Μαύρη πέτρα έριξε πίσω του, φεύγοντας για τα ξένα το “παιδί του λαού”. Φρόντισε όμως πριν να φύγει να βάλει και κάτι στην άκρη, να έχει εκεί στην ξενιτειά και ένα κεραμίδι για να βάλει πάνω από το κεφάλι του.
Τρόπος του λέγει βέβαια κεραμίδι , γιατί οι πληροφορίες της “Laimitomos. com” κάνουν λόγο για δύο και τρεις μεγάλες “μπίζινες” που έστησε στην μαμά πατρίδα, όπου και ξενιτεύτηκε. Και αυτές δεν τις έκανε με τα δύο εκατομμύρια που πήρε ως αποζημίωση για να αφήσει την “καρέκλα του μεγάλου”, και τα πήρε κιόλας τις μέρες που όλοι οι κύπριοι ζούσαν το θρίλερ του κουρέματος των καταθέσεων τους με τις τράπεζες για μέρες κλειστές, αλλά από το κομπόδεμα που φρόντισε να φτιάξει όταν έπαιξε “τζόγο” με τα λεφτά των Κυπρίων αγοράζοντας ελληνικά ομόλογα .
Μεταξύ άλλων το παιδί του λαού φρόντισε εκεί στην άπονη ξενιτιά, να δημιουργήσει ένα μικρό παράδεισο από χλιδάτες παραθαλάσσιες μεζονέτες και διαμερίσματα με θέα το Αιγαίο, για πώληση και ενοικίαση σε λίγους. Να έχουν KAI κάπου να μένουν οι φίλοι του όταν περνάνε από την γειτονιά του. Άσε που ήθελε και ένα αποκούμπι για τα γεράματα του.
Από την συλλογή του για παρηγοριά πάντα στην πικρή ξενιτιά δεν θα μπορούσε να λείπει και ένας αμπελώνας, για να έχει να πίνει και ένα κρασάκι να πνίγει το πόνο της ξενιτειάς. Άλλο τώρα ότι του προέκυψε αμπελώνας με περγαμηνές και αναγνωρισμένα κρασιά… Ήταν ευκαιρία να την αφήσει να πέσει κάτω.
Ο παλιός “καταδρομέας” μας τα ΄λέγε εξάλλου “οι ευκαιρίες είναι για εκείνους που αντιμετωπίζουν το παρόν και χτίζουν το μέλλον”. Φαίνεται ότι ο ίδιος φρόντισε να χτίσει καλά αυτό το μέλλον. Άσχετο ο χαμός που άφησε πίσω του. Είμαστε απλά παράπλευρες απώλειες…
Όπως ένας πόλεμος αφήνει συνήθως πίσω του νεκρούς, τραυματισμένους και διαμελισμένους από τον άμαχο πληθυσμό, έτσι και ο παλιός “καταδρομέας”, στην επιδρομική επιχείρηση του άφησε πίσω του το χάος, με το κυπριακό λαό να στενάζει, πεινάει και να ζει από τα κοινωνικά παντοπωλεία που έχει φτιάξει…
Ο κυπριακός λαός όμως δεν ξεχνάει και ζητάει δικαίωση…
Ε.Χ.