ΔΗΣΥ: Επιβεβλημένη η απόφαση του Προέδρου

Η απόφαση του Προέδρου της Δημοκρατίας να μεθοδεύσει διαδικασία κρίσης του Ανωτάτου Δικαστηρίου σχετικά με τον τρόπο που ασκεί τα καθήκοντά του ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, με πρόθεση την αντικατάστασή του, είναι μια επιβεβεβλημένη εξέλιξη. Έχει δίκιο το Πρόεδρος της Δημοκρατίας όταν δηλώνει ότι έχει εξαντληθεί η υπομονή και ανοχή και ότι πρέπει να αποκατασταθεί η λειτουργία της Κεντρικής Τράπεζας ως η εποπτική αρχή που μεριμνά για τη σωστή λειτουργία, αλλά και την ανασύνταξη του τραπεζικού συστήματος προς όφελος της οικονομίας και της χώρας.

Πέραν από μια πλειάδα ζητημάτων για τα οποία πρέπει να κριθεί η ενάσκηση των καθηκόντων του διοικητή, παραμένει μετέωρο ένα μείζον ζήτημα ευθύνης για τον κ.Δημητριάδη. Υπενθυμίζουμε ότι ο ίδιος δημόσια ομολόγησε ότι μια τράπεζα «κρατήθηκε στον αναπνευστήρα» για αρκετούς μήνες και προκειμένου «να γίνουν εκλογές και να αναλάβει μια άλλη κυβέρνηση». Αυτή η απόφασή του, κόστισε στο κυπριακό τραπεζικό σύστημα και ειδικότερα στην Τράπεζα Κύπρου αρκετά δισεκατομμύρια ρευστότητας που αντλήθηκε κάτω από πολύ αμφίβολες συνθήκες και περιστάσεις και χρησιμοποιήθηκε επι ματαίω. Αυτό το ζήτημα είναι ένα από τα κορυφαία θέματα που χρήζουν και ποινικής διερεύνησης. Αναμένουμε ότι οι ποινικοί ανακριτές που διορίστηκαν από τις αρχές θα προχωρήσουν στη διερεύνησή του.

Η Κεντρική Τράπεζα πρέπει να είναι και είναι ανεξάρτητη. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να της αναγνωρίζεται το αλάθητο. Μετά την εκθεμελίωση του κυπριακού συστήματος είναι απαραίτητο να διερευνηθούν τυχόν ευθύνες και του Κεντρικού Τραπεζίτη. Είτε αυτές αφορούν την άσκηση εποπτείας όσο από τον νυν όσο και από τον πρώην Διοικητή, είτε αφορούν τη πολύκροτη χρήση έκτακτης ρευστότητας ELA, σε ύψος αρκετών δισεκατομμυρίων που δημιουργεί συνθήκες ασφυξίας στο σύστημα.

Ένα από τα κεντρικά, αν όχι το πλέον καθοριστικό ζήτημα που καθορίζει τις δραματικές εξελίξεις στην κυπριακή οικονομία μετά τις αποφάσεις του Γιούρογκρουπ, είναι εκείνο της «εξυγίανσης-αναδιάρθρωσης» ορισμένων τραπεζικών ιδρυμάτων. Ο διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, αφού διαβεβαίωνε τη Βουλή τον περασμένο Μάρτιο ότι η διαδικασία εξυγίανσης για την Τράπεζα Κύπρου ήταν «ζήτημα δύο εικοσιτετραώρων», στη συνέχεια ηγήθηκε ως αποκλειστικός επικεφαλής της Αρχής Εξυγίανσης μιας διαδικασίας που ενώ κράτησε τέσσερις μήνες (αντί «εικοσιτετράωρα») «πάγωσε» κυριολεκτικά την κυπριακή οικονομία και στο τέλος παρέδωσε την τράπεζα στους μετόχους της χωρίς εγκεκριμένους λογαριασμούς και Ισολογισμό! Η αταξία στη μετάβαση της τράπεζας στο νέο καθεστώς της μαρτυράται και από το γεγονός ότι μετά την εκλογή του νέου διοικητικού συμβουλίου της, η Κεντρική Τράπεζα προκαλεί αχρείαστη χρονοτριβή και παρατείενει αβεβαιότητες επειδή δεν φρόντισε να ασκήσει εκ των προτέρω τον έλεγχο καταλληλότητας των προσώπων που συμμετέχουν σε ένα συμβούλιο στου οποίου την εκλογή έμμεσα συμμετείχε και η ίδια!

Ο κατάλογος των ζητημάτων για τα οποία πρέπει να κριθεί ο διοικητής είναι μακρύς και μεταξύ τους συγκαταλέγονται και ορισμένα που προκύπτουν εδώ και καιρό από τον τρόπο που εσωτερικά διοικεί την τράπεζα.

Ανάμεσα σε όλα όμως ξεχωρίζει το ότι ο κ. Δημητριάδης, ως διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας και μιλώντας τον περασμένο Δεκέμβριο στην Ουάσιγκτον, ήταν ο πρώτος που επίσημα εισήγαγε την ιδέα ότι το κυπριακό τραπεζικό σύστημα είναι «καζίνο». Αυτή κάθε άλλο παρά είναι συμπεριφορά ενός υπεύθυνου κεντρικού τραπεζίτη ο οποίος από τη μια εποπτεύει υπεύθυνα, αλλά από την άλλη παρέχει και την καλώς νοούμενη προστασία στο τραπεζικό σύστημα, τους καταθέτες, τους μετόχους και όλους τους άλλους πολίτες που συμβάλλονται ή έχουν κάποια σχέση με το σύστημα.