Μετά την ολοκλήρωση της επίσκεψης του Πρωθυπουργού στη γερμανική πρωτεύουσα, ο πρέσβης της Ελλάδας στο Βερολίνο, Παναγιώτης Ζωγράφος, υπέβαλε την παραίτησή του, σύμφωνα με πληροφορίες και μάλιστα αμέσως.
Θεωρείτο άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης του Πρωθυπουργού, με τον οποίο συνδέεται και με συγγενική σχέση. κ. Ζωγράφος, ο οποίος επρόκειτο να αφυπηρετήσει την άνοιξη του 2015, έλαβε πρόσφατα παράταση της θητείας του έως τον επόμενο Αύγουστο.
Είναι, άλλωστε, γνωστό ότι ο κ. Σαμαράς ζήτησε προσωπικά την τοποθέτησή του στο κρίσιμο πόστο του Βερολίνου, τον Απρίλιο του 2013.
Προκάλεσε, λοιπόν, εντύπωση το γεγονός ότι ο Έλληνας πρέσβης δεν συνόδευε προχθές τον κ. Σαμαρά στο ραντεβού του με την Άνγκελα Μέρκελ και δεν βρισκόταν καν στην Καγκελαρία κατά την διάρκεια της συνέντευξης Τύπου.
Ο Νότης Ζωγράφος, πρώην Πολιτικός Διευθυντής στο υπουργείο Εξωτερικών και πρέσβης στη Βιέννη, στο Τελ Αβίβ και στο Ερεβάν, έχει αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις σε όλα τα πόστα που έχει υπηρετήσει.
Η άριστη γνώση της γερμανικής γλώσσας, η γερμανική του παιδεία (είναι απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής), η διπλωματική του εμπειρία και ο τυπικός και φυσικά ευγενής τρόπος του εξασφάλισαν άμεση πρόσβαση στην πολιτική, οικονομική και ακαδημαϊκή ζωή του Βερολίνου, όπου είχε καλλιεργήσει εξαιρετικές σχέσεις με σημαντικούς παράγοντες.
Ήταν δε σε θέση να γνωρίζει «από πρώτο χέρι» το κλίμα που επικρατούσε κάθε στιγμή για την Ελλάδα, αλλά και τις προθέσεις και τον προγραμματισμό της γερμανικής κυβέρνησης, ενώ ήταν γνωστός και για την -«άβολη» για πολλούς- εχεμύθειά του.
Ο ίδιος δεν έχει έως τώρα τοποθετηθεί επισήμως σχετικά με τους λόγους της παραίτησής του.
Όσοι τον γνωρίζουν, είναι βέβαιοι ότι δεν υπάρχει περίπτωση να εκθέσει την υπηρεσιακή και πολιτική ηγεσία του υπουργείου του ή, πολύ περισσότερο, τον ίδιο τον Πρωθυπουργό.
Θα ήταν, ωστόσο, εύλογη η ενόχλησή του για το γεγονός ότι αποκλείστηκε από τις ελληνογερμανικές συνομιλίες, καθώς με αυτόν τον τρόπο δεν ετρώθη το κύρος του προσώπου του κ. Ζωγράφου, αλλά του Έλληνα πρέσβη στο Βερολίνο και μάλιστα σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο.
Είναι δε άξιο απορίας πώς κάτι τέτοιο διέλαθε της προσοχής και της φροντίδας του κ. Σαμαρά, ο οποίος και ως πρώην υπουργός Εξωτερικών θα έπρεπε να έχει επίγνωση των ειδικών «διπλωματικών» συνθηκών.
Σε κάθε περίπτωση, η αντικατάστασή του, πάντως, δεν αναμένεται να αποδειχθεί εύκολη υπόθεση.