Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών – Η διατροφική τους αξία

Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών – Διατροφική αξία

Με πρωτοβουλία της Ένωσης των Ευρωπαίων Βιομηχάνων Ζυμαρικών (UNAFPA), καθιερώθηκε το 1998, η Παγκόσμια Ημέρα Ζυμαρικών  για να γνωστοποιήσει στο ευρύ κοινό τη γευστική και θρεπτική αξία των ζυμαρικών.

Γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 Οκτωβρίου, σε ανάμνηση του πρώτου συνεδρίου της Ένωσης το 1995.

Η καταγωγή των ζυμαρικών δεν είναι σαφής, αφού τη διεκδικούν αρκετές χώρες, ανάμεσα τους η Ελλάδα και η Ιταλία. Κάποιες φήμες λένε ότι τα ζυμαρικά τα έφερε ο Μάρκο Πόλο από την Κίνα, στη Βενετία της Ιταλίας. Άλλες ότι εντοπίζονται πρώτη φορά στην Αρχαία Ελλάδα. Όπως και να έχει το μόνο σίγουρο είναι ότι η κάθε χώρα τα έχει κάνει δικά της, δημιουργώντας με αυτά ξεχωριστές συνταγές άκρως συνυφασμένες με την εκάστοτε τοπική κουζίνα.

Τα ζυμαρικά έχουν κυρίαρχη θέση στην Πυραμίδα της Μεσογειακής Διατροφής.

Μαζί με τα δημητριακά, το ρύζι και το ψωμί κατατάσσονται στο πρώτο και σημαντικότερο σκαλοπάτι της.

Ανήκουν στην ομάδα των υδατανθράκων οι οποίοι αποτελούν την κύρια πηγή ενέργειας για τον οργανισμό. Οι υδατάνθρακες έχουν πρωταρχική θέση στη διατροφή μας, καθώς αποτελούν το 55% της ημερήσιας ενεργειακής πρόσληψης. Μας δίνουν λοιπόν μία καλή ευκαιρία να εντάξουμε τα ζυμαρικά στην εβδομαδιαία μας διατροφή!

Τα τελευταία χρόνια έχουν διαδοθεί ιδιαίτερα και τα ζυμαρικά ολικής αλέσεως, τα οποία είναι μία εξαιρετική επιλογή καθώς είναι πλούσια σε φυτικές ίνες. Συμβάλλουν στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος και προκαλούν ταχύτερο κορεσμό. Εμπνευστείτε και δημιουργείστε καινούριες γεύσεις με βάση τα ζυμαρικά.

Όλα όσα δεν γνωρίζετε για τα ζυμαρικά:

Όπως και αν τρως την αγαπημένη σου μακαρονάδα, η αλήθεια είναι μια, δύσκολα θα βρεις κάποιον που να μη λατρεύει τα μακαρόνια.

Μετά τους Ιταλούς κι Έλληνες είμαστε ολίγον τι μακαρονάδες. Υπάρχουν όμως κάποιες λεπτομέρειες που πιθανότατα δε γνώριζες για τα ζυμαρικά.

Διάβασε παρακάτω…

Μαγειρεμένα αλ ντέντε κόβουν για περισσότερη ώρα την πείνα

Γνωρίζεις πως το σωστό βράσιμο των ζυμαρικών επιβάλλει να «κρατάνε» λίγο, αυτό που ονομάζουμε αλ ντέντε, να το νιώθεις το ζυμαρικό όταν το δαγκώνεις.

Δεν είναι μόνο η αίσθηση όμως και η απόδειξη των μαγειρικών σου γνώσεων και ικανοτήτων που επιβάλλει το «al dente» αλλά κι ένας πιο πρακτικός λόγος. Το ζυμαρικό όταν δεν έχει παραβράσει μας κρατάει χορτασμένους για περισσότερη ώρα, κρατώντας τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα σταθερά.

Δεν πηγαίνουν όλες οι σάλτσες με όλα τα ζυμαρικά

Υπάρχουν τόσες επιλογές σε σχήματα και μεγέθη ζυμαρικών και τόσες σάλτσες με διαφορετική υφή. Κάθε ζυμαρικό θέλει και το ανάλογο ταίρι. Οι πιο κρεμώδεις σάλτσες πηγαίνουν με τα κλασικά μακαρόνια, τα φιογκάκια κι όλα τα «επίπεδα» ζυμαρικά ενώ τα σωληνοειδή όπως για παράδειγμα οι πένες ή τα ριγκατόνι θα ταιριάξουν καλύτερα με μια σάλτσα αρκετά πηχτή.

Τα ζυμαρικά έχουν πρωτεΐνη

Συνήθως στο άκουσμα της λέξης «ζυμαρικά» σκεφτόμαστε τους υδατάνθρακες. Κι όμως ένα φλιτζάνι μαγειρεμένα μακαρόνια μπορούν να μας δώσουν μέχρι και 8 γραμμάρια πρωτεΐνης, εφοδιάζοντας τον οργανισμό μας με αρκετά αμινοξέα που χρειαζόμαστε. Το ήξερες;

Οι αρχαίοι Κινέζοι έτρωγαν ζυμαρικά

Θεωρείται ιταλικό πιάτο αλλά τα ζυμαρικά ήταν γνωστά στην αρχαία Κίνα με τη μορφή των νουντλς! Μήπως τελικά οι Κινέζοι ήταν οι πρώτοι που εμπνεύστηκαν και γεύτηκαν ζυμαρικά;

Υπάρχουν περισσότερα από 600 σχήματα ζυμαρικών

Σου φαίνονται πολλά αλλά ισχύει! Εσύ άραγε πόσα μπορείς ν΄απαριθμήσεις;

Οι ονομασίες δεν είναι τυχαίες

Στα ιταλικά, μιας κι η Ιταλία είναι η χώρα των μακαρονάδων, τα ζυμαρικά λέγονται «pasta» κάτι διόλου τυχαίο αφού προέρχονται από πάστα αλευριού με νερό. Αλλά δεν είναι μόνο η γενική ονομασία που έχει σημασία. Οι φαρφάλες για παράδειγμα – farfelle στα ιταλικά – σημαίνει πεταλούδες, όπως το σχήμα τους, το ίδιο και το σπαγγέτι [spaggeti» που σημαίνει μικρές χορδές, σπάγγοι.

Η κάθε ονομασία είναι εμπνευσμένη από το σχήμα!