Βορειοκορεάτισσες σκλάβες του σεξ που εκδίδονταν από 9 ετών…

To όνειρο της ελευθερίας έχει γίνει εφιάλτης για δεκάδες χιλιάδες Βορειοκορεάτισσες που το έσκασαν από την πείνα και το καταπιεστικό καθεστώς για να καταλήξουν σκλάβες του σεξ στην Κίνα.

Σύμφωνα με την ανθρωπιστική οργάνωση Korea Future Initiative, το 60% των γυναικών από τη Βόρεια Κορέα που φθάνουν στην Κίνα τυγχάνουν εκμετάλλευσης από ντόπιους που τις βιάζουν, τις ωθούν στην πορνεία, τις μετατρέπουν σε διαδικτυακές σκλάβες του σεξ ή τις πωλούν ως νύφες. «Τα θύματα εκδίδονται για 30 γιουάν (περίπου 6 δολάρια), πωλούνται ως σύζυγοι έναντι 1.000 γιουάν ή τις εκμεταλλεύονται κυκλώματα για κυβερνοσεξ. Πολλές πωλούνται πάνω από μία φορά και εξαναγκάζονται σε τουλάχιστον μία μορφή σεξουαλικής σκλαβιάς μέσα σ’ ένα χρόνο από τη διαφυγή τους από την πατρίδα τους», λέει ο συντάκτης της έκθεσης Γιον Χι-σον.

Από τη δεκαετία του 1990 πάνω από 200.000 Βορειοκορεάτισσες πιστεύεται ότι διέφυγαν από τη χώρα τους κι έξι στις δέκα κατέληξαν στη βιομηχανία του σεξ. Περίπου οι μισές καταλήγουν στην πορνεία, μία στις τρεις εξωθούνται σε υποχρεωτικούς «γάμους», κυρίως σε αγροτικές περιοχές, όπου είναι λίγες οι γυναίκες και το 15% χρησιμοποιούνται στο κυβερνοσέξ.

Κορίτσια έως και εννέα ετών εξωθούνται στην πορνεία
Σκλάβες του σεξ -πρώην θύματα περιέγραψαν τον εφιάλτη που έζησαν. Οι μαρτυρίες τους συγκλονίζουν: «Με πούλησαν μαζί με άλλες έξι Βορειοκορεάτισσες σ’ έναν οίκο ανοχής. Μας έδιναν ελάχιστο φαγητό και μας φέρονταν πολύ άσχημα. Μετά από οκτώ μήνες ξαναπούλησαν τις μισές από μας. Μας έκαναν πολύ άσχημα πράγματα. Όταν έφθασα στο νέο οίκο ανοχής είχαν σημάδια σ’ όλο μου το κορμί. Τον νταβατζή τον έδειραν και τον μαχαίρωσαν στα πόδια άλλα μέλη του κυκλώματος», είπε η Μις Πιον από την Τσονγκτζίν της Β. Κορέας.

Ανατριχιαστικές μαρτυρίες από πρώην σκλάβες του σεξ
Άλλα θύματα περιέγραψαν πως είδαν σκλάβες του σεξ ηλικίας από 12 έως 29 ετών να πεθαίνουν από αφροδίσια νοσήματα ή την φρικτή κακοποίηση που υπέστησαν και αποκάλυψαν ότι τα κυκλώματα τις μάρκαραν με τατουάζ όπως λιοντάρια και πεταλούδες, για να μην τις απαγάγουν άλλες συμμορίες. Ένα απ’ ατα θύματα, η Μις Τσόι, είπε ότι σοκαρίστηκε όταν την πήγαν σ’ ένα διαμέρισμα όπου είδε μικρά κορίτσια έως και εννέα ετών να υποχρεώνονται να εκδίδονται. «Υπήρχε ένα τραπέζι μπροστά σ’ ένα κρεβάτι μ’ έναν Η/Υ και μια διαδικτυακή κάμερα. Τέσσερις άνδρες με βίασαν ομαδικά. Όταν ο τρίτος άρχισε να με βιάζει, αιμορραγούσα… Δεν θυμάμαι τίποτε άλλο», είπε. Και συνέχισε: «Υπάρχουν πολλές Βορειοκορεάτισσες στην Νταλιάν της Κίνας. Τοποθετούσαμε διαφημιστικές κάρτες κάτω από τις πόρτες ξενοδοχείων, γραμμένες στα κορεατικά, όπου ανέφεραν τι “υπηρεσίες” προσφέραμε. Συνήθως μας οδηγούσαν οι νταβατζήδες σε μπαρ. Οι Νοτιοκορεατικές εταιρείες θέλουν Βορειοκορεάτισσες πόρνες για τα στελέχη τους. Μέσω της πορνείας γνώρισα για πρώτη φορά Βορειοκορεάτη».