Ο 21ος αιώνας για την Κύπρο μας

Ο 21ος αιώνας έφερε μαζί του τεράστιες τεχνολογικές αλλαγές και μεγάλες δυνατότητες. Δεν μπορούμε να πορευθούμε όμως ως μία φυσιολογική χώρα και να αναπτύξουμε τις προοπτικές μας, όσο παραμένουμε αλυσοδεμένοι από την τουρκική κατοχή του 36% της πατρίδας μας. Γι’ αυτό και για εμάς δεν υπάρχει άλλη επιλογή. Η Κύπρος του μέλλοντος πρέπει να είναι μια ευρωπαϊκή, επανενωμένη και ειρηνική Κύπρος. Γη ελεύθερη, γη της προόδου και της ευημερίας για όλους τους νόμιμους κατοίκους της.

Το σημερινό στάτους κβο, δημιουργεί μια επίπλαστη ασφάλεια, αλλά η διεθνής Κοινότητα προειδοποιεί ανοιχτά ότι δεν είναι βιώσιμο. Την διαπίστωση αυτή που κάνει ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, την έχουν συνυπογράψει στη δήλωση του Βερολίνου και ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο Τ/κ ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί. Αντίθετα η παράταση του αδιεξόδου στο Κυπριακό, φαίνεται να τρέφει την αυθαιρεσία της Τουρκίας και τις έκνομες ενέργειές της για επιβολή κανόνων ισχύος αντί του διεθνούς δικαίου.

Η προσπάθεια επανένωσης μέσω της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας είναι ο μόνος ρεαλιστικός δρόμος προς τα εμπρός. Αυτός ο δρόμος μάς οδήγησε στην Ευρωπαϊκή Ένωση στα κρίσιμα χρόνια που το τιμόνι οδηγούσε ο Γλαύκος Κληρίδης. Αυτός ο δρόμος θα μας καταστήσει ενεργειακό κέντρο της περιοχής. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να αποτρέψει την οριστική και μόνιμη διχοτόμηση της πατρίδας μας.

Γι’ αυτό και είμαστε σήμερα συγκρατημένα αισιόδοξοι μετά από την πρόσφατη Τριμερή Συνάντηση στο Βερολίνο. Ναι, υπάρχουν βήματα που θα μπορούσαν να γίνουν και δεν έγιναν λόγω της αρνητικής στάσης της Τουρκίας. Η διαδικασία όμως έχει διαφυλαχθεί όπως και το πλαίσιο που καθόρισε το Συμβούλιο Ασφαλείας. Θα χρειαστεί ολοκλήρωση των όρων αναφοράς, άτυπη πενταμερής και ο σχεδιασμός του ΟΗΕ για επιτυχή εξέλιξη των διαπραγματεύσεων κατά τη διάρκεια του 2020. Παρ’ όλα αυτά όμως, κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει το γεγονός ότι η συνάντηση στο Βερολίνο έσπασε την ακινησία και προκάλεσε ρωγμή στο παρατεταμένο αδιέξοδο των τελευταίων δυόμισι χρόνων μετά από το Κραν Μοντανά. Το θετικό αυτό βήμα, μάς επιτρέπει επανεκκίνηση της διαδικασίας με εμπλοκή του Αντόνιο Γκουτέρες και επιβεβαίωση του Πλαισίου του από 6 σημεία.

Όλα συνηγορούν στο άνοιγμα ξανά του παράθυρου ελπίδας για το Κυπριακό.

Η συνάντηση στο Βερολίνο επαναβεβαίωσε τον στρατηγικό μας στόχο για Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία και την ανάκτηση του συνόλου του διαπραγματευτικού κεκτημένου που είχαμε επιτύχει όλα αυτά τα χρόνια. Αποσαφήνισε επίσης και τον όρο «πολιτική ισότητα» με την παραπομπή στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, περιλαμβανομένης της παραγράφου 4 του ψηφίσματος 716 του 1991. Αυτά τα σημεία δεν μπορούν πλέον να παρερμηνευθούν από κανένα.

Έχοντας πετύχει τη διατήρηση του κεκτημένου των διαπραγματεύσεων στο Κραν Μοντανά, όπου για πρώτη φορά, μεταξύ άλλων, μπήκαν στο τραπέζι με συγκεκριμένη κατεύθυνση τα ζητήματα ασφάλειας και εγγυήσεων, μπορούμε να επικεντρωθούμε σε μια τελική διαπραγμάτευση με αυτοπεποίθηση. Στόχος μας παραμένει η άμεση επανέναρξη ενός στοχευμένου και δημιουργικού διαλόγου που θα μας οδηγήσει σε μια συνολική λύση.

Η λύση μέσω διαπραγματεύσεων είναι ο μόνος τρόπος να απαλλαγούμε οριστικά από την τουρκική κατοχή και τις απειλές της Άγκυρας σε βάρος του λαού μας. Είναι ο μόνος δρόμος για την ελευθερία, την επανένωση του τόπου, την δικαίωση τριών γενεών αλύτρωτων Κυπρίων – Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.

Ας επικεντρωθούμε, λοιπόν, στο μεγάλο μας στόχο χωρίς αγκυλώσεις και εμμονές. Δεν έχουμε δικαίωμα στην αποτυχία.

Εμείς θέλουμε τη λύση περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο. Είναι η δική μας πατρίδα που χάνεται με την πάροδο του χρόνου. Είναι οι δικοί μας άνθρωποι που μαραζωμένοι και αδικαίωτοι αφήνουν την ψυχή τους στην προσφυγιά. Αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι μέσα σε μια μέρα, το 1974, έχασαν την περιουσία τους, οφείλουμε να στηρίζουμε με κάθε τρόπο. Όπως έχω πολλές φορές τονίσει, έφτασε η ώρα για απονομή έστω μερικής δικαιοσύνης στους πρόσφυγές μας. Μετά από 45 χρόνια, είναι επιβεβλημένη η αποζημίωση για στέρηση χρήσης της περιουσίας τους, ενώ θα πρέπει να εξεταστεί και το ενδεχόμενο παραχώρησης χαλίτικης και εκκλησιαστικής γης.

Αυτό είναι ένα πρακτικό μέτρο που μπορούμε σήμερα να πάρουμε μέχρι την ώρα της τελικής δικαίωσης που θα επέλθει μόνο με την άρση της τουρκικής κατοχής και την οριστική επίλυση του Κυπριακού.

Νίκος Τορναρίτης

Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ΔΗΣΥ