Ο Πρόεδρος της Βουλής Γιαννάκης Ομήρου, στο ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΣ.COM

Την αισιοδοξία του ότι η  Κύπρος θα βγεί ζωντανή απο την οικονομική κρίση, η οποία είναι βαθιά πολιτική, εκφράζει ο Πρόεδρος της Βουλής και της ΕΔΕΚ  κ Γιαννάκης Ομήρου  αποκλειστικά στο ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΣ.COM.

“Σήμερα κυβερνούν οι αγορές και η δημοκρατία είναι στο περιθώριο. Ήρθε η ώρα οι Ευρωπαϊκοί λαοί να απαιτήσουν την επαναφορά της δημοκρατίας. Θέλουμε οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις να επανέρθουν στο ρόλο τους” υποστηρίζει. Οσο για την εικόνα των Κυπριακών Τραπεζών, θεωρεί υπεύθυνα  τα συμβούλια και τις διευθύνσεις τους οι οποίοι αποφάσισαν την καθ’ υπερβολήν επένδυση στα ελληνικά ομόλογα.

 

Κύριε Πρόεδρε, ενόψει κρίσιμων εκλογών για την Κύπρο, ποιο ζήτημα θεωρείται πρωταρχικής σημασίας σήμερα. Το Κυπριακό, την οικονομική κρίση ή την τραπεζική αναπροσαρμογή;

Η Κυπριακή οικονομία βρίσκεται σε δεινή θέση για δύο λόγους. Πρώτον, γιατί ξέφυγε από τους δημοσιονομικούς δείκτες και από τον Μάιο του 2011, έμεινε εκτός αγορών και δεύτερον και σημαντικότερο, μετά το ελληνικό κούρεμα επηρεάστηκαν καταστροφικά οι δύο μεγάλες κυπριακές τράπεζες, οι οποίες είχαν επενδύσει καθ’ υπερβολή, ασυλλόγιστα και αλόγιστα σε ελληνικά ομόλογα.

Συνεπώς, η δανειακή σύμβαση θα πρέπει να καλύπτει τόσο την ανάγκη εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους, όσο και την ανάγκη ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών. Βρισκόμαστε στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης με την τρόικα, προκειμένου να συνομολογηθεί η δανειακή σύμβαση.

Είναι μια δύσκολη ώρα για την κυπριακή οικονομία, όμως θέλω να εκφράσω την αισιοδοξία μου γιατί ο κυπριακός λαός σε πολύ πιο δύσκολες ώρες μπόρεσε να αντιμετωπίσει προβλήματα και δυσκολίες στην οικονομία.  Το 1974 είχαμε απώλεια του 70% των πλουτοπαραγωγικών πόρων της Κύπρου εξαιτίας της εισβολής και της κατοχής με τρομακτικά νούμερα ανεργίας, Καταφέραμε όμως σε μικρό χρονικό διάστημα να ξεπεράσουμε την κρίση και να δημιουργήσουμε το λεγόμενο οικονομικό θαύμα. Πιστεύω οπότε, πως με αξιοποίηση όλων των αστείρευτων δυνατοτήτων του λαού μας, θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε αυτή την κρίση.

Πως κρίνετε  τις προτάσεις της κυβέρνησης απέναντι στα μέτρα της τρόικας;

Μέτρα  που θα στρέφονται προς νέες φορολογίες θα οδηγήσουν σε βάθεμα της ύφεσης και πάγωμα της αγοράς.

Συνεπώς, τα μέτρα θα πρέπει να διαμορφωθούν κατά τέτοιο τρόπο έτσι ώστε μακριά από λογικές σιδηράς δημοσιονομικής πειθαρχίας και μονόπλευρης λιτότητας, να προωθούν τη δημοσιονομική εξυγίανση, και να προβλέπουν πολιτικές ανάπτυξης που θα μας οδηγήσουν τα επόμενα χρόνια σε θετικούς ρυθμούς και σε δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Κύριε Πρόεδρε, ελπίζετε ότι στην Κύπρο θα εφαρμοστεί ένα πρόγραμμα διαφορετικό από αυτό που έχει
εφαρμοστεί στις  μνημονιακές χώρες;

Η μέχρι τώρα εμπειρία έχει αποδείξει ότι η επιβολή μέτρων από τη τρόικα σε χώρες που έχει συμφωνηθεί μνημόνιο οδήγησε σε αύξηση της φτώχειας, της ανεργίας και σε βάθεμα της κρίσης.

Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, έχει πάρει ορισμένες αποφάσεις: Ότι θα πρέπει να υπάρξει στροφή προς την ανάπτυξη και την
δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Δεν μπορεί τα ευρωπαϊκά όργανα να παίρνουν αυτές τις αποφάσεις και η τρόικα να ενεργεί κατ’ αντιπαράθεση και να αντιστρατεύεται αυτές τις πολιτικές. Αυτό είναι το πρόβλημα που έχουμε στην Ευρώπη. Ίσως και στον κόσμο. Ότι σήμερα κυβερνούν οι αγορές και η δημοκρατία είναι στο περιθώριο.

Ήρθε η ώρα οι Ευρωπαϊκοί λαοί να απαιτήσουν την επαναφορά της δημοκρατίας. Φαίνεται πως οι δικτατορίες δεν είναι μόνο στρατιωτικές χούντες. Θέλουμε οι δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις να επανέρθουν στο ρόλο τους.

Ποια λάθη πιστεύετε ότι έχει κάνει η Ελληνική κυβέρνηση που δεν πρέπει να επαναλάβει η Κυπριακή;

Εγώ δεν θέλω να ασκήσω κριτική στην ελληνική κυβέρνηση. Ξέρετε τις ευαισθησίες που έχουμε στην Κύπρο, σε θέματα πολιτικών που υιοθετούνται στην Ελλάδα. Είμαστε αρκετά προσεκτικοί για να μη δημιουργούμε ρήγματα στις σχέσεις μας. Εκείνο που θα μπορούσα να πω είναι, ότι η Ελλάδα είχε την ατυχία να είναι μια από τις πρώτες χώρες στις οποίες δοκιμάστηκαν αυτές οι πολιτικές της σιδηράς δημοσιονομικής πειθαρχίας και θεωρώ πως, ίσως για την συνομολόγηση του μνημονίου, έπρεπε να υπάρξει εκτενέστερη συζήτηση και διαπραγμάτευση.

Πιστεύετε πως η ανάπτυξη, έτσι όπως έχουν τα πράγματα, είναι εφικτή στα επόμενα τρία χρόνια ή  θα τη δούμε σε ορίζοντα δεκαετίας;

Για να μην είμαστε γενικοί και αόριστοι, για να  υπάρξει ανάπτυξη θα πρέπει πρώτα τα κράτη να αναλάβουν πρωτοβουλίες και να διαθέσουν χρήματα. Ασφαλώς θα πρέπει να ενθαρρυνθούν με κίνητρα, οι ιδιώτες και η προσέλκυση επενδύσεων, αλλά τον πρώτο λόγο πρέπει να τον έχει το κράτος.

Το δεύτερο, συνδέεται με την υγεία των τραπεζών. Οι τράπεζες να είναι σε θέση να χρηματοδοτήσουν την ανάπτυξη, τις επιχειρήσεις, τη βιοτεχνία, με χαμηλά επιτόκια. Χρειαζόμαστε αυτό που ονομάζεται «ζεστό χρήμα». Σήμερα οι δυο μεγάλες τράπεζες δεν είναι σε θέση να δώσουν αυτή τη χρηματοδότηση,  θα πρέπει λοιπόν, να υπάρξει ανακεφαλαιοποίηση το ταχύτερο δυνατό. Θα πρέπει να σταματήσει η σκληρή επίθεση προς τις τράπεζες η οποία ενέχει κινδύνους να απομακρύνει καταθέτες και καταθέσεις.

Στην Κύπρο, υπάρχει μια παράδοση και ένα κλίμα στον τραπεζικό τομέα τις τελευταίες δεκαετίες με καταθέσεις πολλών δισεκατομμυρίων ξένων, κυρίως ρώσων πολιτών. Μια συστηματική απαξίωση του τραπεζικού συστήματος, αναμφίβολα θα οδηγήσει σε απόσυρση καταθέσεων. Χρειάζεται λοιπόν, ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και επάνοδος σε ένα κλίμα ομαλότητας για να μπορέσει να χρηματοδοτήσει το τραπεζικό σύστημα την ανάπτυξη. 

Θεωρείτε υπεύθυνη την κυβέρνηση Χριστόφια για την κατάσταση της οικονομίας σήμερα;

Το 2008, η κυπριακή οικονομία συγκρινόταν με την οικονομία του Λουξεμβούργου. Δημοσιονομικό πλεόνασμα 3,5 %, δημόσιο χρέος 13 μονάδες κάτω από το όριο της συνθήκης του Μάαστριχτ, θετικοί ρυθμοί ανάπτυξης και ανύπαρκτη
ανεργία. Όταν ήρθε η οικονομική κρίση ή καλύτερα, όταν άρχισε να δείχνει τα δόντια της, είχαμε προειδοποιήσει ότι θα πρέπει να ληφθούν μέτρα τα οποία εάν είχαν ληφθεί θα ήταν κατά πολύ πιο ανώδυνα από αυτά που πρέπει να ληφθούν τώρα. Δυστυχώς, υπήρξε μια επανάπαυση, ένας εφησυχασμός. Η άποψη ότι η κυπριακή οικονομία είναι αλώβητη, επαρκώς θωρακισμένη και δεν χρειάζονταν μέτρα.

Αυτό οδήγησε στην αποσταθεροποίηση των δημοσιονομικών μεγεθών με αποτέλεσμα, τον Μάιο του 2011 να μείνουμε έξω από τις αγορές. Θέλω να είμαι δίκαιος. Δεν επιρρίπτω ευθύνη στην κυβέρνηση για την δοκιμασία των τραπεζών, εκεί πρέπει να ερευνήσουμε τις ευθύνες του εποπτικού συστήματος, αλλά και των συμβουλίων των τραπεζών και των διευθύνσεων οι οποίοι αποφάσισαν την καθ’ υπερβολήν επένδυση στα ελληνικά ομόλογα.

Πόσο μεγάλη πιστεύετε ότι πρέπει να είναι η στροφή, σε πολιτικό επίπεδο, για να υπάρξει ανάκαμψη στην Κύπρο. Ένας υποψήφιος στα βήματα του κ. Χριστόφια πιστεύετε ότι θα συνέχιζε ένα καταστροφικό έργο, οπότε χρειάζεται  διαφορετική πολιτική προσέγγιση και νοοτροπία;  

Επειδή δεν χρησιμοποίησα τον όρο καταστροφικό ας μη φανεί ότι αναφέρεστε σε δική μου παρατήρηση. Δεν απέδωσα χαρακτηρισμό καταστροφής.

Αυτό  που χρειάζεται η κυπριακή οικονομία είναι ξαναζωντάνεμα. Χρηματοδότηση σε κρίσιμους τομείς όπως: Ο τουρισμός, η οικοδομική βιομηχανία που άκμαζε στο παρελθόν, η ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και η δυνατότητα του κράτους να προχωρήσει σε δημόσιες επενδύσεις. Όλα αυτά μπορούν να γίνουν μέσα σε ένα κλίμα αποκατάστασης της οικονομικής αξιοπιστίας, από την δανειοδότηση που θα υπάρξει και την αποκατάσταση της σταθερότητας του χρηματοπιστωτικού τομέα.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, η κυβέρνηση που θα προκύψει θα έχει κρίσιμο ρόλο να διαδραματίσει. Όσο με αφορά, οι απόψεις μου είναι σοσιαλιστικές. Χρειάζεται να εγκαταλειφτεί ο καπιταλισμός καζίνο. Χρειάζεται να υπαχθεί κάτω από κρατικό έλεγχο και εποπτεία, να τερματιστεί η ασυδοσία των αγορών και να επανέλθει στη χώρα της οικονομικής διακυβέρνησης, η δημοκρατία.

Κύριε Πρόεδρε, στις προηγούμενες εκλογές είχατε τη στήριξη και από τον «Δημοκρατικό Συναγερμό» γεγονός
που δεν φαίνεται να υπάρχει αυτή τη φορά. Είναι αλήθεια ότι υπάρχει πολιτικό χάσμα;

Μιλάτε για δυο διαφορετικά πράγματα. Δεν είχαμε υποστήριξη από το ΔΗ.ΣΥ αν εννοείται τις βουλευτικές, προεδρικές εκλογές. Η εκλογή προέδρου της Βουλής είναι μια εντελώς διαφορετική διαδικασία. Δεν είναι μια διαδικασία που αφορά σε συμμαχίες κομμάτων.

Η υποψηφιότητα μου ψηφίστηκε από το ΔΗ.ΣΥ , από το ΕΥΡΩΚΟ και από έναν ανεξάρτητο βουλευτή, όχι στη βάση οποιασδήποτε συναλλαγής ή πολιτικού προγράμματος. Ο πρόεδρος της βουλής δεν εκλέγεται για να εφαρμόσει ένα
συγκεκριμένο πολιτικό πρόγραμμα, όπως συμβαίνει εκεί που έχουμε πρωθυπουργό ή στις προεδρικές εκλογές όπου ο πρόεδρος εκλέγεται στη βάση ενός προγράμματος και μιας ενδεχόμενης συμμαχίας κομμάτων.

Ο πρόεδρος της βουλής προΐσταται των εργασιών της και εκφράζει το σύνολο των μελών της βουλής. Θέλω να πω, ότι ουδεμία συνεργασία η ουδεμία συναλλαγή υπήρξε και δεν το λέω αυτό για μένα ή για το κόμμα μου, το λέω και για το ΔΗ.ΣΥ, για να είμαι δίκαιος. Ουδέν εζητήθη και ουδέν εδόθη.

Είχε γίνει μια προσπάθεια ώστε στις εκλογές του Φεβρουαρίου να υπάρξει μια σύμπραξη μεταξύ κομμάτων, μεταξύ των οποίων και της ΕΔΕΚ, για ένα κοινό υποψήφιο, τον Μάκη Κεραυνό, μια προσπάθεια που ναυάγησε. Ποιος ήταν ο λόγος;

 Η προσπάθεια συνεννόησης και συνεργασίας του ενδιάμεσου πολιτικού χώρου δεν έγινε για έναν συγκεκριμένο υποψήφιο. Έγινε πρώτον, για να υπάρξει μια κοινή προγραμματική διακήρυξη και δεύτερον, για να συμφωνήσουμε σε έναν κοινό υποψήφιο. Κατά το 50% επιτεύχθηκε ο στόχος. Δηλαδή, συνομολογήθηκε μια κοινή προγραμματική διακήρυξη, η οποία εξέφραζε τις απόψεις όλων των συνιστωσών αυτής της προσπάθειας. Δεν υπήρξε συμφωνία ωστόσο πάνω στο όνομα του
υποψηφίου και όταν κατέστη αυτό φανερό, εμείς προχωρήσαμε με τη στήριξη ενός εκ’ των υποψηφίων που είχαμε προτείνει κατά τη διάρκεια αυτών των διαβουλεύσεων.

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το χαρακτηριστικό του κ. Λιλλήκα που θα βοηθούσε τη χώρα να επιστρέψει σε καλύτερες μέρες;

Ο Γιώργος Λιλήκας τήρησε μια στάση καθοριστική στο δημοψήφισμα της 24ης Απριλίου του 2004, με την απόρριψη του σχεδίου Ανάν.

Στάθηκε δίπλα στον αείμνηστο πρόεδρο Τάσο Παπαδόπουλο και διαφώνησε με την απόφαση του ΑΚΕΛ, να στραφεί εναντίον του Τ. Παπαδόπουλου στις προηγούμενες  προεδρικές εκλογές, παρόλο που συνεργαζόταν με το ΑΚΕΛ ως «Νέες Δυνάμεις». Ο Γ. Λιλλήκας, έχει μια διαχρονική στάση στο Κυπριακό, η οποία μας βρίσκει σύμφωνους.

Συμφωνεί ότι πρέπει να αποσυρθούν οι απαράδεκτες  υποχωρήσεις στις οποίες προέβη ο Πρόεδρος Χριστόφιας κατά τη διάρκεια των απευθείας διαπραγματεύσεων και υιοθετεί την άποψη, ότι πρέπει να υπάρξει μια επανατοποθέτηση του Κυπριακού πάνω στη σωστή βάση της εισβολής και της κατοχής. Και βεβαίως, είναι υπέρ της μεταρρύθμισης στο κράτος και τους θεσμούς.

Στην Κύπρο, η εκκλησία παίζει πολύ μεγάλο ρόλο στα πολιτικά δρώμενα. Τι λέτε γι αυτό;

Είμαστε δικοινοτικό κράτος και υπάρχει πλήρης διαχωρισμός κράτους και εκκλησίας. Όσον αφορά στο ρόλο που διαδραματίζει η εκκλησία στα πολιτικά δρώμενα, από την εποχή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου όπου λόγω του ότι πριν από
την ανεξαρτησία ο Αρχιεπίσκοπος ήταν ουσιαστικά και εθνάρχης, δηλαδή πολιτικός ηγέτης, επί τουρκικής κατοχής (τουρκοκρατίας) είναι γεγονός ότι η εκκλησία παρουσιάζεται κατά καιρούς  να έχει
απόψεις για το εθνικό θέμα.

Εμείς θέλουμε να έχει απόψεις, είναι καθήκον της, γιατί η εκκλησία στην Κύπρο διαδραμάτισε πρωταγωνιστικό ρόλο για την φυσική και την εθνική επιβίωση του Κυπριακού ελληνισμού. Από κει και πέρα όμως, δε νομίζω πως η εκκλησία είναι ορθό να αναμιγνύεται στην αγοραία πολιτική διαδικασία, στην καθημερινή πολιτική για όλα τα θέματα. Εγώ υποστηρίζω ότι είναι δικαίωμα και υποχρέωση της να έχει άποψη προς το εθνικό μας θέμα.

Το ίδιο φαντάζομαι ισχύει και για τον σημερινό Αρχιεπίσκοπο;

Και για τον σημερινό βεβαίως, αλλά και για όλους τους διαδόχους του Μακαρίου.

Το Κυπριακό και η στάση που κρατούσε το κάθε κόμμα απέναντι σε αυτό το ζήτημα, ήταν καθοριστική για
την πορεία του στις εκλογές.  Σήμερα, φαίνεται ότι εμπλέκεται και η οικονομική κρίση σε αυτό. Ποιο πιστεύετε ότι θα παίξει πιο καθοριστικό ρόλο σε αυτές τις εκλογές;

Το Κυπριακό δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως θα είναι το πρώτιστο όσο συνεχίζεται η κατοχή, όσο η τουρκική απειλή είναι παρούσα. Από την συνείδηση των ελλήνων κυπρίων δεν μπορεί να αφαιρεθεί το κυπριακό. Όμως, η ζωή προχωράει, υπάρχουν τα προβλήματα.

Η οικονομία σήμερα , δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κυριαρχεί στο άμεσο ενδιαφέρον των πολιτών. Αυτό δε σημαίνει, ότι ξεχνούν την ύπαρξη του Κυπριακού προβλήματος και την διακαή επιθυμία να υπάρξει λύση που να αποκαθιστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδης ελευθερίες του λαού μας.

Εάν ο κ. Λιλλήκας ο υποψήφιος που στηρίζεται, κερδίσει την εκλογική αναμέτρηση,  ποιες θα είναι οι
προτεραιότητές του;

Λογικά θα είναι η χάραξη μιας καινούργιας εθνικής στρατηγικής σε ότι αφορά στο Κυπριακό. Η διαβούλευση με τις πολιτικές δυνάμεις για να στηρίξουν τη νέα προσπάθεια, η υιοθέτηση ριζοσπαστικών μέτρων για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και βεβαίως, μια συλλογική προσπάθεια για την οικονομία.

Νέες επενδύσεις σε διάφορους τομείς, μια οικονομική διπλωματία σε αυτό το θέμα είναι αναγκαία και μιας που υπηρέτησε ως υπ. Εξωτερικών έχει την απαραίτητη εμπειρία και τεχνογνωσία για να προχωρήσει προς αυτή την κατεύθυνση.

Μια κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας με τη συμμετοχή των περισσοτέρων κομμάτων, θα το βλέπατε ως θετική προοπτική;

Επειδή αυτές οι κυβερνήσεις θυμίζουν καταστάσεις ανωμαλίας θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να υπάρχει μια συμφωνία η οποία να μην έχει το χαρακτήρα μιας προεκλογικής σκοπιμότητας εξαπάτησης. Δεν είμαι εναντίον στο να υπάρχει συνεργασία των πολιτικών κομμάτων και ευρύτατες συναινέσεις, πρέπει όμως να είναι μια συνειδητή συνεργασία και σύγκλιση απόψεων έτσι ώστε να μπορεί να αποδώσει έργο.

Ο κ. Κυπριανού είχε δηλώσει πριν από μέρες, πως εάν τα μέτρα της τρόικα δεν είναι αρκετά ικανοποιητικά για τον κυπριακό λαό, δεν θα τα ψήφιζε στη βουλή. Εσείς  θα ψηφίζατε αντιλαϊκά μέτρα;

Αυτή η βουλή ψήφισε δύο φορές αντιλαϊκά μέτρα. Ψήφισε με αίσθημα ευθύνης, μέτρα για να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα της χώρας. Από εκεί και πέρα, έχω εξηγήσει με επάρκεια, ποια είναι τα σωστά και ποια τα ζημιογόνα
μέτρα για την οικονομία. Άρα θα ξανακρίνουμε με βάση το συμφέρον του τόπου.

Εκείνο που είπε ο κ. Κυπριανού είναι να φύγουμε από τη ζώνη του ευρώ. Είναι μια άστοχη και εξόχως επικίνδυνη θέση, γιατί η έξοδος της Κύπρου από την Ευρωζώνη. Θα σήμαινε αλλεπάλληλες υποβαθμίσεις της πάλε ποτέ κυπριακής λίρας, δραματικές αυξήσεις πάνω στα καταναλωτικά αγαθά, δεδομένου ότι είμαστε κυρίως χώρα εισαγωγική και δημιουργία κλίματος αναλόγου της Αργεντινής, όταν χρεοκόπησε. Δεν θέλουμε τέτοιου είδους επικίνδυνες καταστάσεις στη χώρα μας και
μάλιστα, την ώρα που προεδρεύει η Κυπριακή Δημοκρατία του Συμβουλίου της ΕΕ.

Άρα η τρόικα είναι μονόδρομος για την Κύπρο;

Η δανειοδότηση είναι μονόδρομος για την Κύπρο.

Το ρωσικό δάνειο;

Το ρωσικό δάνειο φαίνεται ότι δεν πρόκειται να δοθεί, τουλάχιστον τώρα. Η ρωσική ομοσπονδία βρίσκεται σε συνεννόηση με το ΔΝΤ και τις Βρυξέλλες γιατί φαίνεται ότι δεν θα ήθελε να εμπλακεί σε μια διαδικασία όπου θα θεωρηθεί ότι αποδυναμώνει τους ευρωπαϊκούς θεσμούς.

Εμείς είμαστε ευγνώμονες προς τη Ρωσία γιατί στάθηκε στο πλευρό της Κύπρου από τη δεκαετία του ‘60 όταν απέτρεψε επί Κρουτσόφ, την εισβολή που επέκειτο. Επιπλέον, είναι μια σταθερή θετική δύναμη για την Κύπρο στο Συμβούλιο Ασφαλείας  όταν απέτρεψε την υιοθέτηση του σχεδίου Ανάν θέτοντας Βέτο. Είναι η χώρα η οποία μας πουλά όπλα όταν μας έχουν σε εμπάργκο οι ΗΠΑ και οι πλείστες ευρωπαϊκές χώρες, άρα θα ήταν αχαριστία από μέρους μου να πω οτιδήποτε αρνητικό για τη Ρωσική Ομοσπονδία η οποία ήδη δάνεισε την Κύπρο με ένα ποσό και θα την ξανά δανείσει την κατάλληλη, για αυτούς, ώρα και υπό τη συνεκτίμηση και των δικών της συμφερόντων.