Έφυγε πρίν απο λίγες ημέρες από τη ζωή ο κορυφαίος νομικός και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, με την μεγάλη προσφορά στην Ελλάδα και στη Νομική Επιστήμη και το πλούσιο συγγραφικό έργο, Γεώργιος Μητσόπουλος.
Γεννήθηκε το 1912 στα Τρίκαλα και απεβίωσε στην Αθήνα την 12 Ιανουαρίου 2013. Ήταν το μοναδικό τέκνο του ηρωικού λοχαγού, πεσόντος στο Σαραντάπορο (9-10 Οκτωβρίου 1912) Γεωργίου Μητσόπουλου και της Ευφημίας (γ. Κοντοπάνου) εκ Καρπενησίου.Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, του οποίου έγινε και διδάκτωρ (1947) με αντικείμενο της διατριβής του περι της αναγνωριστικής αγωγής. Συνέχισε τις σπουδές του σε διάφορα γερμανικά και ιταλικά Πανεπιστήμια. Ακολούθησε ακαδημαϊκή καριέρα εκλεγόμενος το 1953υφηγητής Πολιτικής Δικονομίας στη Νομική Σχολή Αθηνών με μονογραφία περι της πιθανολογήσεως. Το 1969εξελέγη τακτικός καθηγητής στην έδρα της Πολιτικής Δικονομίας και το 1980 αποχώρησε από το πανεπιστήμιο με τον τίτλο του ομότιμου καθηγητή.Το 1999 έγινε επίτιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Υπήρξε προπρύτανης και πρύτανης (1975 – 1976 )του πανεπιστήμιου Αθηνών. Ήταν επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Tubingen (1985), του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου (1993) και του Πανεπιστημίου Erlangen-Nurnberg (2003).Το 1987. εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας διετέλεσε πρόεδρος το 1999.
Διετέλεσε πρόεδρος της Ενώσεως Ελλήνων Δικονομολόγων, μέλος της Αναθεωρητικής Επιτροπής του σχεδίου νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (1955-1964), μέλος του Ειδικού Δικαστηρίου Αγωγών Κακοδικίας, καθώς και του Ανωτάτου Πειθαρχικού Συμβουλίου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών. Επίσης, υπήρξε νομικός σύμβουλος της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, ως στέλεχος και τελικώς διευθυντής του νομικού της τμήματος (1938-1978). Χρημάτισε υπηρεσιακός υφυπουργός εθνικής οικονομίας στην Κυβέρνηση Ιωάννη Θεοτόκη (1950) και υπηρεσιακός υπουργός εσωτερικών στην Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή (1977) προκειμένου να αναλάβει την διενέργεια εκλογών.Τιμήθηκε με τον Ταξιάρχη του Φοίνικος, με τον Ανώτερο Ταξιάρχη του Φοίνικος (1976) και με τον Ανώτερο Ταξιάρχη της Τιμής (1999).
Από τον γάμο του με την Άννα (γ. Αλεξιάδη) απέκτησε έναν υιό, τον Αλέξανδρο Μητσόπουλο, και μία κόρη, την Ευφημία (Έφη) Μητσοπούλου, επίσης νομικό.
Kύρια αυτοτελή έργα:
– H αναγνωριστική αγωγή κατά το ελληνικόν δικονομικόν δίκαιον (1947)
– H πιθανολόγησις εν τω αστικώ και δικονομικώ δικαίω (1952)
– Πολιτική δικονομία (1972)
– Mελέται Γενικής Θεωρίας του Δικαίου και Aστικού Δικονομικού Δικαίου I, (1983), II, (1997)
– Tο πρόβλημα της έννοιας του δικαιϊκού πλάσματος (1998)
– Le probleme de la fiction juridique (2001, έκδοση της Aκαδημίας Aθηνών)
– Θέματα γενικής θεωρίας δικαίου και λογικής του δικαίου (2005)
– Η έλλειψις νομίμου βάσεως ως λόγος αναιρέσεως (2005)
– Thèmes de théorie générale et de logique du droit (2006, έκδοση της Aκαδημίας Aθηνών)
– Τοπική: Νέα ρητορική και επιστήμη του δικαίου (2008)
– Topique, Nouvelle rhétorique et science du droit (2009, έκδοση της Aκαδημίας Aθηνών)
– Η δύση της αναλυτικής φιλοσοφίας του δικαίου (2012)