Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο: Δεν είναι δυσμενής διάκριση η απόρριψη αίτησης για άδεια παραμονής στην Δημοκρατία σε υπήκοο Τουρκίας που είναι νυμφευμένη με Κύπριο πολίτη, τουρκοκυπριακής καταγωγής, και διαμένει στα κατεχόμενα
Ο νόμος επιβάλλει πραγματικές ή νομικές προϋποθέσεις και η διεύθυνση διαμονής στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές συγκαταλέγεται σε αυτές
Κανένα ζήτημα δυσμενούς διάκρισης εγείρεται από την απόφαση του Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης να απορρίψει το αίτημα γυναίκας, υπηκόου Τουρκίας που είναι νυμφευμένη με Κύπριο πολίτη και διαμένει στα κατεχόμενα από την Τουρκία εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας, για χορήγηση άδειας παραμονής στην Κυπριακή Δημοκρατία. Και τούτο διότι η χορήγηση μιας τέτοιας άδειας σε αιτητή επιβάλλει την πλήρωση πραγματικών ή νομικών προϋποθέσεων που, μεταξύ άλλων, είναι ότι ο αιτητής έχει διεύθυνση διαμονής στις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές, σύμφωνα με το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο (ΑΣΔ), το οποίο ενεργώντας ως Εφετείο εξέδωσε σήμερα τη σχετική απόφαση.
Προϋπόθεση την οποία, σύμφωνα με το ΑΣΔ, η γυναίκα δεν πληρούσε, καθότι κατά τον χρόνο αίτησής της «στη διεύθυνση που καταχώρισε η εφεσείουσα στην αίτησή της για διαμονή στην Κύπρο, έλεγχο ασκεί ο στρατός της Τουρκίας μέσω της υποτελούς διοίκησης που εγκαθίδρυσε», γεγονός που «αναιρεί το ίδιο το αίτημά της για χορήγηση άδειας παραμονής της στη Δημοκρατία, με δεδομένο πάντοτε το γεγονός ότι η Κυπριακή Δημοκρατίας δεν είναι δυνατόν να ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο στις περιοχές που κατέχονται από τουρκικά στρατεύματα».
«Αποτελεί αντικείμενο δικαστικής γνώσης», συνεχίζει το ΑΣΔ, «ότι λόγω της Τουρκικής Εισβολής του 1974 στη χώρα μας και της συνεχιζόμενης έκτοτε κατοχής, η Κυπριακή Δημοκρατία δεν ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο επί των κατεχόμενων εδαφών της. Επίσης, σύμφωνα με σχετική νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου [σ.σ. απόφαση Loizidou v Turkey, 18 Δεκεμβρίου 1996] αποτελεσματικό έλεγχο στις κατεχόμενες περιοχές ασκεί η Τουρκία, ως αποτέλεσμα της συνεχιζόμενης κατοχής του βορείου τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας από τα τουρκικά στρατεύματα». Για να προσθέσει ότι, η έννοια του όρου «ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές», όπως καθορίζεται στον «περί Αλλοδαπών και Μετανάστευσης Νόμο», ενέχει για το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης τη δέσμια αρμοδιότητα να διασφαλίζει ότι ικανοποιούνται όλες οι πραγματικές ή νομικές προϋποθέσεις εφαρμογής του νόμου, ανεξαρτήτως των τυχόν ειδικών ατομικών περιστάσεων του αιτητή και «η πρόνοια δεν είναι ούτε αυθαίρετη ούτε συμπωματική, αλλά επιβάλλει μια προϋπόθεση που, υπό τις επικρατούσες συνθήκες σε αυτήν τη χώρα, κρίνεται εύλογη αν όχι επιβεβλημένη».
Συνακόλουθα, η απόφαση των Αρχών της Δημοκρατίας για απόρριψη του αιτήματος της γυναίκας δεν παραβιάζει ούτε την αρχή της ισότητας, ούτε και τις αρχές της αναλογικότητας, της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, της φυσική δικαιοσύνης και της καλής πίστης, ως ο ισχυρισμός της αιτήτριας, αναφέρει το ΑΔΣ, συμπληρώνοντας ότι «είναι πραγματιστικά αυτονόητο ότι η Κυβέρνηση της Δημοκρατίας δύναται μόνο, εξ αντικειμένου, εκ των πραγμάτων να χορηγεί άδειες παραμονής μόνο στο έδαφος που βρίσκεται υπό τον αποτελεσματικό έλεγχο της, και που, περιπλέον, εφαρμόζεται το ευρωπαϊκό κεκτημένο (Πρωτόκολλο Αρ. 10 για την Κύπρο, C-420/07, Μελέτιος Αποστολίδης ν. David Charles Orams κ.ά., 28.4.2009), από το οποίο κατ’ εξοχήν δεσμεύεται, με βάση το σημαντικό για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση Άρθρο 1Α του Συντάγματος, ήτοι «τις ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση της Δημοκρατίας περιοχές.»
Εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, την υπόθεση χειρίστηκε η Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄ κα Ιωάννα Δημητρίου.