Το Pycnogenol αποτελεί ένα εκχύλισμα από το φλοιό του Πεύκου Maritime. Οι προ-ανθοκυανιδίνες (μια υποκατηγορία της οικογένειας των φλαβονοειδών) αποτελεί το κύριο δραστικό συστατικό του Pycnogenol.
Ο πρώτος επιστήμονας που ασχολήθηκε με την έρευνα των δραστικών ιδιοτήτων του Pycnogenol ήταν ο Dr.Jack Maelier του πανεπιστημίου του Bordeaux στην Γαλλία. Η έρευνά του ξεκίνησε κατόπιν μελέτης ορισμένων ιστορικών αναφορών σχετικά με ένα άγνωστο συστατικό, το οποίο προερχόταν από τον φλοιό του Πεύκου Maritime και χρησιμοποιήθηκε επιτυχώς από τα μέλη μιας ερευνητικής αποστολής. Η έρευνά του εστιάστηκε στις φυσικά παραγόμενες προανθοκυανιδίνες του Pycnogenol, οι οποίες έχει αποδειχθεί ότι εμφανίζουν εξαίρετα αποτελέσματα ως αντιοξειδωτικά.
Αυτό το ισχυρό αντιοξειδωτικό ενισχύει τα τριχοειδή αγγεία, τις αρτηρίες, τις φλέβες και τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, περιλαμβανομένων εκείνων που τροφοδοτούν την καρδιά, και μειώνει το οίδημα των κάτω άκρων.
Το Pycnogenol είναι ισχυρότερο αντιοξειδωτικό από τη βιταμίνη C και την Ε. Μελέτες έχουν δείξει ότι το Pycnogenol είναι 50 φορές πιο αποτελεσματικό από τη βιταμίνη Ε και 20 φορές πιο ισχυρό από τη βιταμίνη C. Παρουσιάζει αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και σημαντικά οφέλη για τα αγγεία και το κυκλοφορικό. Είναι το πιο ισχυρό αντιοξειδωτικό και σήμερα λειτουργεί ως προστασία ενάντια σε διάφορες τοξίνες.
Μελέτη δείχνει ότι το Pycnogenol απορροφάται ταχέως και διανέμεται σε όλο το σώμα, σε μόλις 20 λεπτά. Ενεργοποιεί επίσης την βιταμίνη C πριν την αποβολή της από το σώμα.
Το Pycnogenol χρησιμοποιείται στη Γαλλία, τη Φινλανδία, την Ολλανδία, τη Γερμανία, την Ιταλία, τη Σιγκαπούρη, τη Νότια Κορέα, την Αργεντινή και την Ελβετία, ενώ πρόσφατα άρχισε να πωλείται και στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Θετικές επιδράσεις του Pycnogenol:
Μειώνει δραματικά την ADD / ADHD
Βελτιώνει την ελαστικότητα του δέρματος
Μειώνει τη φλεγμονή του προστάτη
Μειώνει την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και νευροπάθεια
Βελτιώνει την κυκλοφορία και τη ζωτικότητα των κυττάρων
Βελτιώνει και εμποδίζει το σχηματισμό των κιρσών και μειώνει τον κίνδυνο φλεβίτιδας
Μειώνει τις επιπτώσεις του στρες
Μειώνει τις αλλεργικές αντιδράσεις
Ενισχύει τριχοειδή αγγεία, αρτηρίες, φλέβες και τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων, περιλαμβανομένων εκείνων που τροφοδοτούν την καρδιά
Μειώνει το οίδημα των κάτω άκρων
Τι είναι τα αντιοξειδωτικά;
Τα αντιοξειδωτικά είναι ουσίες που προστατεύουν τα κύτταρα από τις βλαβερές συνέπειες των ελεύθερων ριζών. Πολλοί ειδικοί πιστεύουν ότι η ζημιά που γίνεται από τις ελεύθερες ρίζες είναι ένας σημαντικός παράγοντας για την ανάπτυξη της αθηροσκλήρωσης, διαφόρων καρκίνων, των καρδιακών παθήσεων, του Alzheimer, της νόσου του Πάρκινσον και πολλών άλλων χρόνιων ασθενειών.
Ως εκ τούτου, τα αντιοξειδωτικά είναι απαραίτητα για την προστασία του οργανισμού από τις ασθένειες αυτές. Υπάρχει μια θεωρία ότι οι ελεύθερες ρίζες είναι υπεύθυνες για τη γήρανση, ως εκ τούτου, τα αντιοξειδωτικά επιβραδύνουν τη γήρανση.
Η δράση των αντιοξειδωτικών
Όταν κόψετε ένα κομμάτι μήλου, μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα θα αρχίσει να μαυρίζει στην επιφάνεια. Αυτό συμβαίνει λόγω της κανονικής διαδικασίας της οξείδωσης, η οποία εμφανίζεται σε όλα τα κύτταρα στη φύση, συμπεριλαμβανομένων εκείνων του σώματός μας.
Όταν το οξυγόνο έρχεται σε επαφή με τα κύτταρα, προκαλεί μια αλλαγή σε αυτά. Κάποια πεθαίνουν, και νέα εμφανίζονται στη θέση τους. Είναι κάτι φυσιολογικό και δεν αποτελεί πρόβλημα.
Αλλά κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, τα κύτταρα καταστρέφονται και μετατρέπονται σε ελεύθερες ρίζες. «Ελεύθερες ρίζες» είναι ένας όρος που περιγράφει τα κατεστραμμένα κύτταρα που είναι προβληματικά και αποτελούν απειλή για την υγεία.
Καλούνται »ελεύθερες», επειδή δεν διαθέτουν σημαντικό μόριο και προσπαθούν να «κλέψουν» αυτό το μόριο από άλλα κύτταρα.
Όταν οι ελεύθερες ρίζες επιτίθενται, δεν σκοτώνουν τα άλλα κύτταρα για να κερδίσουν το μόριο που τους λείπει, αλλά αντ ‘αυτού τα βλάπτουν, καταστρέφοντας το DNA και δημιουργώντας έτσι ένα γόνιμο έδαφος για τις ασθένειες. Το χειρότερο είναι ότι μία ελεύθερη ρίζα ζημιώνει όχι μόνο ένα κύτταρο, αλλά δημιουργεί μια αλυσιδωτή αντίδραση.
Τα αντιοξειδωτικά εμποδίζουν την αλυσιδωτή αντίδραση η οποία εκκινείται από τις ελεύθερες ρίζες. Διάφορα αντιοξειδωτικά δρουν με διαφορετικό τρόπο. Κάποια εμποδίζουν την εμφάνιση των ελεύθερων ριζών, άλλα εμποδίζουν την εμφάνιση μιας αλυσιδωτής αντίδρασης, και άλλα σταματούν την αντίδραση μόλις εμφανιστεί.
Ωστόσο, ως αποτέλεσμα της κανονικής λειτουργίας των κυττάρων, ένα μικρό ποσοστό ελεύθερων ριζών δημιουργείται, και συχνά, δεν αποτελούν σημαντικό πρόβλημα, διότι ελέγχονται από τα αντιοξειδωτικά που το σώμα μας παράγει φυσικά.
Μια σημαντική απειλή για την υγεία μας είναι οι ελεύθερες ρίζες από τον καπνό του τσιγάρου, την ατμοσφαιρική ρύπανση ή την κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων αλκοόλ. Οι ελεύθερες ρίζες διασπούν το κολλαγόνο στις αρθρώσεις, στο δέρμα και στα όργανα. Προγραμματίζουν το DNA και τα αποτέλεσμα είναι περισσότερο από 60 γνωστές ασθένειες.
Επιπλέον, η γήρανση, η φλεγμονή των μυών, των αρθρώσεων και άλλων ιστών, και η καλή λειτουργία του κυκλοφορικού συστήματος, του νευρικού και ανοσοποιητικού συστήματος, οφείλονται στις ζημιές που προκαλούνται από τις ελεύθερες ρίζες.