Πατρίδα, λέξη προερχόμενη από το «πατρίς γαία». Πατρίδα, ο τόπος που γεννηθήκαμε, το χωριό μας, η πόλη μας, ο τόπος καταγωγής μας, η γη των πατεράδων και των παππούδων μας.
Οι Έλληνες δεν γνώριζαν τίποτα πιο αξιολάτρευτο και πιο ιερό από την Πατρίδα.
Ας δούμε παρακάτω μερικές ιστορικές ρήσεις αρχαίων Ελλήνων για τη Πατρίδα:
Εμπρός παίδες Ελλήνων, ελευθερώστε την πατρίδα, τα παιδιά, τις γυναίκες, των πατρώων θεών το έδαφος και των προγόνων τους τάφους. Ο αγώνας είναι για όλα.
Αισχύλος
Για την άμυνα και τη σωτηρία της πατρίδας πρέπει να διαθέτομε κάθε κόπο και αγώνα και κίνδυνο και κάθε θυσία.
Δημοσθένης
Τί πιο αγαπητότερο πράγμα υπάρχει απ’ την πατρίδα;
Ευριπίδης
Είναι ένδοξος ο θάνατος για κείνον που πολεμάει για την πατρίδα, ξέροντας πως η γυναίκα και τα παιδιά του βρίσκονται σε ασφάλεια, και το σπίτι του παραμένει απαραβίαστο.
Όμηρος
Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης.
Όμηρος
Είναι γλυκός και ένδοξος ο θάνατος για την πατρίδα.
Οράτιος
Η αγάπη για την πατρίδα είναι ισχυρότερη κι από τη λογική.
Οβίδιος
Πρέπει να πεθαίνουμε για την πατρίδα μας.
Περίανδρος
Ν’ αγαπάς την πατρίδα, ακόμα κι αν είναι άδικη.
Πλάτων
Η αγάπη που έχει κανείς για την πατρίδα του, προέρχεται απ’ την αγάπη που ένιωσε για τη μητέρα του στην παιδική του ηλικία.
Πυθαγόρας
Αγαπώ τα παιδιά μου, αλλά την πατρίδα μου την αγαπώ περισσότερο.
Πλούταρχος
Δεν εκτιμώ εκείνον, που θεωρεί οτιδήποτε άλλο περισσότερο αγαπητό απ’ την πατρίδα του.
Σοφοκλής
Ώ παίδες Ελλήνων, ίτε ελευθερούτε πατρίδ’ ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων νυν υπέρ πάντων αγών
Αισχύλος
Νόμιζε την πατρίδα οίκον, τους δε πολίτας εταίρους.
Ξενοφών