Στην προσπάθειά τους να επιβραδύνουν τη ραγδαία εξάπλωση του κορωνοϊού, οι ευρωπαϊκές χώρες, άφησαν ελεύθερους πάνω από 122.000 τρόφιμους φυλακών κατά τη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων της πανδημίας.
Η χώρα που απελευθέρωσε τους περισσότερους φυλακισμένους είναι η Τουρκία και μάλιστα με συντριπτικό προβάδισμα, αφού άνοιξε τις πόρτες των σωφρονιστικών ιδρυμάτων σχεδόν σε 103.000 κρατουμένους ή ποσοστό 35% του συνόλου των φυλακισμένων και υπερδιπλάσιο ποσοστό με κατά κεφαλήν βάση σε σχέση με τις δύο επόμενες χώρες στη λίστα, την Κύπρο και τη Σλοβενία, σύμφωνα με μελέτη που εκπονήθηκε από το Συμβούλιο της Ευρώπης.
Οι υπεύθυνοι των φυλακών σε όλη την Ευρώπη άρχισαν να αφήνουν ελεύθερους χιλιάδες κρατούμενους χαμηλής επικινδυνότητας που πλησίαζαν στο τέλος των ποινών τους τον Μάρτιο, καθώς οι αριθμοί κρουσμάτων είχαν αρχίσει να αυξάνονται σε όλη την ήπειρο.
Τα υπουργεία δικαιοσύνης, στο μεταξύ, στράφηκαν στη λύση της αμνηστίας, της κατ’ οίκον κράτησης ή σε μεταβολή ποινών ώστε να επιβραδύνουν τον αριθμό αύξησης των τροφίμων των φυλακών.
Ο αριθμός των κρατουμένων στην Τουρκία αυξήθηκε μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, καθώς η κυβέρνηση Ερντογάν συνέλαβε ή προσήγαγε δεκάδες χιλιάδες υπόπτους για σχέση με την εξέγερση.
Η μελέτη του Συμβουλίου της Ευρώπης, που συντάχθηκε από εγκληματολόγους στο Πανεπιστήμιο της Λωζάνης, απέφυγε να κάνει εικασίες σχετικά με τις κατηγορίες κρατουμένων που απελευθερώθηκαν στην Τουρκία, λέγοντας μόνο ότι η κίνηση αυτή έγινε ως «προληπτικό μέτρο».
Η Τουρκία και η Ρωσία, καμία από τις οποίες δεν είναι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχουν τα υψηλότερα ποσοστά φυλακισμένων από τις 47 χώρες που ανήκουν στο Συμβούλιο της Ευρώπης, καθεμία εκ των οποίων είχε περισσότερους από 325 κρατούμενους ανά 100.000 κατοίκους ως τις 15 Απριλίου. Η Τουρκία άρχισε να απελευθερώνει κρατουμένους μετά από αυτήν την ημερομηνία, αναφέρει η μελέτη.
Ωστόσο, τα νούμερα αυτά είναι μικρά σε σύγκριση με το ποσοστό φυλακισμένων στις ΗΠΑ, που ανέρχεται σε 655 φυλακισμένους ανά 100.000 κατοίκους. Τα χαμηλότερα ποσοστά στην Ευρώπη, περίπου 80, εντοπίζονται στη Σκανδιναβία, στα Κάτω Χώρες και στην Ιρλανδία.