Σήμερα δεν θα μιλήσουμε για τον Αλή Μπαμπά, ούτε για τους σαράντα κλέφτες.
Θα ασχοληθούμε με ένα μοναχικό καμηλιέρη της ερήμου.
Ο οποίος περιπλανήθηκε σε όλες σχεδόν τις φυλές της ερήμου, αλλά δεν έμεινε πολύ σε καμιά, γιατί τις πρόδωσε όλες.
Κάτι αντίστοιχο με την Ειρήνη Χαραλαμπίδου, στο πιο παφήτικο όμως. Αλήθεια τώρα που θυμηθήκαμε την Ειρήνη, μπορεί κανένας να μου πει σε ποια πολιτικά, λέμε πολιτικά, κριτήρια ή προσόντα της στηρίκτηκε το ΑΚΕΛ για να την προτείνει για υποψήφια βουλευτή; Άσχετο, δικαίως θα μου πείτε, αλλά θα πρέπει να ομολογήσω ότι το ερώτημα αυτό βασανίζει τη ψυχή μου εδώ και καιρό. Και φοβούμαι πως η κυρία Χαραλαμπίδου θα μας βασανίζει ακόμα για πολύ καιρό. Ελπίζουμε μόνο μέχρι το τέλος της θητείας της.
Ας επιστρέψουμε όμως στο θέμα μας. Ο καμηλιέρης λοιπόν αφού πήδηξε όλα τα κόμματα, αποφάσισε πως επέστη ο χρόνος να σώσει τον τόπο. Εξήγγειλε την υποψηφιότητά του για την προεδρία της Δημοκρατίας και μάζεψε γύρω του τους δυσαρεστημένους όλων των κομμάτων. Δεν εξελέγη, βέβαια, κατάφερε όμως να πάρει ένα ανέλπιστα ψηλό ποσοστό ψήφων.
Μεθυσμένος από την επιτυχία του θέλησε να το παίξει αρχηγός. Ανήγγειλε την ίδρυση της «Συμμαχίας των Πολιτών» ή καλύτερα της «Συμμαχίας των Πωλητών», αφού οι λίγοι που τον ακολούθησαν είχαν πουλήσει τα κόμματα τους.
Άρχισε τις διακηρύξεις και τις δηλώσεις, αλλά φαίνεται πως οι κινήσεις του δεν έπιασαν τόπο. Τα πρόβατα επέστρεψαν στο μαντρί. Οι περισσότερες ψήφοι που είχε εξασφαλίσει στις εκλογές , ήταν ψήφοι διαμαρτυρίας ή ψήφοι της ΕΔΕΚ, η οποία μετεκλογικά κατάλαβε τι φίδι είχε ζεστάνει στον κόρφο της και άρχισε σιγά σιγά να παίρνει αποστάσεις.
Από την άλλη πόσους οπαδούς μπορούσαν να του μαζέψουν ο Κουτσού και ο Κουλίας, ξέμεινε ο άνθρωπος… Μαθαίνουμε πως οι τελευταίες δημοσκοπήσεις κάθε άλλο παρά ενθαρρυντικές είναι για τον πολιτικό ανεμόμυλο και τη συμμαχία του και γι’ αυτό έσπευσε στην Αθήνα δήθεν για επαφές, από όπου κεραυνοβόλησε τόσο το ΑΚΕΛ, όσο και την κυβέρνηση για λάθη στο Κυπριακό, αλλά και στους χειρισμούς για το φυσικό αέριο.
Τα δύο του αγαπημένα θέματα.
Αμ Γιώργο μου, δεν γίνεσαι τόσο εύκολα Μεσσίας…
Όπως έλεγε και η μακαρίτισσα η μάνα μου «για να φας ψάρι, πρέπει να βρέξεις κ…»!!!
Χαλιμά