Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού

Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού

Η Παγκόσμια Ημέρα Τουρισμού εορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Σεπτεμβρίου, ημερομηνία, η οποία καθορίσθηκε από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού το 1970.

Κύριος στόχος του εορτασμού αυτού είναι η ανάδειξη της οικονομικής, κοινωνικής, πολιτιστικής και πολιτικής συμβολής του τουρισμού στην ευδαιμονία της διεθνούς κοινότητας.

Το θέμα της Παγκόσμιας Ημέρας Τουρισμού 2020 είναι «Τουρισμός και Αγροτική Ανάπτυξη».

Όπως τονίζει και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τουρισμού (WTO) «Είναι σημαντική η συσχέτιση του τουρισμού με την αγροτική ανάπτυξη περισσότερο από ποτέ, καθώς ο παγκόσμιος τουριστικός τομέας αντιμετωπίζει την πανδημία COVID-19, ο τουρισμός στις αγροτικές περιοχές προσφέρει σημαντικές ευκαιρίες για ανάκαμψη, καθιστώντας σημαντική την υποστήριξη των αγροτικών κοινοτήτων που αντιμετωπίζουν τις οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας».

Σε παγκόσμιο επίπεδο, περισσότεροι από το 1,8 δισεκατομμύριο νέοι στον κόσμο ζουν σε αγροτικές περιοχές χωρών με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα. Εκτιμάται ότι έως το 2050, το 68% του παγκόσμιου πληθυσμού θα ζει σε αστικές περιοχές, ενώ το 80% αυτών που ζουν σήμερα σε «ακραία φτώχεια» ζουν εκτός πόλεων. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Τουρισμού (WTO) «οι νέοι στις αγροτικές κοινότητες είναι τρεις φορές πιο πιθανό να είναι άνεργοι από τους μεγαλύτερους ηλικιακά ενήλικες. Χωρίς δουλειά, οι νέοι αναγκάζονται να μεταναστεύσουν σε πόλεις, είτε στις δικές τους χώρες είτε διασυνοριακά, γεγονός που ενισχύει στην αποστράγγιση ανθρώπινου κεφαλαίου των κοινοτήτων τους. Η μετανάστευση των νέων στις πόλεις βλάπτει τις αγροτικές κοινότητες, συχνά ανεπανόρθωτα. Καθώς τα χωριά πεθαίνουν, τα τοπικά έθιμα και η κληρονομιά χάνονται».

Ο τουρισμός έχει αποδειχθεί ότι αποτελεί σωτήρια λύση για πολλές αγροτικές κοινότητες. Ωστόσο, η πραγματική του δυναμική δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως.

Ο τομέας του τουρισμού αποτελεί σημαντική πηγή απασχόλησης, ιδιαίτερα για γυναίκες και νέους, παρέχοντας παράλληλα ευκαιρίες για κοινωνική συνοχή και οικονομική ανάπτυξη στις πιο ευάλωτες περιοχές, ενώ παράλληλα συμβάλει στην επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.

Οι αγροτικές κοινότητες μέσω του αγροτουρισμού είναι σε θέση να αναπτύξουν και να διατηρήσουν τη μοναδική φυσική και πολιτιστική τους κληρονομιά.

Ο κορεσμός που παρατηρείται τα τελευταία χρόνια στο μοντέλου του μαζικού τουρισμού το οποίο βασίζεται αποκλειστικά και μόνο στον «ήλιο και θάλασσα» καθώς και η πρωτόγνωρη κατάσταση που αντιμετωπίζει εν μέσω πανδημίας δίνει την ευκαιρία να αναπτυχθούν εναλλακτικές μορφές τουρισμού και δη σε ορεινές και αγροτικές περιοχές σε μια προσπάθεια ευρύτερης ανάκαμψης και οικονομικής ανάπτυξης, διασφαλίζοντας τη σύζευξη της οικονομικής ανάπτυξης με τη διατήρηση της φυσικής ομορφιάς και της πολιτιστικής κληρονομιάς τους.