Την αποφυλάκιση άντρα, ο οποίος καταδικάστηκε για καλλιέργεια 47 φυτών κάνναβης, διέταξε το Ανώτατο δικαστήριο, καθώς έκρινε ότι η κατοχή και καλλιέργεια τους ήταν για σκοπούς έρευνας και όχι με σκοπό την προμήθεια σε τρίτα πρόσωπα.
Συγκεκριμένα, ο άντρας είχε καταδικαστεί από το Πρωτόδικο Δικαστήριο σε δύο κατηγορίες, οι οποίες αφορούν στο αδίκημα της καλλιέργειας 47 φυτών κάνναβης κατά παράβαση των Άρθρων 2, 3 και 7(1)(α)(2) του περί Ναρκωτικών Φαρμάκων Νόμου, Ν. 29/1977 και στο αδίκημα της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β, δηλ. 47 φυτών κάνναβης, χωρίς άδεια του Υπουργού Υγείας κατά παράβαση των Άρθρων 2, 3 και 6(1) του πιο πάνω Νόμου.
Του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης δύο ετών στην Κατηγορία της καλλιέργειας φυτών κάνναβης και 18 μηνών στην Κατηγορία της παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β.
Στη συνέχεια όμως έκανε έφεση για λόγους που αφορούν στην ποινή, θεωρώντας ότι είναι υπερβολική υπό τις περιστάσεις, υπό την έννοια ότι θα μπορούσε να διαταχθεί η αναστολή της εκτέλεσης της επιβληθείσας ποινής.
Η δικηγόρος του άντρας «τόνισε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο όφειλε να λάβει υπόψη τις περιστάσεις της υπόθεσης από τις οποίες, όπως επεσήμανε, προέκυπτε ότι ο μοναδικός σκοπός της καλλιέργειας των φυτών κάνναβης ήταν η παραγωγή βιομηχανικής κάνναβης στο πλαίσιο ανάπτυξης της επιστημονικής κοινότητας. Στη βάση δε αυτών των δεδομένων ήταν η θέση της ότι, στη υπό κρίση περίπτωση, η εκτέλεση της ποινής θα έπρεπε να ανασταλεί».
Σύμφωνα με τα ευρήματα του Ανώτατου Δικαστηρίου, «οι παράνομες, αδιαμφισβήτητα, ενέργειες του Εφεσείοντα δεν συνδέονταν με παράνομο σκοπό και δη με πρόθεση εμπορίας όπως είναι οι συνήθεις περιπτώσεις που αντιμετωπίζουν και οφείλουν να αντιμετωπίζουν με κάθε αυστηρότητα τα Δικαστήρια. Όπως συναφώς τέθηκε, η κατοχή και καλλιέργεια των 47 φυτών κάνναβης ήταν για σκοπούς έρευνας και όχι με σκοπό την προμήθεια σε τρίτα πρόσωπα.
Υπό αυτά τα δεδομένα θα μπορούσε, εν προκειμένω, να υπάρξει διαφορετική προσέγγιση και θεωρούμε ότι η πρόσδοση άμεσης εκτελεστότητας στην ποινή κατέστησε την ποινική μεταχείριση του Εφεσείοντα έκδηλα υπερβολική. Λαμβάνοντας μάλιστα υπόψη και τον χρόνο που παρέμεινε στις Φυλακές μέχρι σήμερα, κρίνουμε ότι είναι πρέπουσα η περίπτωση της αναστολής της ποινής φυλάκισης».
Γι αυτό έκρινε όπως «το υπόλοιπο της ποινής του ανασταλεί για περίοδο 3 ετών από σήμερα και προβαίνουμε στην ανάλογη διαταγή, οπότε θα πρέπει ο Εφεσείων να αφεθεί αμέσως ελεύθερος».