Του Παναγιώτη Σταυρινίδη*
Όχι για τη σημερινή φυσικά. Γιατί και λάτρης της ευρωπαϊκής ενοποίησης να είσαι, μια δυσκολία την έχεις να ταυτιστείς με πολλές από τις πολιτικές της σημερινής ηγεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όσο να’ναι επίσης, μια ηγεμονία τη βγάζει η σημερινή Ευρώπη, τα ιδανικά και τις αξίες της οποίας δεν τα χαρίζουμε σε κανένα.
Τα ιδανικά όμως. Τες αξίες. Αυτά που χάσαμε.
Ισότητα; Την σκοτώσαμε, αφήνοντας μια χούφτα ανθρώπους να έχουν όσα έχει ο μισός πληθυσμός της γης μαζί.
Αλληλεγγύη; Την πνίξαμε αφήνοντας συνανθρώπους μας να πνίγονται στις θάλασσες μας. Συνανθρώπους μας. Στη Μεσόγειο μας.
Δικαιοσύνη; Την πληγώσαμε, γιατί κάποιοι εξίσωσαν την λέξη «επίδομα» με την λέξη «απάτη». Και έτσι συνάνθρωποι μας που έχουν πραγματικές, μεγάλες ανάγκες, χάνουν τα λίγα που τους έδινε αυτό το κράτος.
Που τους όφειλε μια ανθρώπινη κοινωνία.
Γιατί; Για να μας κουνάν το δάχτυλο οι κάθε λογής τραπεζίτες. Για να μας προειδοποιούν ότι μπορεί να πάθουμε και χειρότερα. Να έχει κλείσει μια τράπεζα με χιλιάδες υπαλλήλους, να έχουν χαθεί καταθέσεις, και να μας κουνάν το δάχτυλο μην τυχόν και διαμαρτυρηθούμε.
Για ποιαν Ευρώπη;
Όχι για αυτήν. Αλλά για μιαν Ευρώπη που θα ξαναβρεί τον προσανατολισμό της. Τα ιδανικά της. Τις αξίες που έφεραν λαούς μαζί πέρα και πάνω από τα έθνη. Για αυτήν την Ευρώπη, ναι. Για αυτήν αξίζει να αγωνιστούμε. Να συνεργαστούμε για την ισότητα, την αλληλεγγύη, την πραγματική δημοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη. Την εργασία.
Την αξιοπρέπεια.
Έστω και σε αυτή την εσχατιά. Σε αυτή την γωνιά της Ευρώπης. Εδώ, που πρέπει να αλλάξουμε πολλά. Να επανενώσουμε τον τόπο, τον λαό μας. Να φτιάξουμε παιδεία που θα μαθαίνει τα παιδιά να σκέφτονται, όχι απλά να θυμούνται. Να ξαναμιλήσουμε για την ιστορία και τις εκδοχές της. Να δεχτούμε ότι πονέσαμε ο ένας τον άλλον. Να φτιάξουμε ένα κράτος που θα νοιάζεται ξανά για τον άνθρωπο περισσότερο από τους αριθμούς, να φροντίσουμε ο ένας τον άλλον, να νοιαστούμε αν θα έχουμε παιδεία, αν θα προσφέρουμε υγεία, αν ακόμα και ο λιγότερο προνομιούχος συνάνθρωπος μας θα έχει πρόσβαση σε αυτά που έχουμε καθήκον ως πολιτισμένη κοινωνία.
Ως πολιτισμένη κοινωνία.
Για ποιαν Ευρώπη λοιπόν; Για αυτήν που χάσαμε.
*Υποψήφιος ευρωβουλευτής ΑΚΕΛ
Λέκτορας Ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου