Του Κώστα Τσαγγαρίδη*
Αγαπητέ κ. Ακκιντζί, αν και αντιλαμβάνομαι όντως τις ειλικρινείς σας προθέσεις για σύντομη έξοδο από το τέλμα των 42 ετών, αν και έχετε την ειλικρινή μου συμπάθεια για τη συγκίνηση που σας διακατέχει όταν αντικρίζετε το σπίτι σας στη Λεμεσό και δακρύζετε, δεν μπορώ να σας κρύψω κ. Ακκιντζί ότι τα δικά μας δάκρυα έχουνε στερέψει παντελώς, κλάψε – κλάψε εδώ και 42 χρόνια!
Οφείλουμε όμως όλοι να δώσουμε ευκαιρία στη δυνατότητα λύσης ώστε να εξασφαλιστεί το μέλλον των επερχόμενων γενεών χωρίς το όποιο ίχνος δυνατότητας εξωτερικών επεμβάσεων.
Αυτό όμως για να έχει πιθανότητες να συμβεί επιτυχώς, κ.Ακκιντζί, θα πρέπει να υπερβείτε εαυτόν και να σταματήσετε να συμπεριφέρεστε ως το χειρότερο είδος μαριονέτας του Τουρκικού Φασιστικού Κράτους.
Σταματήστε την καθημερινή προκλητικότητα με στόχο την μη επανένωση της Πατρίδας μας. Μπορείτε να μας πείσετε με μια απλή σας δήλωση/απαίτηση: Να τερματιστεί άμεσα ο αναχρονιστικός εκβιαστικός όρος των Στρατιωτικών Εγγυήσεων ΕΔΩ και ΤΩΡΑ!
Οτιδήποτε άλλο θα αποτελεί, με όλο το σεβασμό και την ειλικρίνεια, προφάσεις εν αμαρτίαις, απλή κοροϊδία και διαιώνιση του προβλήματος με απρόβλεπτα αρνητικές επιπτώσεις.
Κώστας Τσαγγαρίδης
Υποψήφιος Βουλευτής Λευκωσίας Αρ.18
Κίνημα ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ