Ο Υπουργός Οικονομικών κ. Χάρης Γεωργιάδης, σε δηλώσεις του σήμερα κατά τη διάρκεια της εκπομπής «Πρωινό Δρομολόγιο» του Τρίτου Προγράμματος του ΡΙΚ αναφέρθηκε σε θέματα της επικαιρότητας.
Υπάρχει ενδεχόμενο στάσης πληρωμών;
Η Κυβέρνηση παρέλαβε ένα ανεξέλεγκτο έλλειμμα και το μετέτρεψε σε πλεόνασμα. Αν η συζήτηση περιοριζόταν στο πώς θα πρέπει να τύχει διαχείρισης αυτό το πλεόνασμα, θα ήταν ένα ζήτημα και καταγράφω το γεγονός ότι η πολιτική πρόταση ορισμένων υποψηφίων περιστρέφεται γύρω από τη βελτίωση των οικονομικών δεδομένων που πέτυχε η κυβέρνηση Αναστασιάδη. Δεν είναι όμως αυτό. Δυστυχώς, αυτά που προτείνονται, κυρίως από τον κ. Νικόλα Παπαδόπουλο, δεν μπορούν να καλυφθούν με το πλεόνασμα. Δεν επαρκεί ούτε δεύτερος ούτε και τρίτος προϋπολογισμός για να ικανοποιηθούν αυτά που υπόσχονται δεξιά και αριστερά διότι κάθε υπόσχεση κοστίζει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Όταν τέθηκε από δημοσιογράφο το ερώτημα για το πού θα βρεθούν όλα αυτά τα χρήματα η απάντηση ήταν ότι θα καθυστερήσουμε την εξόφληση χρέους. Βεβαίως αυτό μπορεί να ερμηνευτεί και ως στάση πληρωμών.
Υπάρχει όμως και η εισήγηση αν πρέπει π.χ. να εξοφλήσουμε 500 εκατομμύρια το 2018 να ζητήσουμε από τους δανειστές μας να γίνει η εξόφληση π.χ. σε πέντε χρόνια. Αυτό όμως είναι υπεύθυνη και συνετή πολιτική διαχείριση; Τα προηγούμενα χρόνια ξοδεύαμε λεφτά που δεν είχαμε και αφήναμε τον λογαριασμό για παρακάτω μέχρι που στο τέλος χάσαμε και την αξιοπιστία μας, εξαντλήσαμε τα περιθώρια και οδηγηθήκαμε στην οικονομική κατάρρευση. Αυτό δηλ. είναι καλύτερο; Να μεταθέτουμε τις υποχρεώσεις για παρακάτω για να ξοδεύουμε σήμερα;
Η κυβέρνηση Αναστασιάδη έχει παράξει έργο, έχει υλοποιήσει πολιτικές, νέα έργα και νέα προγράμματα, πάντοτε όμως στα πλαίσια ισοσκελισμένου προϋπολογισμού. Δεν δαπανούμε ούτε ένα ευρώ πέραν των εσόδων μας.
Ο κ. Παπαδόπουλος λέει αντί να πληρώσουμε το χρέος το 2041 να το πληρώσουμε το 2053. Δεν υπάρχει χρέος που να λήγει το 2041. Τις δαπάνες και τις υποσχέσεις του όμως ο κ. Παπαδόπουλος θα τις εκπληρώσει το 2031, ή το 2041 ή το 2051; Αυτό να καταλάβω; Ότι δηλαδή τα περιθώρια που θα προκύψουν με την επιμήκυνση του χρέους θα προκύψουν σε μερικές δεκαετίες από σήμερα; Πότε όμως θα μοιράσουμε και θα ικανοποιήσουμε όλες τις υποσχέσεις που έχουμε μοιράσει στους συμπολίτες μας;
Τα πράγματα είναι απλά: είτε θα επιβεβαιώσουμε με τις αποφάσεις μας ότι έχουμε επιτέλους διδαχτεί από τα λάθη και τις ανεύθυνες πολιτικές του παρελθόντος και ότι είμαστε αποφασισμένοι να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη είτε θα επανέλθουμε σε μορφές οικονομικής διαχείρισης που είναι πολύ πιο επικίνδυνες από αυτές που μας είχαν οδηγήσει σε εκτροχιασμό. Αυτή είναι η βασική διαφορά. Η πρόταση της οικονομικής πολιτικής ήδη τυγχάνει εφαρμογής από την παρούσα κυβέρνηση. Βεβαίως δημιουργεί σταδιακά κάποια περιθώρια. Έχουμε π.χ. μειώσει φόρους που είχαν καταστεί αναπόφευκτοι τα προηγούμενα χρόνια. Έχουμε βάλει μπρος νέες πολιτικές όπως το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα (ΕΕΕ) και βάζουμε και άλλα έργα που τα έχουμε ανάγκη.
Στο παρελθόν ξοδεύαμε λεφτά που δεν είχαμε, σπρώχναμε τις υποχρεώσεις παρακάτω και θεωρούσαμε ότι έτσι κάναμε «οικονομική πολιτική» και ότι στηρίζαμε την ανάπτυξη. Αυτή δεν είναι συνετή πολιτική. Είναι αυτή η πολιτική που μας έχει καταστρέψει. Τώρα καταφέραμε να ξανασταθούμε στα πόδια μας ως χώρα/οικονομία με κόπους και θυσίες των συμπολιτών μας. Έχουμε ανακτήσει την αναπτυξιακή μας προοπτική και αυτή την προοπτική πρέπει να την ενισχύσουμε και όχι να τη διακυβεύσουμε.
Τι συμβαίνει σχετικά με το ό,τι απέμεινε από τις Κυπριακές Αερογραμμές;
Στους εργαζόμενους της εταιρίας δόθηκαν πολύ σημαντικές αποζημιώσεις και δόθηκαν τότε που έπρεπε: όταν έχασαν τη δουλειά τους λόγω της κακοδιαχείρισης της εταιρίας, η οποία οδήγησε στη χρεωκοπία της. Το κράτος έδωσε λεφτά για να πάρουν οι εργαζόμενοι τα όσα τους οφείλονταν. Τώρα που ολοκληρώθηκε η διαδικασία εκκαθάρισης υπάρχει σχέδιο διακανονισμού των πιστωτών που είχε ήδη εγκριθεί προ πολλού.
Όλα αυτά τα χρόνια επικρατούσε απίστευτη κακοδιαχείριση μιας αεροπορικής εταιρίας που ζούσε με δημόσιο χρήμα. Οι Κυπριακές Αερογραμμές έκλεισαν επειδή κρίθηκαν ως παράνομες κρατικές ενισχύσεις δεκάδων εκατομμυρίων και κλήθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να τις επιστρέψει και δεν είχε τον τρόπο να τις επιστρέψει και έκλεισε. Ευτυχώς το κλείσιμο των Κυπριακών Αερογραμμών δεν δημιούργησε κάποιο πρόβλημα στην οικονομία μας. Αντιθέτως, από τότε που έκλεισαν οι Κυπριακές Αερογραμμές ενισχύθηκε η αεροπορική συνδεσιμότητα, μειώθηκαν τα ναύλα, λειτούργησαν νέες αεροπορικές εταιρίες, δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας. Όχι με τον «κρατικο-δίαιτο» τρόπο τον οποίο συντηρούσε ο φορολογούμενος πολίτης με δεκάδες εκατομμύρια κάθε χρόνο αλλά τερματίστηκε μια απίστευτη κακοδιαχείριση που αποστερούσε προοπτική από την οικονομία μας. Παρόλ’ αυτά, με μια σειρά από αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, δόθηκαν στους εργαζόμενους όχι μόνο αυτά που δικαιούνταν αλλά και επιπρόσθετες αποζημιώσεις. Καλύψαμε τα ελλείμματα για να πάρουν όλοι οι εργαζόμενοι αυτά που δικαιούνταν. Ο δε φορολογούμενος έχει απαλλαχθεί από μια «ασταμάτητη αιμορραγία» που τελικά δεν συνεισέφερε και τόσο στην οικονομία. Έχουν δημιουργηθεί νέες εταιρείες, ήρθαν ξένα κεφάλαια, δημιουργήθηκαν και νέες θέσεις εργασίας. Οι Κυπριακές Αερογραμμές λειτουργούσαν μόνο με κρατικές ενισχύσεις και αυτό εν τέλει κρίθηκε παράνομο.
Ακριβώς αυτό θέλουμε να αποφύγουμε με τη CYTA. Δεν θέλουμε να φτάσουμε στο σημείο να διαλύσουμε μια εταιρία που σήμερα παραμένει κερδοφόρος αλλά βλέπουμε τον ανταγωνισμό που γίνεται στην αγορά. Γι’ αυτό θέλουμε να έρθει στρατηγικός επενδυτής ο οποίος να διεξάγει διαχείριση με πιο ανταγωνιστικούς και επιχειρηματικούς όρους.
Η κυβέρνηση Παπαδόπουλου είχε αποφασίσει τη διαγραφή χρεών των ποδοσφαιρικών σωματείων αλλά δεν υλοποιήθηκε και για λογιστικούς λόγους έπρεπε να υλοποιηθεί. Καταθέσαμε την πρόταση σε συμπληρωματικό προϋπολογισμό και εγκρίθηκε από τη Βουλή. Δεν καταλαβαίνω γιατί ο κ. Ν. Παπαδόπουλος επικρίνει απόφαση της Βουλής.
Τι συμβαίνει με τον ΟΠΑΠ;
Το θέμα είναι απλό. Έγινε μια συμφωνία το 2003, λίγες εβδομάδες μετά ο Γενικός Λογιστής είχε δώσει μια ερμηνεία για το πώς ερμηνευόταν εκείνη η συμφωνία. Σήμερα ο Γενικός Εισαγγελέας αποφάσισε ότι η ερμηνεία που χρησιμοποιούσαμε όλα αυτά τα χρόνια ήταν λανθασμένη. Συνεπώς, ζήτησα από τον Γενικό Εισαγγελέα να κινήσει τις όποιες διαδικασίες (νομικές ή άλλες) που θεωρεί ενδεδειγμένες. Ζήτησα πάντως από το Γενικό Λογιστήριο να παρέχει κάθε μέσο στον Γενικό Εισαγγελέα για να κινηθεί όπως ο ίδιος νομίζει καλύτερα για να διασφαλιστεί το δημόσιο συμφέρον.