Άρθρο Γνώμης του Γεωργίου Βασιλάκη*
Ποιό είναι το μέλλον της 25ης Μαρτίου στη Χώρα μας είμαστε αντάξιοι όσων έκαναν τα πάντα για να έχουμε την Ελευθερία μας;
Υπάρχει ένα εθνικό αφήγημα που αγγίζει τα όρια του συλλογικού μύθου και αφορά τη σημασία της εθνεγερσίας του 1821 που οδήγησε στη δημιουργία του Ελληνικού Κράτους. Μέσα στα χρόνια που ακολούθησαν ως τη μάχη της Πέτρας που έγινε στης 12 Σεπτεμβρίου του 1829 μεταξύ των Ελλήνων, κάτω από τις διαταγές του Δημητρίου Υψηλάντη και των Τουρκαλβανών, κάτω από τις διαταγές του Ασλάν Μπέη, και θεωρείται η τελευταία μάχη του αγώνα είχαμε την ευκαιρία να δούμε τις αρετές και τα ελαττώματα μας σαν λαός.
Είναι σύνηθες να εξιδανικεύουμε και να προβάλουμε τις αρετές μας μέσα από την ελλιπή γνώση των γεγονότων στις επετείους. Πρέπει όμως να δούμε ότι και τότε όπως και πολλές φορές μετά ζήσαμε διχασμό ροπή για ατομικότητα μη αναγνώριση της προσφοράς των αγωνιστών από τους σύγχρονους τους ως και ποινές στους αγωνιστές που τους οφείλουμε τα πάντα σαν λαός. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η σύνδεση του Έθνους με την Εκκλησία και η παρουσία του σταυρού στο σημαντικότερο εθνικό σύμβολο, τη σημαία ένωσε τους Έλληνες ανεξάρτητα από διαφωνίες .
Πρέπει λοιπόν να αφήσουμε στην άκρη όσα μας διαιρούν σαν κοινωνία και να βρούμε αυτά που μας ενώνουν στη σύγχρονη εποχή των προκλήσεων. Έπρεπε να είχαμε διδαχθεί από την κακή οικονομική διαχείριση που έγινε στη περίοδο του αγώνα και να μην κάνουμε τα ίδια λάθη στη σύγχρονη εποχή. Η αποφυγή του να δημιουργούμε τις προϋποθέσεις για σύγκλιση απόψεων είναι ύβρις και συνέχεια λαθών με αποτέλεσμα να είμαστε έρμαια συγκυριών και υποχείρια τρίτων χωρών που επενδύουν στις ευκαιρίες που τους δίνουμε.
Αναρωτιέμαι πως θα έβλεπε ο Κολοκοτρώνης ο Καραϊσκάκης η ο Μακρυγιάννης τη σκηνή να παρενοχλούν οι Τούρκοι το 2018 το ελικόπτερο του Αρχιστρατήγου πάνω από τη Ρόδο εν μέσω θυελλωδών ανέμων και να μένουμε σε χλιαρές αντιδράσεις . Δεν διδαχτήκαμε τίποτε από το παρελθόν και απαράσκευοι προχωρούμε στο μέλλον. Η ειρήνη είναι το δώρο που μας δόθηκε με τους απελευθερωτικούς πολέμους και πρέπει στη περίοδο που διαρκεί να υπάρχει δημιουργία ανάπτυξη και ελευθερία αγαθά που πρέπει να τα σεβόμαστε. Δεν ζούμε μόνοι μας στο κόσμο σαν Ελλάδα υπάρχει ο ανταγωνισμός και οι προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος. Η μαζική μετανάστευση των νέων Ελλήνων είναι δείγμα αποτυχίας του πολιτικού και οικονομικού συστήματος της χώρας γιατί συνδέεται άμεσα με το δημογραφικό.
Αν ανατρέξουμε στο γιατί είχαμε 400 χρόνια σκλαβιάς θα δούμε ότι και τότε υπερασπιστές της αυτοκρατορίας Έλληνες δεν υπήρχαν στα τείχη της Κωνσταντινούπολης με αποτέλεσμα να έχουμε την εξαφάνιση από το χάρτη των ανεξαρτήτων περιοχών της επικράτειας. Οι μισθοφόροι αν και αγωνίστηκαν με γενναιότητα εξάντλησαν τα Οικονομικά της Πόλης και στο τέλος έφυγαν με συμφωνία παραδίδοντας μας στο σκοτάδι. Η πτώση αυτή οδήγησε πλέον στην υποταγή μας στους Οθωμανούς. Και για πολλά χρόνια περιμέναμε είτε από τους Δυτικούς τη σωτηρία είτε από τη Ρωσία και τους ομόδοξους μόνο που η ανεξαρτησία ήρθε κυρίως από τα δικά μας χέρια τη δική μας απόφαση τα δικά μας πλοία. Οι Τούρκοι το μόνο που σέβονται είναι τη δύναμη μας για αποτροπή έτσι τιμάς τον αγώνα των προγόνων σου.
Οικονομία και Ισχύς είναι δύο αλληλοτροφοδοτούμενες έννοιες η μία επιτρέπει στη άλλη να δημιουργείται έτσι τιμούμε την ημέρα σύμβολο και τους πρωτεργάτες της ελευθερίας μας . Και να θυμόμαστε Η ιστορία του πολέμου της ανεξαρτησίας είναι συναρπαστική. Το πώς μια μικρή ομάδα ανθρώπων με λιγοστούς πόρους και πιθανότητες επιτυχίας κατάφερε το ακατόρθωτο οι περισσότεροι το αγνοούν. Είχαμε τότε καταπληκτικό χειρισμό συμβόλων, ευρύτητα στην αντίληψη μοναδική εφευρετικότητα και ασυνήθιστη εξωστρέφεια και η τύχη βοήθησε τους τολμηρούς .
Η διαπίστωση μου για το σήμερα είναι ότι δύο αιώνες μετά από το 1821 και τα γεγονότα που οδήγησαν στη δημιουργία του σύγχρονου ελληνικού έθνους η κοινωνία είναι κουρασμένη απογοητευμένη που ψάχνει να βρει βηματισμό και διστάζει να πιστέψει στο μέλλον. Είναι η αναδρομή στην επέτειο μια μοναδική ευκαιρία να διηγηθούμε με τις πράξεις μας ξανά το ιδρυτικό μας αφήγημα ,με τρόπο που να ανταποκρίνεται στις μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας. Το αν είμαστε ικανοί σαν λαός μένει να το αποδείξουμε.
*Οικονομολόγου ΕΚΠΑ