Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης που ανέπτυξε έναν από τους πιο γνωστούς τύπους για την πρόβλεψη εταιρικής χρεοκοπίας προειδοποιεί τους αμερικανούς επενδυτές ότι μόλις ξεκίνησε το τσουνάμι των πτωχεύσεων. Πάνω από 30 αμερικανικές εταιρείες με υποχρεώσεις άνω του 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων έχουν ήδη υποβάλει αίτηση πτώχευσης από τις αρχές Ιανουαρίου και ο αριθμός αυτός είναι πιθανό να φτάσει τις 60 έως τέλος του έτους λέει ο Εντουαρντ Αλτμαν δημιουργός του το Z-score και ομότιμος καθηγητής στο Stern School of Business τoυ NYU. Οι εταιρείες έχουν πουλήσει παγκοσμίως ομόλογα 2,1 τρισεκατομμυρίων δολαρίων φέτος, με σχεδόν τα μισά να προέρχονται από εκδότες των ΗΠΑ, σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg.
O Aλτμαν προειδοποιεί ότι πολλές εταιρείες καθυστερούν απλώς το αναπόφευκτο. Η Fitch Ratings εκτιμά ότι οι χρεοκοπίες παγκοσμίως φέτος θα μπορούσαν να υπερβούν τα επίπεδα της παγκόσμιας ύφεσης το 2009.
Το μοντέλο Altman Z-score πρωτοεμφανίστηκε το 1968. Ο Aλτμαν παρουσιάζει έναν τύπο-φόρμουλα, προκειμένου να προβλέψει την πιθανότητα, μια επιχείρηση να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο της χρεοκοπίας μέσα στα επόμενα δύο χρόνια. Το μοντέλο βασίζεται στην μέθοδο της διακριτής ανάλυσης (MDA) και αυτό αποτελεί ένα πολύ σημαντικό πλεονέκτημα έναντι μεθόδων μεμονωμένης ποσοστιαίας ανάλυσης αριθμοδεικτών. Αρχικά είχαν χρησιμοποιηθεί 22 δείκτες για την εξέλιξη του μοντέλου, τελικά σήμερα οι μελετητές έχουν καταλήξει σε 5 με 6 , ανάλογα το είδος της επιχείρησης που θέλουν να εξετάσουν.
Το υπόδειγμα Altman Z-score είναι στην ουσία ένα γραμμικό μοντέλο οικονομετρικής ανάλυσης με εξαρτημένη μεταβλητή Z , την κριτική τιμή δηλαδή που ορίζει μέσα σε ποια πλαίσια πρέπει να κινείται μια επιχείρηση που θέλει να αποφύγει την πτώχευση τα επόμενα χρόνια. Οι κριτικές τιμές του Ζ έχουν οριστεί για τρεις ζώνες. Η πρώτη ζώνη αποτελεί την ζώνη χρεοκοπίας για κριτικές τιμές Ζ κάτω του 1.10. Η μεσαία ζώνη βρίσκεται μεταξύ των τιμών 1.20 και 2.60 , ενώ η ζώνη ασφαλείας βρίσκεται στις τιμές Ζ πάνω του 2.61. Οι ανεξάρτητες μεταβλητές αποτελούνται από αριθμοδείκτες κερδοφορίας, δανειακής επιβάρυνσης, ρευστότητας, περιουσίας και δραστηριότητας, οριοθετημένες από συγκεκριμένους συντελεστές προσαύξησης, που αλλάζουν με το είδος της εκάστοτε εξεταζόμενης επιχείρησης.