Ένας Δήμος χαρακτηρίζεται ανθρώπινος – σύγχρονος όταν πραγματικά γνοιάζεται για τους δημότες του

Το τελευταίο χρονικό διάστημα εντός του Δ.Σ. Στροβόλου αναμετρώνται καθημερινά δύο διαφορετικές αντιλήψεις στην προσπάθεια που καταβάλουμε προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τα πολλαπλά υπαρκτά προβλήματα καθαριότητας που χαρακτηρίζουν την Πόλη μας.

Από την μία έχουμε την άποψη του δημάρχου που υποστηρίζει ότι είναι αδήριτη ανάγκη το τμήμα καθαριότητας του δήμου σταδιακά να παραχωρηθεί σε ιδιώτες με την μορφή αγοράς υπηρεσιών.

Στο αντίποδα είναι η άποψη της δικής μας Δ.Ο του ΑΚΕΛ που αντιτίθεται σε αυτή τη προοπτική υποστηρίζοντας ότι με συγκεκριμένες κινήσεις, διαρθρωτικές αλλαγές στον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της δημοτικής υπηρεσίας καθαριότητας μπορούμε να προσφέρουμε πιο ποιοτικές και οικονομικά συμφέρουσες υπηρεσίες προς τους δημότες μας.

Στο επίκεντρο αυτής της διαφορετικής προσέγγισης βρίσκονται οι εργαζόμενοι στο τμήμα σκυβάλων, πυκνά συχνά αβασάνιστα τους ασκείτε έντονη κριτική από πολλές πλευρές για το ότι περίπου δεν ανταποκρίνονται στις σημερινές ανάγκες με αποτέλεσμα να στοχοποιούνται σαν οι «υπαίτιοι» της δυσλειτουργίας του τμήματος τους.

Στόχος μου σε αυτές τις αράδες που γράφω είναι να αποτυπώσω τις εμπειρίες τόσο εμένα όσο και των άλλων συντρόφων της δημοτικής μου ομάδας από την πρόσφατη επίσκεψη μας στον χώρο εργασίας των ανθρώπων του δήμου που καθαρίζουν την πόλη μας.

Πρόκειται για ένα τμήμα που εργάζεται κάτω από αντίξοες συνθήκες αντιμετωπίζοντας ποικιλόμορφες εργασιακές συνθήκες και δυσκολίες.

Όση ώρα κράτησε αυτή η επαφή ήταν αρκετή να επιβεβαιώσει στο έπακρο όλα όσα εμείς κατά καιρούς υποστηρίζουμε.

Το τμήμα αυτό παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζει εάν ενισχυθεί πραγματικά μπορεί όχι μόνο να ανταπεξέλθει αλλά να γίνει πρότυπο για ολόκληρη την υπόλοιπη δημοτική υπηρεσία.

Ακούσαμε από πρώτο χέρι την πικρία αυτών των ανθρώπων γιατί στη ουσία νιώθουν ότι είναι αφημένοι στην μοίρα τους, παραμελημένοι, ξεχασμένοι από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους, τον δήμαρχο, αλλά και τους προϊστάμενους τους.

Χαρακτηριστικά μας είπαν ότι για πρώτη φορά στα 10-15 χρόνια που κάποιοι εργάζονται στο τμήμα σκυβάλων είδαν στις 2 τα χαράματα να τους επισκέπτονται δημοτικοί σύμβουλοι για να δουν από κοντά στη πράξη κάτω από ποιες συνθήκες εργάζονται.

Είδαμε σκυβαλοφόρα να αντιμετωπίζουν πολλαπλά σοβαρά τεχνικά προβλήματα, θέματα που αφορούν καίρια την ασφάλεια των ίδιων των εργαζομένων, συνεργεία που παραμένουν εδώ και μήνες με σοβαρές ελλείψεις στελέχωσης.

Αδυναμία να αντιμετωπίσουν τις νέες ανάγκες που πηγάζουν από τα νέα δεδομένα της Κόσιης αφού τα σκυβαλοφώρα σήμερα αδυνατούν να μεταφέρουν τους τόνους σκουπιδιών που κανονικά πρέπει να συλλέγουν σε καθημερινή βάση (για λόγους ασφάλειας δεν μπορούν να μετακινούνται υπέρβαρα).

Ακούσαμε παράπονα για πλήρη αδιαφορία των άμεσα αρμόδιων του τομέα να προχωρήσουν σε εκσυγχρονισμό των μέσων που έχουν στην διάθεση τους οι εργαζόμενοι.

Μας μίλησαν για προκλητικές συμπεριφορές που οδηγούν στην θεληματική υποβάθμιση και απαξίωση του τμήματος και όλα αυτά για να στρωθεί το χαλί στους ιδιώτες για να κτυπήσουν ρέστα και να μπουν με αξιώσεις στο παιγνίδι της αγοράς υπηρεσιών (αφού τίποτε δεν μπορεί να γίνει ας έρθουν οι ιδιώτες να μας ξελασπώσουν).

Αφού εμάς είχαν μπροστά τους μας παρακάλεσαν να διαβιβάσουμε την παράκληση τους ότι από τούδε και στο εξής όταν και εφόσον θα προσλάβουμε εργάτες (μόνιμους η έκτακτους) για το τμήμα σκυβάλων να υλοποιήσουμε στο ακέραιο αυτές τις προσλήψεις γιατί η σημερινή πρακτική λέει ότι κάποιοι «εκλεκτοί που κατέχουν γνωριμίες» τους βάζουμε από το παράθυρο της συλλογής σκυβάλων και καταλήγουν ελάχιστες μέρες μετά σε γραφεία με ειδικά καθήκοντα και αποστολές συγκεκριμένων εξυπηρετήσεων.

Τέλος μας παρακάλεσαν να μεσολαβήσουμε για ορισμένα αλλά απλά και καθημερινά ζητήματα όπως κατάλληλο ρουχισμό και παπούτσια (πάνε κάποια χρόνια να τους δοθούν ) κύρια όμως μας ζήτησαν επιτακτικά να κάνουμε κάτι για την ελάχιστη έστω ποιοτική αλλαγή των συνθηκών εργασίας τους.

Με πολλή σεμνότητα ζήτησαν κατανόηση αλλά και σεβασμό για το έργο που επιτελούν..

Ένας δήμος μετριέται κατά την άποψη μου καθημερινά πόσο ανθρώπινος και σύγχρονος είναι από μικρά απλά καθημερινά θέματα.

Ο δημότης η πρώτη εικόνα που αντιλαμβάνεται σε καθημερινή βάση για τον δήμο του είναι πόσο καθαρή είναι η γειτονιά του, από το επίπεδο εξυπηρέτησης των ανθρώπων που αποτελούν την δημοτική υπηρεσία.

Κατά πόσο μπορεί να υπολογίζει βάσιμα ότι μπορεί να λύσει τα μικρά καθημερινά του ζητήματα.

Εδώ ακριβώς ξεκινούν τα δύσκολα που αφορούν εμάς τους εντεταλμένους να εκπροσωπήσουμε τους δημότες μας.

Εδώ συναντάμε 2 ακριβώς αντίθετες αντιλήψεις για το πώς οι δημοτικοί σύμβουλοι προσεγγίζουμε αυτά τα ζητήματα.

Είναι ευθύνη των δημοτικών συμβούλων να ασχολούνται με τα ζητήματα που αφορούν τους «οδοκαθαριστές» της Πόλης;;; ή είναι πιο παραγωγικό να ασχολούνται με την εκπόνηση «βαθυστόχαστών πολιτικών από καθέδρας» ;;;

Είναι μήπως προτεραιότητα για το Δημοτικό Συμβούλιο να ασχολείται με τον ρουχισμό τα παπούτσια και τις απόψεις εργαζομένων (που πρέπει να είναι ευγνώμονες που εργάζονται σε ένα μεγάλο δημαρχείο) ;;; ή μήπως είναι μέγιστη πολιτική ευθύνη να προστρέξουμε προκειμένου να ανάψουν οι προβολείς να υποδεχτούμε στο δημοτικό θέατρο την Madame Figaro;;;

Αξίζει άραγε τον κόπο μέσα στην νύχτα να ασχολούμαστε με ζητήματα της καθαριότητας μακριά από τη δημοσιότητα τις κάμερες και τους παρατρεχάμενους;;; ή μήπως ανεβαίνει το κύρος του Δήμου με ψηλού επιπέδου επικοινωνιακές εκδηλώσεις, επισήμους, και ΜΜΕ.

Μπορούν να ειπωθούν και άλλα πολλά ακόμα όμως καταλήγω με τις εξής διαπιστώσεις.

Μία πόλη γίνεται ανάλογα ανθρώπινη εάν γίνονται έργα στις φτωχογειτονιές και τις υποβαθμισμένες περιοχές (υπάρχουν κύριοι συνάδελφοι στη πόλη μας) όταν οι εργαζόμενοι αρχίζουν να γίνονται νοικοκύρηδες στον δήμο τους, όταν απολαμβάνουν αυτά που παράγουν και δημιουργούν, όταν υπάρχει σεβασμός στα μικρά και καθημερινά που μας περιτριγυρίζουν.

Ηχούν ακόμα στα αυτιά μου τα λόγια του βετεράνου οδηγού σκυβαλοφώρου «ελπίζω κύριε Κούκο να μην χρειαστεί να περάσουν άλλα 10 χρόνια να ξαναέρτετε».

Εμείς με σεμνότητα και αυτοκριτική διάθεση λέμε ότι θα συνεχίσουμε να προσπαθούμε για να γίνουμε ακόμα πιο ανθρώπινοι δίπλα στους συναδέλφους εργάτες και στους συνδημότες μας.

Κώστας Κούκος

Επικεφαλής Δημοτικής ομάδας ΑΚΕΛ Στροβόλου