Γ.Κυπρής: Πρόβλημα κουλτούρας και διαφάνειας στη Τράπεζα Κύπρου

Με τη διαπίστωση των Άλβαρεζ & Μάρσαλ αλλά και της Ανεξάρτητης Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για το μέλλον του τραπεζικού τομέα, ότι υπήρξε πρόβλημα εταιρικής διακυβέρνησης, κουλτούρας και διαφάνειας στην Τράπεζα Κύπρου, συμφώνησε σήμερα ο πρώην Διευθύνων Σύμβουλος της Τράπεζας Κύπρου Γιάννης Κυπρή.

«Υπήρξε πρόβλημα εταιρικής διακυβέρνησης, κουλτούρας και διαφάνειας ιδιαίτερα με τον τρόπο τον οποίο ο τότε Διευθύνων Σύμβουλος έπαιρνε αποφάσεις», είπε, αναφερόμενος στον πρώην Διευθύνωντα Σύμβουλο Ανδρέα Ηλιάδη, κατά τη διάρκεια της πολύωρης ακρόασης της Ερευνητικής Επιτροπής, η οποία και συνεχίζεται.

Σύμφωνα με τα όσα κατέθεσε μέχρι στιγμής ο κ. Κυπρή, ο κ. Ηλιάδης προχώρησε εν αγνοία των άλλων συναδέλφων του Εκτελεστικών Διευθυντών, αλλά και του Διοικητικού Συμβουλίου το Δεκέμβριο του 2009 και τους πρώτους μήνες το 2010 σε αγορά μεγάλου αριθμού ελληνικών ομολόγων.

Απαντώντας σε ερώτηση ως προς τι έπραξε το Διοικητικό Συμβούλιο όταν το έμαθε, ο κ. Κυπρή ανέφερε ότι το ΔΣ υιοθέτησε τις θέσεις του τότε Διευθύνοντα Συμβούλου, ότι δεν υπήρχε κίνδυνος χρεοκοπίας της Ελλάδας.

Σημειώνεται ότι σύμφωνα με σχόλιο του κ. Πική το Δεκέμβριο 2010 αυξήθηκε η επένδυση της Τράπεζας Κύπρου σε ελληνικά ομόλογα στα €2,124 δισ.

Σε ερώτηση που του τέθηκε αν συμφωνεί με τη διαπίστωση ότι οι εποπτικές εξουσίες της Κεντρικής Τράπεζας δεν ασκήθηκαν όσο επιβαλλόταν, ο κ. Κυπρή απάντησε ότι συμφωνεί σε ένα βαθμό, δίνοντας το παράδειγμα επιστολής της 1ης Μαρτίου 2010 της Κεντρικής προς τον Αντρέα Ηλιάδη στην Τράπεζα Κύπρου στην οποία εκφράζονταν ανησυχίες και επισημαίνονταν κίνδυνοι από την αγορά μεγάλου αριθμού ελληνικών ομολόγων. Δεν υπήρξε, ανέφερε ο κ. Κυπρή, ‘follow up’ (συνέχεια) τουλάχιστον στο χαρτί, μέχρι δύο χρόνια αργότερα.

Την ίδια ώρα, ερωτηθείς κατά πόσο συμφωνεί ότι η καθυστέρηση στην επίτευξη συμφωνίας για το Μνημόνιο τον Ιούλιο του 2012 οδήγησε σε επιδείνωση της οικονομίας, ο κ. Κυπρή είπε ότι οι επιπτώσεις είναι αυτές που ζούμε σήμερα.

Σίγουρα, πρόσθεσε, κάθε μέρα που περνούσε χωρίς να λαμβάνονται μέτρα ήταν ακόμη ένα καρφί στο φέρετρο της κυπριακής οικονομίας, δυστυχώς.