Η Ξένια Καλογεροπούλου και ο Μηνάς Χατζησάββας δίνουν ραντεβού στο Θέατρο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης για να μας παρουσιάσουν τη θεατρική μεταφορά του πασίγνωστου διηγήματος του Ίρβιν Γιάλομ “Ο Δήμιος του Έρωτα”, σε σκηνοθεσία του ταλαντούχου Κώστα Γάκη.
Το πρωτοποριακό σε αυτήν την παράσταση είναι ότι αν βοηθήσετε στην χρηματοδότηση της, τότε το όνομά σας θα κατέχει μια θέση στο πρόγραμμα του έργου, και όχι μόνο.
Πιο συγκεκριμένα αν διαθέσετε 5 ευρώ, το όνομά σας θα γραφτεί στο πρόγραμμα, αν δώσετε 20 ευρώ θα παραλάβετε ένα δωρεάν αντίτυπο του προγράμματος , στο οποίο φυσικά θα αναγράφεται το όνομά σας, καθώς και ένα εισιτήριο δώρο. Τέλος, αν το ποσό που θέλετε να προσφέρετε είναι 35 ευρώ, τότε μαζί με όλα τα παραπάνω θα πάρετε δώρο και το σάουντρακ της παράστασης μαζί με το βιβλίο του Γιάλομ.
Στόχος είναι να συγκεντρωθεί το ποσό των 6.450 ευρώ έως τις 20 Ιανουαρίου.
Πρόκειται για ένα εγχείρημα, το οποίο στο εξωτερικό κάνει τεράστια επιτυχία με την ονομασία crowd funding. Στη χώρα μας γίνεται για πρώτη φορά και οι διοργανωτές ελπίζουν να έχει την ανταπόκριση και την αμέριστη συμπαράσταση του κόσμου.
Λίγα λόγια για την παράσταση από τον ίδιο το σκηνοθέτη:
«Ο δήμιος του έρωτα» με συγκινεί πάρα πολύ ως ιστορία. Μια 70χρονη γυναίκα η Θέλμα τα 8 τελευταία χρόνια της ζωής της διακατέχεται από μια ερωτική εμμονή για τον Μάθιου, τον προηγούμενο θεραπευτή της. Μαζί με τον Ίρβιν τον τωρινό ψυχοθεραπευτή της προσπαθούν με κάθε τρόπο να ξεριζώσουν την εμμονή κι έτσι γεννιέται ανάμεσά τους μια πολύ τρυφερή και ανθρώπινη σχέση. Η Θέλμα στα νιάτα της ήταν μπαλαρίνα και μέσα στο έργο αναφέρεται ότι 2 φορές αισθάνθηκε ευτυχισμένη: όταν χόρευε και τις 27 μέρες που έζησε τον έρωτα με τον Μάθιου.
Αυτό που με μαγεύει γενικά στα βιβλία του Γιάλομ είναι ότι δεν νιώθεις την ψυχρότητα και την απόσταση εκ μέρους του θεραπευτή αλλά ένα βαθύ ανθρώπινο ενδιαφέρον, ένα πάθος για επικοινωνία και ουσιαστική προσφορά. Το συγκεκριμένο κείμενο του Γιάλομ έχει πολλά να μας πει για τις εμμονές του έρωτα, για το γήρας, για την έλλειψη επικοινωνίας στις σχέσεις μας και για τις επιφανειακές μας βεβαιότητες που είναι καλό που και που να τις ταρακουνάμε.
Επίσης, επειδή η εμπειρία μου στη σκηνοθεσία έχει κυρίως να κάνει με κωμωδίες είναι η πρώτη φορά που θέλω να αγγίξω μια πιο υπαρξιακή πλευρά του θεάτρου. Στόχος μου είναι να σπάσω την προκατάληψη ότι ένα υπαρξιακό θέαμα είναι βαρύ κι ασήκωτο φορτωμένο με παύσεις και σοβαροφάνεια. Αντίθετα «Ο δήμιος του έρωτα» ευελπιστώ να είναι μια καλοκουρδισμένη παράσταση με κοφτό και απροσδόκητο μοντάζ, να χρησιμοποιήσω δηλαδή τους ρυθμούς που έμαθα από τις κωμωδίες σε ένα θέαμα πιο υπαρξιακό».
Κώστας Γάκης