Η Μισέλ Ομπάμα «μισεί» την εμφάνισή της, «όλη την ώρα και ό,τι κι αν συμβαίνει», αποκάλυψε στο νέο της βιβλίο.
Το «The Light We Carry», το δεύτερο βιβλίο της πρώην πρώτης κυρίας, μετά το «Becoming» του 2018 έχει ως στόχο να αποτελέσει ένα «εργαλείο για να ζούμε με τόλμη». Στο νέο βιβλίο η Μισέλ Ομπάμα αναλύει τρόπους για να ξεπεράσει κανείς το «φοβισμένο μυαλό» του, το οποίο παρομοιάζει με «έναν σύντροφο ζωής που δεν επέλεξες».
Το φοβισμένο της μυαλό
«Ζω με το φοβισμένο μου μυαλό εδώ και 58 χρόνια», γράφει. «Με κάνει να αισθάνομαι άβολα. Της αρέσει να με βλέπει αδύναμη».
Αυτό το κομμάτι του μυαλού της κάνει συνεχώς αρνητικές σκέψεις για την εμφάνισή της, γράφει η Ομπάμα. Υπάρχουν «πολλά πρωινά» που ανάβει το φως του μπάνιου, ρίχνει μια ματιά στον εαυτό της στον καθρέφτη και «θέλει απεγνωσμένα να το ξανακλείσει».
Η εμφάνισή της, και ειδικότερα το ύψος της (είναι 1,80 μ.) είναι κάτι για το οποίο η κυρία Ομπάμα ήταν πάντα ανασφαλής, εξηγεί στο βιβλίο.
Η Ομπάμα παραδέχεται επίσης ότι βίωσε μια «ελαφριά» κατάθλιψη κατά τη διάρκεια της πανδημίας. «Συνέχισα τη δουλειά που έκανα – μιλώντας σε εικονικές εκστρατείες εγγραφής ψηφοφόρων, υποστηρίζοντας καλούς σκοπούς, αναγνωρίζοντας τον πόνο των ανθρώπων – αλλά ιδιωτικά μου ήταν πιο δύσκολο να έχω πρόσβαση στη δική μου ελπίδα ή να νιώθω ότι μπορούσα να κάνω μια πραγματική διαφορά», γράφει.
Ντόναλντ Τραμπ, ο λάθος πρόεδρος
Όταν την προσέγγισαν οι Δημοκρατικοί για να μιλήσει στο εθνικό συνέδριο του κόμματος το 2020, καθυστερούσε να απαντήσει – αν και τελικά συμφώνησε, αποκαλώντας στην ομιλία της τον Ντόναλντ Τραμπ «λάθος πρόεδρο».
Κάθε φορά που σκεφτόταν την πρόταση να μιλήσει στο συνέδριο, ένιωθε «να κωλυσιεργεί», όπως αποκαλύπτει τώρα στο «The Light We Carry». Περιγράφει ότι ήταν «παγιδευμένη στην απογοήτευση και τη θλίψη γιατί ως χώρα, είχαμε ήδη χάσει».
«Ένιωσα μια κουβέρτα απελπισίας να με τυλίγει, το μυαλό μου να γλιστρά προς ένα βαρετό μέρος», γράφει. «Ήμουν λιγότερο ικανή να βρω αισιοδοξία ή να σκεφτώ λογικά για το μέλλον. Ακόμα χειρότερα, ένιωθα τον εαυτό μου να κινείται στα όρια του κυνισμού – μπήκα στον πειρασμό να συμπεράνω ότι ήμουν αβοήθητη, να ενδώσω σε κάποια αντίληψη ότι όταν επρόκειτο για τα επικά προβλήματα και τις τεράστιες ανησυχίες της εποχής, δεν μπορούσε να γίνει τίποτα».
Στο βιβλίο «The Light We Carry», η Ομπάμα προβληματίστηκε επίσης για τις προεδρικές εκλογές του 2016. «Είτε οι εκλογές του 2016 ήταν μια άμεση μομφή» προς τον σύζυγό της, ο οποίος έγινε ο πρώτος μαύρος πρόεδρος των ΗΠΑ, είτε όχι, «πόνεσε, πονάει ακόμα», γράφει.
«Με συγκλόνισε βαθύτατα να ακούω τον άνθρωπο που αντικατέστησε τον σύζυγό μου ως πρόεδρο να χρησιμοποιεί ανοιχτά και αδιαμαρτύρητα εθνοτικές προσβολές, να κάνει τον εγωισμό και το μίσος κατά κάποιον τρόπο αποδεκτά, να αρνείται να καταδικάσει τους λευκούς ρατσιστές ή να υποστηρίξει τους ανθρώπους που διαδηλώνουν για φυλετική δικαιοσύνη», προσθέτει.
«Ένιωσα κάτι περισσότερο, κάτι πολύ πιο άσχημο, από μια απλή πολιτική ήττα».
Αργότερα στο βιβλίο, περιγράφει την παρακολούθηση της «καταστροφικής» επίθεσης του 2021 στο Καπιτώλιο, η οποία ήταν «ίσως το πιο τρομακτικό πράγμα που είχε δει ποτέ».
Από την έκδοσή του, το πρώτο της βιβλίο με τίτλο «Becoming» έχει μεταφραστεί σε 50 γλώσσες και περισσότερα από 17 εκατομμύρια αντίτυπα έχουν πωληθεί παγκοσμίως.
Το «The Light We Carry» αναμένεται ομοίως να γίνει μπεστ σέλερ.
Το 2020, σύμφωνα με δημοσκόπηση της Gallup, η Μισέλ Ομπάμα ανακηρύχθηκε για τρίτη συνεχή χρονιά η πιο αξιοθαύμαστη γυναίκα στην Αμερική.