Της Χριστάνας Αγαπίου*
Απo παιδί θυμάμαι να βλέπω ταινίες. Tαινίες ξένες. Σε αυτές τις ξένες σειρές να βλέπω τις νοικοκυρές να κουβαλάνε χάρτινες καφέ σακούλες από τις υπεραγορές και να λέω πως μπορούν να κουβαλούν εκεί τα τρόφιμα γιατί το κάνουν αυτό; Δεν έφτασαν σε αυτούς ακόμα οι πλαστικές σακούλες;Να μπορούν να «εξυπηρετηθούν». Να «εξυπηρετηθούν»..
Έφτασα μετά από χρόνια σε αυτό το σημείο για να σκεφτώ τελικά και για να καταλάβω γιατί τότε αυτοί οι ηθοποιοί στα έργα που έβλεπα κουβαλούσαν αυτές τις χάρτινες σακούλες. Ποιος εξυπηρετείτο και τι εξυπηρετούσαν. Και κατάλαβα πως ο πολιτισμός εκεί, σ αυτούς ήρθε κάτι χρόνια νωρίτερα.Γιατί εμάς αν δεν μας το επιβάλουν και δεν το πληρώσουμε με πρόστιμο δεν θα το ευχαριστηθούμε. Γιατί αν δεν μας αναγκάσουν να σεβαστούμε το περιβάλλον και δε μας αναγκάσουν να αποκτήσουμε οικολογική συνείδηση δεν θα το κάνουμε ποτέ.Γιατί ακόμα κ τώρα που μας αναγκάζουν αρχίσαμε τις ιδιοτροπιες. Τι και γιατί και πως και γιατί να πληρώνουμε.
Πληρώνουμε γιατί είμαστε τόσο αθεράπευτα ρομαντικοί ώστε να θέλουμε χρόνο για να συνειδητοποιήσουμε την απαγόρευση της πλαστικής σακούλας. Γιατί η κουλτούρα μας είναι τέτοια που θέλουμε χρόνο να προσαρμοστούμε στον αποχωρισμό της. Γιατί δε δεχόμαστε εύκολα να μην αρπάζουμε κ extra 50σακούλες από τις υπεραγορές για να υπάρχουν εκεί στο σπίτι για σιγουριά. Γιατί ποτέ δε καταλάβαμε πόσα χρόνια, πόση καταστροφή και ρύπανση προκαλούν και πόσο αδιάσπαστες είναι στο πέρασμα του χρόνου. Γιατί δεν σκεφτήκαμε πως μέχρι τώρα τις θέλαμε στα καλάθια μας για τα σκουπίδια και δεν καταλάβαμε πως σε λίγα χρόνια αν συνεχίσουμε με αυτό το ρυθμό θα τρώμε τα σκουπίδια τελικά.
“Το πλαστικό καταστρέφει το περιβάλλον, χρειάζεται πέντε δευτερόλεπτα να παραχθεί, πέντε λεπτά να χρησιμοποιηθεί και μετά θέλει πεντακόσια χρόνια για να διαλυθεί» .Ίσως αυτή η ατάκα μας κάνει να καταλάβουμε καλύτερα όλο το νόημα περί τούτου.
Σε χρέωση πέντε σεντ ανά σακούλα θα υποβάλλονται οι καταναλωτές, ως μέτρο εναρμόνισης με ευρωπαϊκή οδηγία που στοχεύει στη μείωση των πλαστικών και την ενθάρρυνση της επαναχρησιμοποίησης. Η ευρωπαϊκή Οδηγία απαιτεί από τα κράτη μέλη να μειώσουν την κατανάλωση πλαστικών σακουλών, κατ’ ανώτατο όριο στις 90 έως το τέλος του 2019 και στις 40 κατά κεφαλήν έως το τέλος του 2025. Μέχρις να επέλθει σταδιακά η πλήρης κατάργηση τους.
Φέτος, το μότο της Παγκόσμιας Μέρας Περιβάλλοντος ήταν ακριβώς η Πλαστική Ρύπανση. “Αν δεν μπορείς να το επαναχρησιμοποιήσεις,πες Όχι σε αυτό!”
35 χώρες ανά το παγκόσμιο έχουν καταργήσει πλήρως και ήδη την χρήση της.
Σε αυτή την εκστρατεία και πάλιν το ΑΚΕΛ είναι μπροστά και επί των επάλξεων για να συνεισφέρει στην απόκτηση οικολογικής συνείδησης και έχει ήδη προβεί σε εκστρατείες ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης προτείνοντας στο κοινό εναλλακτικές λύσεις. Ας υιοθετήσουμε όλοι μαζί συλλογικά νέους πιο φιλικούς τρόπους και εναλλακτικές λύσεις προς το περιβάλλον.
Το ΑΚΕΛ στέκεται υπερμάχος σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία και δράση σε σχέση με την αναγκαιότητα καλλιέργειας περιβαλλοντικής συνείδησης. Όλοι μαζί μπορούμε για μια κοινωνία χωρίς πλαστικά,για ένα περιβάλλον μακριά από τη ρύπανση ,για μια εικόνα ενός τόπου που θα προβάλει στα μάτια της νέας γενιάς τέτοια σωστά περιβαλλοντικά πρότυπα,όπως αυτά που παρακολουθούσα κ γω στις σειρές των παιδικών μου χρόνων.
Ας μεταλαμπαδέυσουμε στα παιδιά μας οικολογικές αξίες και ας τους χαρίσουμε ένα κόσμο μακριά από πλαστικά.
Σύνθημα όλων ας γίνει η επαναχρησιμοποιήση κ όχι η μία χρήση!
*Κοινοβουλευτική Συνεργάτιδα ΑΚΕΛ