Τελικά τι είναι «δημόσιο συμφέρον»; Να προστατεύεις την κοινωνία και τους πολίτες ή μόνο τις τράπεζες; διερωτήθηκε σε γραπτή δήλωσή της η Ελένη Μαύρου.
Αυτούσια η δήλωση:
Η Βουλή ψήφισε χθες τροπολογίες στο νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει τις εκποιήσεις δημιουργώντας τις συνθήκες για διεκδίκηση των δικαιωμάτων φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων έναντι των τραπεζών και αναστέλλοντας -προσωρινά- τις εκποιήσεις μέχρι την έναρξη των αιτήσεων για το σχέδιο «Εστία».
Με τη νομοθεσία δεν έχει αφαιρεθεί το δικαίωμα της τράπεζας να προχωρεί σε εκποίηση ενυπόθηκης περιουσίας. Βελτιώνεται όμως η νομοθεσία που ψήφισε πέρυσι η Βουλή -παρά τις διαφωνίες μας- και επαναφέρει προτάσεις του ΑΚΕΛ που καταψηφίστηκαν και που έδιναν τη δυνατότητα στον δανειολήπτη να αποταθεί στο δικαστήριο ζητώντας, τεκμηριωμένα, αναστολή της εκποίησης περιουσίας του.
Πριν αλέκτορα φωνήσαι, ο Υπουργός Οικονομικών Χάρης Γεωργιάδης έσπευσε να καλέσει τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αναπέμψει τη νομοθεσία με το επιχείρημα ότι «υπονομεύει το δημόσιο συμφέρον».
Ο κ. Γεωργιάδης θάπρεπε να αντιλαμβάνεται, έστω και τώρα, ότι οι αλλαγές που ενέκρινε η Βουλή είναι παιδί της κυβερνητικής πολιτικής που άφησε τους δανειολήπτες έρμαιο στην αυθαιρεσία των τραπεζών.
Αντί οι κυβερνώντες να αναζητήσουν τρόπους προστασίας των μη βιώσιμων δανειοληπτών και του δικαιώματος στη στέγη, μόνη τους έγνοια είναι πώς θα προστατεύσουν τα συμφέροντα των τραπεζών. Ακόμα και το πολυδιαφημιζόμενο σχέδιο «Εστία» δεν είναι παρά «μια μορφή κρατικής ενίσχυσης προς τις τράπεζες», όπως παραδέχτηκε δημόσια ο ίδιος ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου.
Αντί να κατηγορεί τη Βουλή ο κ. Γεωργιάδης θάπρεπε, επιτέλους να διερωτηθεί τι δεν έκανε (που δεν έκανε τίποτα) για να προστατεύσει το θεμελιώδες δικαίωμα κάθε ανθρώπου στη στέγη.
Τελικά τι είναι «δημόσιο συμφέρον»; Να προστατεύεις την κοινωνία και τους πολίτες ή μόνο τις τράπεζες;