι περιστάσεις το απαίτησαν, δεν δίστασαν για τις αξίες αυτές και την τιμή της Υπηρεσίας τους να δώσουν ως αντάλλαγμα την ίδια τους τη ζωή, αποδεικνύοντας το βαθύτερο νόημα της στάσης που πρέπει να τηρεί ο κάθε δημόσιος λειτουργός ή και πολίτης.
Η θυσία τους και η θέση που επάξια κέρδισαν στο πάνθεο των ηρώων, περιποιεί για σας, τους συναδέλφους τους, αλλά και όλους εμάς τιμή, δίνοντας σας το δικαίωμα να αισθάνεστε περήφανοι, για το ήθος και το φρόνημα που επέδειξαν.
Η 11η Ιουλίου του 2011, έχει καταγραφεί ως μία από τις τραγικότερες, στη σύγχρονη Ιστορία της Κύπρου. Η έκρηξη πέραν από τον τραγικό απολογισμό σε ανθρώπινες ζωές, τράνταξε και τα θεμέλια του κράτους, επιδεινώνοντας την ίδια ώρα τα προβλήματα στην ήδη κλυδωνιζόμενη οικονομία.
Οι άνθρωποι που τιμούμε σήμερα εξετέλεσαν το καθήκον τους πλήρως προς την πατρίδα. Επιβάλλεται να υιοθετήσουμε ως στάση ζωής τις αρετές, που μας άφησε παρακαταθήκη η θυσία τους, με στόχο πάντα την ευημερία και την πρόοδο του λαού μας σε μία ευνομούμενη Πολιτεία, προκειμένου να επιτελέσουμε και εμείς το δικό μας καθήκον.
Αυτό που θεωρώ δική μου υποχρέωση να διαβεβαιώσω όλους είναι ότι πρώτιστο μέλημα μας είναι να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε προκειμένου να καταφέρουμε να κρατήσουμε την Κύπρο, μετά και από την επιτυχία της ανάκαμψης από την οικονομική κρίση, σε μια σθεναρή πορεία βιώσιμης ανάπτυξης.
Στο ίδιο πλαίσιο, παραμένοντας προσηλωμένοι στο εθνικό μας καθήκον, και έχοντας συνείδηση ιστορικής ευθύνης εργαστήκαμε για την επίτευξη μίας βιώσιμης λύσης του κυπριακού ζητήματος, στο Crans Montana, της Ελβετίας.
Οι προτάσεις που έχουμε υποβάλει από την πρώτη μέρα έναρξης της Διάσκεψης για την Κύπρο στην Ελβετία, λαμβάνοντας υπόψη τις παραμέτρους του Γενικού Γραμματέα καθώς και τις ανησυχίες τόσο των Ελληνοκυπρίων όσο και των Τουρκοκυπρίων, στόχευαν σε μια λειτουργική, βιώσιμη και σταθερή λύση, προς όφελος του συνόλου των πολιτών.
Η αδιάλλακτη στάση που επέδειξε για ακόμη μία φορά η τουρκική πλευρά ιδιαίτερα για το θέμα των Εγγυήσεων, των επεμβατικών δικαιωμάτων της Τουρκίας και της παραμονής τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο, οδήγησαν για άλλη μία φορά τις συνομιλίες σε αδιέξοδο.
Ανεξαρτήτως όμως της κατάληξης που είχε η Διάσκεψη, η δική μας πλευρά θα συνεχίσει τον αγώνα και τις προσπάθειες, ούτως ώστε να δημιουργηθούν εκείνες οι συνθήκες που θα τερματίζουν την απαράδεκτη κατοχή και θα επανενώνουν την πατρίδα μας.
Εκφράζοντας για ακόμη μία φορά το σεβασμό μου στους ανθρώπους που εκτελώντας το καθήκον τους με αυταπάρνηση, έχασαν τη ζωή τους προκειμένου να υπερασπιστούν τους συμπολίτες τους και το κράτος, θα ήθελα να διαβεβαιώσω ότι το χρέος μας ως κράτος απέναντι τους, δεν θα εξοφληθεί στα λόγια και στο επιβαλλόμενο τελετουργικό.
Αντίθετα, ως απαραίτητο οφειλόμενο χρέος, ενόψει της θυσίας τους, υποσχόμαστε να συνεχίσουμε άοκνα τις προσπάθειές μας για μεταρρύθμιση του κράτους έτσι ώστε να μην επαναληφθούν τέτοιου είδους τραγικά φαινόμενα.
Αιωνία τους η μνήμη.