Τέσσερις δεκαετίες συμπληρώνονται σήμερα από την αποφράδα εκείνη ημέρα, που ο Αττίλας ολοκλήρωσε τη θηριωδία του εις βάρος της Κύπρου και του κυπριακού Ελληνισμού.
40 χρόνια από την κατάληψη της Αμμοχώστου, της Μόρφου και της Καρπασίας. 40 χρόνια κατοχής, ξεριζωμού, προσφυγιάς…
Η σκέψη στρέφεται στη θαλασσοφίλητη πόλη του Ευαγόρα, στα ιερά χώματα της Μόρφου, στους εγκλωβισμένους της Καρπασίας μας, που υφίστανται τα δεινά της κατοχής, παραμένοντας να φυλάνε Θερμοπύλες.
Επί τέσσερις δεκαετίες τώρα, ο αγώνας μας παραμένει αδικαίωτος.
Οι κρίσιμες, όμως, στιγμές, που βιώνει ο τόπος, υπαγορεύουν συστράτευση. Απαιτούν εθνική συνεννόηση και καθορισμό νέας στρατηγικής στο Κυπριακό, με στόχο να καμφθεί η τουρκική αδιαλλαξία και να αποσοβηθούν οι κίνδυνοι εθνικού ξεκαθαρίσματος.
Όσα χρόνια κι’ αν περάσουν δεν ξεχνάμε πατρίδες, δεν παραγράφουμε εγκλήματα.
Αποτελεί χρέος η συνέχιση του αγώνα μέχρι τη δικαίωση και απελευθέρωση της πατρίδας μας. Είναι ελάχιστη υποχρέωση και φόρος τιμής απέναντι στους ήρωες και όσους θυσιάστηκαν για την πατρίδα, η διεκδίκηση των δικαίων του κυπριακού Ελληνισμού για μια λύση λειτουργική και βιώσιμη.
Το Δημοκρατικό Κόμμα, καλεί τα Ηνωμένα Έθνη, την Ευρωπαϊκή Ένωση και τους ισχυρούς της γης, να αναλάβουν τις δικές τους ευθύνες έναντι της Κύπρου, συμβάλλοντας προς αυτήν την κατεύθυνση.
Ο διεθνής παράγοντας οφείλει να πιέσει την Τουρκία να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της. Οφείλει να πιέσει την Τουρκία για επιστροφή της Αμμοχώστου, ανεξαρτήτως της έναρξης και έκβασης των συνομιλιών, όπως προβλέπουν τα ψηφίσματα 550 και 789 του Συμβουλίου των Ηνωμένων Εθνών και η συμφωνία Κυπριανού – Ντενκτάς του 1979.
Το Δημοκρατικό Κόμμα, διακηρύσσει την αποφασιστικότητα του να συνεχίσει να διεκδικεί μια λύση, η οποία να ακυρώνει τα τετελεσμένα της εισβολής και να αποκαθιστά πλήρως τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν πρέπει να λησμονούμε πως το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής και στο δεδομένο αυτό πρέπει να βασίζονται οι προσπάθειες επίλυσης του.