Η φρουκτόζη αποτελεί το δεύτερο πιο σημαντικό σάκχαρο μετά την γλυκόζη και βρίσκεται σε όλα σχεδόν τα ώριμα φρούτα, συχνά χαρακτηρίζεται σαν οπωροσάκχαρο, και φυσικά υπάρχει σε μεγάλη αναλογία στο μέλι.
Λόγω της πολύ γλυκιάς γεύσης της όμως, συχνά προστίθεται σε μεγάλες ποσότητες σε επεξεργασμένα τρόφιμα, όπως γλυκά, γιαούρτια, κονσερβοποιημένα φρούτα κλπ.
Πρόσφατες μελέτες απέδειξαν ότι η φρουκτόζη είναι επικίνδυνη για τους διαβητικούς διότι αυξάνει τα επίπεδα σακχάρου και τριγλυκεριδίων στο αίμα, ενώ είναι πιθανό να αυξάνει και την αρτηριακή πίεση.
Επίσης νέα έρευνα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η φρουκτόζη μπορεί να προκαλέσει και λιπώδη νόσο του ήπατος.
Σύμφωνα με τα ευρήματα νέας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό έντυπο Journal of Clinical Investigation, η φρουκτόζη θα μπορούσε να προκαλέσει βλάβη στο συκώτι που με τη σειρά της θα μπορούσε να οδηγήσει σε κίρρωση και ανάγκη μεταμόσχευσης ήπατος.
Παλαιότερες έρευνες έχουν συνδέσει την κατανάλωση σιροπιού αραβοσίτου υψηλής φρουκτόζης ως γλυκαντικού στα επεξεργασμένα τρόφιμα με την παχυσαρκία, αλλά και τον διαβήτη τύπου 2.
Στη νέα μελέτη, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η φρουκτόζη προκαλεί χειρότερη μεταβολική επίδραση από αυτή που προκαλεί η γλυκόζη.
Η γλυκόζη είναι απλός υδατάνθρακας που επίσης υπάρχει φυσικά στα τρόφιμα, αλλά προκαλεί λιγότερες βλάβες από τη φρουκτόζη.
Οι ερευνητές συνέκριναν τις μεταβολικές επιδράσεις της κατανάλωσης φρουκτόζης και γλυκόζης.
«Η φρουκτόζη σχετίζεται με χειρότερα μεταβολικά αποτελέσματα», δήλωσε ο Samir Softic, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
Προκειμένου να γίνει μεταβολισμός της φρουκτόζης, παράγεται ένα ένζυμο που ονομάζεται Khk – ή κετοεξωκινάση.
Υψηλά επίπεδα αυτού του ενζύμου βρέθηκαν σε παχύσαρκους εφήβους με λιπώδη ηπατική νόσο.
Το ένζυμο Khk ήταν σημαντικό μόνο στο μεταβολισμό της φρουκτόζης, αλλά όχι της γλυκόζης. Τα ευρήματα δείχνουν ότι παρά το γεγονός ότι τόσο η φρουκτόζη, όσο και η γλυκόζη, είναι σάκχαρα, τα κύτταρα τα χειρίζονται διαφορετικά.
Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα άτομα με λιπώδη νόσο του ήπατος διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη.
«Αυτοί οι άνθρωποι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν λιπώδη ηπατικά νοσήματα, ενώ οι πάσχοντες από λιπώδη νόσο του ήπατος, διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη, καθώς η παχυσαρκία αποτελεί παράγοντα προδιάθεσης και για τις δύο καταστάσεις», δήλωσε ο Softic.