Για τους περισσότερους μια λαχταριστή μακαρονάδα είναι δύσκολο να αντισταθείς αν και πολλοί την αποφεύγουν λόγω των πολλών θερμίδων που περιέχει.
Και αν σας λέγαμε ότι υπάρχει ένα εύκολος τρόπος να απολαμβάνεται τα ζυμαρικά χωρίς να αγχώνεστε για τις θερμίδες.
Όπως όλοι οι υδατάνθρακες, έτσι και αυτοί που προέρχονται από τα ζυμαρικά διασπώνται από το πεπτικό σύστημα και στη συνέχεια απορροφώνται από τον οργανισμό ως απλά σάκχαρα, με αποτέλεσμα να αυξάνουν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα.
Ως αντίδραση στην αύξηση αυτή, ο οργανισμός παράγει μαζικά ινσουλίνη ώστε να ρυθμιστούν τα επίπεδα γλυκόζης. Οι απότομες αυξομειώσεις στα επίπεδα γλυκόζης πυροδοτούν κρίσεις πείνας και λιγούρας, ακόμη κι αν έχει περάσει λίγη ώρα από τη στιγμή που καταναλώσαμε το τελευταίο μας γεύμα. Τροφές που επιδρούν κατ’ αυτόν τον τρόπο στον οργανισμό είναι τα γλυκά και κάθε είδους αρτοποιήματα, τα ζυμαρικά, οι πατάτες, το ρύζι και το ψωμί. Για το λόγο αυτό, οι διατροφολόγοι συνιστούν την κατανάλωση τροφών με μεγάλη περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, συστατικό που προωθεί την αύξηση και επακόλουθη μείωση στα επίπεδα γλυκόζης με πολύ πιο αργό ρυθμό απ’ ό,τι οι υδατάνθρακες.
Για τα πρακτικά, θα πρέπει φυσικά να αναφέρουμε ότι μπορείτε να επιλέξετε τα μακαρόνια ολικής άλεσης, το καστανό ρύζι και το μαύρο ψωμί σε αντιδιαστολή με τα αντίστοιχα λευκά (επεξεργασμένα) προϊόντα, καθώς τα πρώτα είναι πλούσια σε φυτικές ίνες.
Ακόμη πιο έξυπνο και αποτελεσματικό είναι να «μεταλλάξετε» τα λευκά ζυμαρικά ώστε να συμπεριφέρονται περισσότερο σαν τις φυτικές ίνες! Αυτό είναι εφικτό με έναν πολύ απλό τρόπο: Μαγειρεύετε το ζυμαρικό της επιλογής σας, το βάζετε στο ψυγείο και το καταναλώνετε μετά από μερικές ώρες αφού το ζεστάνετε.
Η διαδικασία αυτή μεταβάλλει τη δομή των υδατανθράκων, μετατρέποντάς τους σε ανθεκτικό άμυλο (resistant starch).