ΔΗΣΥ: Θλίψη για το θάνατο του Γιώργου Λιβέρα

ΔΗΣΥ: Θλίψη για το θάνατο του Γιώργου Λιβέρα

Ο Δημοκρατικός Συναγερμός για τον θάνατο του Γιώργου Λιβέρα

Ο Πρόεδρος, η ηγεσία, οι Βουλευτές και τα στελέχη του Δημοκρατικού Συναγερμού εκφράζουν τα ειλικρινή και βαθύτατα συλλυπητήριά τους για τον αδόκητο χαμό του Γιώργου Λιβέρα. Η είδηση του θανάτου του, σκόρπισε θλίψη σε όλο τον Δημοκρατικό Συναγερμό.

Ο Γιώργος Λιβέρας υπήρξε ένα ιστορικό στέλεχος της παράταξής μας. «Παρών» από την ίδρυση του Δημοκρατικού Συναγερμού το 1976, μέσα από τη συνεργασία αρχικά και αργότερα την προσχώρηση του ΔΕΚ στον Δημοκρατικό Συναγερμό. Ο Γιώργος Λιβέρας ξεχώρισε ως πατριώτης και συναγωνιστής που κατέθεσε από την αρχή όλες του τις δυνάμεις για το κοινό όφελος. Διετέλεσε για σειρά ετών Βοηθός Γενικός Γραμματέας της παράταξης ενώ από το 1993 ως το 2007 υπηρέτησε τον Δημοκρατικό Συναγερμό από τη θέση του Γενικού Διευθυντή.

Ως εκ τούτου ο Γιώργος Λιβέρας ήταν από τα στελέχη εκείνα που με τη δράση τους όχι μόνο έθεσαν το θεμέλιο για τη δημιουργία της μεγαλύτερης πολιτικής δύναμης στη χώρα αλλά και συνέδραμαν ουσιαστικά την εκάστοτε ηγεσία στο να εισέλθει ο Δημοκρατικός Συναγερμός στη νέα εποχή.

Μάλιστα ως γνήσιο στέλεχος του Δημοκρατικού Συναγερμού δεν έθεσε ημερομηνία λήξεως στην προσφορά του και στην παρουσία του. Παρέμεινε ως το τέλος ενεργός και δραστήριο μέλος, πάντα με την προσήνεια και τη θετική του συμβολή για την πρόοδο της παράταξης και της χώρας μας.

Σημειώνεται ότι σε σημερινή ειδική συνεδρία για τον θάνατο του Γιώργου Λιβέρα, το Εκτελεστικό Γραφείο αποφάσισε όπως καλυφτούν από τον Δημοκρατικό Συναγερμό τα έξοδα της κηδείας, οι σημαίες στα γραφεία της παράταξης θα κυματίζουν μεσίστιες μέχρι και την ημέρα της κηδείας και παράλληλα το γραφείο του Γενικού Διευθυντή του Δημοκρατικού Συναγερμού όπως πάρει την ονομασία «Γιώργος Λιβέρας». Η ηγεσία θα παραστεί θα παραστεί στην κηδεία.

Σύσσωμη η οικογένεια του Δημοκρατικού Συναγερμού εκφράζει και πάλι τα ειλικρινή της συλλυπητήρια προς την οικογένεια και τους οικείους του Γιώργου Λιβέρα, των οποίων ο πόνος είναι και δικός μας.