Η θέση του Παρατηρητηρίου Τρίτης Ηλικίας Κύπρου μετά την ψήφιση του νόμου για τα κέντρα αποκατάστασης και αποθεραπείας
Το Παρατηρητήριο Τρίτης Ηλικίας Κύπρου εκφράζει έντονη αποδοκιμασία για τον νόμο που η Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε χθες και αφορά τη λειτουργία των Κέντρων Αποκατάστασης και Αποθεραπείας.
Παρά τις τεκμηριωμένες θέσεις, τις εισηγήσεις και τις παρεμβάσεις που καταθέσαμε, από κοινού με την Ομοσπονδία Συνδέσμων Ασθενών Κύπρου και την Κυπριακή Συνομοσπονδία Οργανώσεων Αναπήρων, σε όλα τα στάδια της διαδικασίας, η Βουλή αγνόησε τα ουσιαστικά επιχειρήματα και προχώρησε στην ψήφιση ενός νόμου που νομιμοποιεί στρεβλώσεις, εδραιώνει ανισότητες και υπονομεύει το δικαίωμα των ασθενών και των πολιτών σε ισότιμη και ποιοτική αποκατάσταση.
Η διατήρηση της τεχνητής κατηγοριοποίησης των Κέντρων σε Κατηγορίας Α και Β, χωρίς καμία επιστημονική ή ποιοτική τεκμηρίωση, επιβάλλει διακρίσεις και εγκαινιάζει ένα σύστημα δύο ταχυτήτων. Η δε περίληψη στον νόμο ιατρικών πράξεων και η καθοδήγηση από τον νόμο για τον τρόπο με τον οποίο ο ΟΑΥ θα μεταχειρίζεται στο μέλλον τους παρόχους του ΓεΣΥ δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Αντί να θεσπιστεί ένα ενιαίο, δίκαιο και αποτελεσματικό πλαίσιο, διατηρείται ένα καθεστώς προνομίων που αποδυναμώνει την αποκατάσταση ως βασικό πυλώνα της υγειονομικής φροντίδας. Ιδιαίτερα απαράδεκτη είναι η σκανδαλώδης πρόνοια που απαλλάσσει ορισμένα κέντρα, όσα λειτουργούν με άδεια ιδιωτικού νοσηλευτηρίου, από τη διαδικασία αξιολόγησης, ενώ άλλες μονάδες υποχρεώνονται να συμμορφωθούν με αυστηρές προϋποθέσεις.
Τέτοιες επιλεκτικές εξαιρέσεις καταλύουν την ισονομία και την αξιοκρατία, διαμορφώνοντας ένα πλαίσιο άνισης μεταχείρισης που πλήττει την ποιότητα και την ασφάλεια των παρεχόμενων υπηρεσιών. Εξίσου προβληματική είναι η μεταβατική διάταξη που επιβάλλει κτιριακές απαιτήσεις μόνο στις στέγες, αφήνοντας εκτός τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια. Μια τέτοια ρύθμιση οξύνει τις ανισότητες, διατηρεί ένα μη ισότιμο ρυθμιστικό καθεστώς και υπονομεύει τη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη του συστήματος.
Το Παρατηρητήριο Τρίτης Ηλικίας τονίζει με έμφαση ότι ο νόμος, όπως ψηφίστηκε, δεν ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των ασθενών, των ατόμων με αναπηρία και των ηλικιωμένων. Αντί να αποτελέσει εργαλείο προόδου και ενίσχυσης της φροντίδας, παγιώνει τις ανισότητες, δημιουργεί ασάφειες και εγκλωβίζει έναν κρίσιμο τομέα υγείας σε ένα πλαίσιο που θα επηρεάσει αρνητικά την καθημερινότητα χιλιάδων πολιτών.