Ο αγώνας για τα δικαιώματα των ΑμεΑ είναι συνεχής και αδιάκοπος

του Γιώργου Γεωργίου*

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για τα άτομα με αναπηρίες (ΑμεΑ) γινόμαστε, εκ νέου, δέκτες βαρύγδουπων δηλώσεων, δεσμεύσεων και υποσχέσεων εφησυχασμού. Προτού, λοιπόν, επιστρέψουν οι καθ’ ύλην αρμόδιοι στην εφησυχαστική τους ρουτίνα, ας υπενθυμίσουμε ορισμένες αλήθειες που δεν τιμούν κανέναν.

Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, η Κύπρος βρίσκεται στην τρίτη θέση από το τέλος σε παροχές για τα ΑμεΑ, ανάμεσα στις χώρες της ΕΕ. Ο ΟΗΕ, δε, προέβη σε δεκάδες αρνητικές παρατηρήσεις προς την Κύπρο για την πορεία εφαρμογής της Σύμβασης των Δικαιωμάτων των Ατόμων με Αναπηρίες. Ενώ έχει αποδειχθεί πως το Ε.Ε.Ε. δεν μπορεί να καλύψει τις ξεχωριστές ανάγκες των ΑμεΑ, η κρατική αναλγησία συνεχίζεται. Η Κυβέρνηση αρνείται να εισακούσει τις κραυγές απόγνωσης των αναπήρων, δεν προχωρεί στην εκπόνηση ξεχωριστής νομοθεσίας για τη στήριξη των ΑμεΑ, την οποία υπόσχεται εδώ και επτά χρόνια, και διαλύει το κοινωνικό κράτος και τις κοινωνικές υποδομές, παραδίδοντάς τες στον ιδιωτικό τομέα. Επίσης, προχωρεί σε απαράδεκτο διαχωρισμό των παιδιών με αναπηρίες, αποκόπτοντας επιδόματα από τα παιδιά με μερική αναπηρία. Όλα αυτά οδηγούν, αναπόφευκτα, στην καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και στη φτωχοποίηση των ΑμεΑ.

Ως ΑΚΕΛ, μαζί με την ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς, αγωνιζόμαστε για την άμεση και πλήρη εφαρμογή της Σύμβασης των Δικαιωμάτων του ΟΗΕ για τα ΑμεΑ, μέσα από την εκπόνηση ξεχωριστής νομοθεσίας που να συνάδει με τη Σύμβαση και να έχει αφετηρία τις ανάγκες που η κάθε αναπηρία δημιουργεί. Διεκδικούμε ολοκληρωμένες πολιτικές κοινωνικής προστασίας και ενσωμάτωσης. Παλεύουμε ώστε να έχουμε όλοι μια ποιοτική ζωή με αξιοπρέπεια, χωρίς διακρίσεις. Ζητάμε να διασφαλιστεί πως τα άτομα με αναπηρίες θα αξιολογούνται αντικειμενικά, βάσει των ιδιαίτερων αναγκών τους και όχι με τα κριτήρια του ΕΕΕ. Επίσης, τονίζουμε πως είναι αδήριτη ανάγκη να αναγνωριστεί στη νομοθεσία το «σπάνιο νόσημα», ώστε να διευκολυνθούν οι διαδικασίες παροχής των θεραπειών, ευελπιστώντας να αποφευχθεί η μόνιμη αναπηρία. Διεκδικούμε επανασχεδιασμό της κοινωνικής πολιτικής, ώστε να δημιουργηθεί ένα πραγματικό κράτος πρόνοιας και να λειτουργήσουν ουσιαστικές δομές στήριξης και ς φροντίδας για τα άτομα με αναπηρία. Να τερματιστεί, επιτέλους, η αφόρητη καθημερινότητα διακρίσεων κα προκατάληψης που βιώνουν τα ΑμεΑ στη δουλειά, στο σχολεία και σε κάθε πτυχή της ζωής τους.

Δυστυχώς, σε πολλά κράτη μέλη, μεταξύ των οποίων και η Κύπρος, οι άνθρωποι με αναπηρίες αντιμετωπίζονται ως άτομα δεύτερης κατηγορίας και είναι τα πρώτα θύματα των πολιτικών λιτότητας, αλλά και των επιπτώσεων της πανδημίας COVID-19 που αντιμετωπίζουμε σήμερα. Ως Αντιπρόεδρος της διακομματικής ομάδας του Ευρωκοινοβουλίου για την αναπηρία, μαζί με το προεδρείο, εξεδώσαμε δήλωση, υπογραμμίζοντας πως προτεραιότητά μας είναι η υλοποίηση, εκ μέρους όλων των κρατών μελών, της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των ΑμεΑ, καθώς και η ενίσχυση της νέας ευρωπαϊκής στρατηγικής για τις αναπηρίες (2020-2030), ώστε να προσφερθούν πραγματικές λύσεις στα προβλήματα που ταλανίζουν τα άτομα με αναπηρίες.

Η πανδημία επιβεβαίωσε, δυστυχώς, πως πόρρω απέχουμε από την υλοποίηση των αρχών της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των ΑμεΑ. Ως διακομματική ομάδα για την αναπηρία, λοιπόν, απευθύνουμε έκκληση στο Ευρωκοινοβούλιο, το Συμβούλιο και την Κομισιόν να λάβουν άμεσα αποφάσεις για τη διασφάλιση όλων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των 100 εκατομμυρίων ατόμων με αναπηρία. Να αξιοποιηθεί, επιτέλους, ο κοινοτικός προϋπολογισμός και να υπάρξουν δημόσιες επενδύσεις, για να αντιμετωπιστούν οι σοβαρές ελλείψεις στις δημόσιες δομές υποστηρικτικής φροντίδας και να αναπτυχθεί μια ολοκληρωμένη στρατηγική ενσωμάτωσης των ΑμεΑ στην κοινωνία. Να αξιοποιηθούν τα κονδύλια που ανακοινώθηκαν για την αντιμετώπιση της πανδημίας, για εξάλειψη των διακρίσεων εις βάρος των ΑμεΑ, για διασφάλιση ποιοτικών θέσεων εργασίας και παιδείας χωρίς αποκλεισμούς καθώς και πρόσβαση σε δημόσιες, ποιοτικές υπηρεσίες υγείας για όλους.

Ο αγώνας μας δεν είναι εύκολος. Αν θέλουμε, όμως, να λεγόμαστε Άνθρωποι, είναι μια μάχη που έχουμε χρέος να δώσουμε μαζί και να νικήσουμε. Για έναν κόσμο ανθρώπινο, χωρίς διακρίσεις, ανισότητες και πόνο.

 

*Ευρωβουλευτή ΑΚΕΛ