Η παρακάτω ιστορία που θα σας διηγηθούμε θα μπορούσε να ήταν αληθινή. Θα αρκεστούμε απλά για την ώρα να πούμε ότι οποιαδήποτε ταύτιση με πρόσωπα και γεγονότα είναι απλώς συμπτωματική.
Ας πούμε ότι ένα ξενητεμένο Κυπριόπουλο έφευγε από την πατρίδα και πήγαινε στο εξωτερικό. Οπου εκμεταλευόμενος τις ιδέες τους γινόταν …ιπτάμενος και τζέντλεμαν. Με τις ιδέες του στην αξιοποίηση του καπιταλιστικού συστήματος και των γνωριμιών του πέτυχε πολλά και έβγαλε όχι μονόλιρα και πεντόλιρα που λέει και το τραγούδι αλλά και λίρες (Αγγλίας) και δολάρια πολλά. Ως εδώ τίποτε το κακόν.
Αφού λοιπόν αυγάτισε πολλάν είπε να επιστρέψει και κάποια από αυτά στο νησί σε αγαθοεργίες. Και να οι παράτες και να οι εκδηλώσεις και να οι τιμές στον ευεργέτη που μοίραζε ψίχουλα σε σχέση με αυτά που κέρδιζε. Ελα όμως που το …παραμύθι του ιπτάμενου βασιλόπουλου έχει και δράκον.
Και ο δράκος να δείτε τι “παραμύθι” ελεγε. Οτι ο βαπτισμένος εις Ιορδάνην και αποκτών και το προσωνύμιον Χατζής, εσκέφθη πολλά και αποφάσισεν ότι εις τα καταστήματά του στον εξωτερικόν θα προσλαμβάνει Τουρκοκυπρίους.
Και θα τους βάζει στην δούλεψήν του για να ρωτούν τους πελάτες εαν είναι από τη Βόρεια ή την Νότιαν Κύπρον για να τους φερθούν αναλόγως. Και αν ατυχώς τους απαντούσε ο περήφανος πελάτης ότι η Κύπρος είναι μία τότε τον τιμωρούσαν με περισσότερη ταλαιπωρία.
Βλέπεις ο…ευεργέτης θέλει και την πίτταν ολάκερη και το σκύλο χορτάτον. Θέλειν τις παράτες από τον τόπο του αλλά θέσεις και χρήματα δίνει στον εισβολέα. Αλλά η απορία του παραμυθιού παραμένει: είναι αυτός ο άνθρωπος ευεργέτης και πατριώτης;
Οποιαδήποτε απάντηση δεκτήν, αν ποτέ το παραμύθι βγεί αλήθεια. Ετσι δεν είναι…Χατζήν μου; Διότι με τέτοιες συμπεριφορές θυμούμε ένα άλλον τραγούδι: Οταν βλέπω αεροπλάνον μου ρχεται να σου την κάνω…